အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) book-10

အပိုင်း (၁၈၇၄) - ပရောပရည်လုပ်ခြင်း

သူမအၾကည့္ေအာက္တြင္ ပိတ္မိေနေသာ ဝူလင္းယူ၏ ႏွလုံးမွာ ပရမ္းပတာပင္ ခုန္ေနသည္။ သူသည္ လက္ဆန႔္ၿပီး သူမကိုဖက္လိုက္ခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ၏လက္မ်ားသည္ ခ်ည္ေႏွာင္ခံလိုက္ရေတာ့သည္။

"ယူယူ.." တိုးညင္းေသာအသံသည္ ျဖားေယာင္းမႈအျပည့္ျဖစ္ေနသည္။

"ခုနက ညီမကိုရယ္လိုက္တာမဟုတ္ဘူးလား" ရွီမာယူယူသည္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ဆံပင္ကိုလိမ္ေနကာ မ်က္ႏွာမွာလည္း ဆြေပးေနသည္။

သူသည္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေလာက္ ေတာင့္ခံၿပီးျဖစ္သည္။ အရင္က မသိ မသာရန္စမႈမ်ားရွိခဲ့ေသာ္လည္း ယခုတစ္ႀကိမ္ ဆြေပးသည္မွာ သူ႔ကို ေသ ေလာက္ေစသည္။ သူမ မ်က္လုံးထဲမွ အၾကည့္တစ္ခ်က္၊ စကားမ်ားႏွင့္ အမူအရာမ်ားသည္ သူ႔ကို အသက္ရႈမရေအာင္ လုပ္ေနသည္။

"ကိုယ္မွားသြားပါတယ္ ယူယူ ကိုယ့္ကိုအျပစ္မေပးပါနဲ႔" သူသည္ စိတ္ရင္းႏွင့္ ေတာင္းပန္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအသံမွာ ဆႏၵႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ျဖင့္ ေလာင္ကြၽမ္းေနသည့္ မီးေတာက္သဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။

ရွီမာယူယူသည္ သူ၏ မီးေတာက္ေနေသာ မ်က္လုံးမ်ားေၾကာင့္ တုန္လႈပ္ သြားကာ ဆြဲေဆာင္မိသည့္အတြက္ ႐ုတ္တရက္ ေနာင္တရသြားသည္။ သူ သူမ ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္ေသာအခါ သူမသည္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိရွိၿပဳံးၿပီး သူ႔ကို နမ္းလိုက္သည္။

အခ်စ္ႏွင့္ ျပင္းျပေသာစိတ္မ်ားသည္ ေနာက္ဆုံးအဆင့္မတိုင္ခင္အထိ ရစ္ပတ္ေလသည္။ တစ္ေယာက္မွာ သူ႔ကိုယ္သူ ထိန္းလိုက္သျဖင့္ ရွီမာယူယူ အနည္းငယ္ အံ့ဩသြားသည္။

သူ ကသိကေအာက္ႏွင့္ ေတာင့္ခံေနသည္ကို ၾကည့္ၿပီး ရွီမာယူယူသည္ သူ႔လည္ပင္းကို ဖက္ၿပီး ကပ္ကာတီးတိုးေျပာလိုက္သည္ "အစ္ကိုလိုခ်င္ရင္... ရပါတယ္"

သူသည္ သူ႔အသက္ကိုပင္ စြန႔္ပစ္ကာ သူမအတြက္ တေစၦေလာကသို႔ လာခဲ့သည္။ ကိစၥမ်ားစြာကို အတူတကြႀကဳံေတြ႕လာၿပီးေနာက္ သူ႔ကို သူမ အပိုင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီးသားျဖစ္သည္။ ဤအဆင့္မွာ အေႏွးႏွင့္အျမန္ ေရာက္လာမည္ျဖစ္သည္။

အစပိုင္း လြတ္လပ္ေနေသာ ဝူလင္းယူ၏လက္မ်ားသည္ သူမကို တင္းၾကပ္စြာဖက္ၿပီး အသက္ခပ္ျပင္းျပင္းရႈကာ သူမ၏ နဖူးကိုနမ္းၿပီး ေျပာ လိုက္သည္ "ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ဘာမွကြာျခားမႈမျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ့ ကိုယ္ တို႔လက္ထပ္တဲ့အထိ ေစာင့္ဖို႔လိုေသးတယ္.. အဲဒါမွ ေယာကၡထီးနဲ႔ ေယာကၡမ တို႔ ပိုေပ်ာ္မွာေပါ့"