Zawgyi
အပိုင္း (၁၇၉၇) – ႏွစ္ေပါင္းေသာင္းခ်ီေစာင့္လာေသာ နဂါးနက္
မိုက်ိသက္ျပင္းခ်ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ "ငါ့မွာ အေရးေပၚျဖတ္လမ္းဝကၤပါ မရွိေတာ့ဘူး"
အေရးေပၚျဖတ္လမ္းဝကၤပါမရွိလွ်င္ ထြက္ေျပးရန္ ဤနည္းလမ္းကိုသုံး မရေတာ့ေပ။
"ထူးဆန္းတယ္ ဒီမရဏာသားရဲေတြက ဒီကိုမလာဘဲ ငါတို႔ကို လာ တိုက္ခိုက္ေနတာလဲ" ယြမ္ယြမ္သည္ ေရေအးကန္ကိုၾကည့္ကာ သူတို႔ ကန္ေျခ တြင္ရွိစဥ္က နဂါးျဖားေယာင္းပန္းျဖဴးလိုက္သည္ကို စဥ္းစားမိၿပီးအလြန္ေဒါသ ထြက္မိသည္။
"နဂါးျဖားေယာင္းပန္းက ေရထဲဆိုရင္ အသုံးမဝင္ဘူး လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေပၚေရာက္သြားရင္ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕အပူခ်ိန္ေၾကာင့္ အနံ႔ထြက္လာတာ ပဲ" ရွီမာယူယူ ရွင္းျပသည္။ ႐ုတ္တရက္ သူမ စကားရပ္သြားၿပီး ကန္ထဲမွ ေရကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူမမ်က္ႏွာတြင္ အၿပဳံးျဖစ္ေပၚလာၿပီး ေျပာေလသည္ "ကြၽန္မ နည္းလမ္းရွာေတြ႕ၿပီ"
မရဏာသားရဲမ်ား လိုက္လာခ်ိန္တြင္ သူတို႔သုံးေယာက္ကို မေတြ႕ရေတာ့ ေပ။ ထိုအစား ေရေအးကန္ရွိ မ်က္ႏွာျပင္တြင္ ေရပြက္ရာမ်ားထသြားသည္။
သူတို႔သုံးေယာက္သည္ ကန္ေအာက္ေျခသို႔သြားၿပီး မိုက်ိသည္ ဝိညာဥ္ စြမ္းအင္စုစည္းၿပီး သူမကိုကာေပးထားသည္။ ထိုမွ်သာ သူမ ေရေအးကန္၏ အေအးဒဏ္ကို မခံရမည္ျဖစ္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေရေအာက္တြင္ တိုက္႐ိုက္ငုပ္လိုက္ၾကသည္။
"ငါတို႔ ေရေအာက္မွာ တစ္ခ်ိန္လုံးေနေနရမယ္လို႔ေတာ့ မေျပာနဲ႔ေနာ္" ယြမ္ယြမ္ ေမးလိုက္သည္။
တစ္ခဏသာၾကာလွ်င္ အဆင္ေျပေသးသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္ၾကာသြား လွ်င္ သူတို႔လည္း ေဝဒနာခံစားလာရႏိုင္သည္။
"ေရက နဂါးျဖားေယာင္းပန္းနံ႔ကို ေပ်ာက္ေစတယ္ေလ သူတို႔ အနံ႔မရ ေတာ့ဘူးဆိုရင္ သတိျပန္ဝင္လာၿပီး ဒီကေနထြက္သြားမွာပါ" ရွီမာယူယူ ေျပာ လိုက္သည္။
"အဲဒါၿပီးရင္ေရာ... ငါတို႔ထြက္သြားလိုက္ရင္ ပန္းနံ႔က ျပန္ရလာမွာပဲ အဲလိုဆိုရင္ မရဏာသားရဲေတြကို ထပ္ၿပီးရန္စသလိုမျဖစ္ဘူးလား"
आप पढ़ रहे हैं
အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) book-10
एड्वेंचरBook - 10 I just translate this story. I don't own this story. All credits go to the original writer and English translator team. Original author - Shan Gumu
