Zawgyi
အပိုင္း (၁၇၄၄) – သြားလည္ျခင္း
"တကယ္ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး မင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ဂူလန္ေတာင္ကို လိုက္မလားလို႔ ေမးခ်င္လို႔" ကုန္းဇီယြမ္သည္ ေခါင္းကုတ္လိုက္သည္ "အဲဒီမွာ အခုေနာက္ပိုင္း လူစည္တယ္လို႔ေျပာတယ္"
"ဂူလန္ေတာင္ဟုတ္လား"
"ၿမိဳ႕အျပင္က ေတာင္တန္းပဲ အရင္တစ္ေခါက္က မင္းကို အဲဒီကေန ေခၚလာတာ" ကုန္းဇီယြမ္ ေျပာလိုက္သည္ "ဘယ္လိုလဲ သြားခ်င္လား"
"ဘယ္သူသြားမွာလဲ"
"အရင္ကအဖြဲ႕ပဲေလ" ကုန္းဇီယြမ္ေျပာၿပီးေနာက္မွပင္ သူမ မသိသည္ကို ျပန္အမွတ္ရသြားသည္ "ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔အဆင့္အတန္းက ကြၽန္ေတာ္ နဲ႔အတူတူေလာက္ပဲ မနိမ့္ဘူး ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ကာကြယ္ဖို႔ လူတခ်ိဳ႕ပါလိမ့္မယ္"
"ဘယ္ေတာ့သြားမွာလဲ"
"မနက္ျဖန္"
"လူငယ္ဖလွယ္ပြဲက ေနာက္ရက္ပိုင္းဆိုရင္ လုပ္ေတာ့မွာ ရွင္ဝင္မပါဘူး လား"
"အခ်ိန္တန္ရင္ ဂူလန္ေတာင္နဲ႔ ပတ္သက္မႈရွိလာမွာပဲ" ကုန္းဇီယြမ္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္ "ကြၽန္ေတာ္တို႔အခ်ိန္မွီျပန္လာရင္ေတာ့ ဝင္ၿပိဳင္ တာေပါ့ မမွီလည္း ထားလိုက္ပါေတာ့"
ရွီမာယူယူသည္ ခ်က္ခ်င္းသေဘာမတူဘဲ ေခါင္းလွည့္ကာ ထင္စန္းကို ေမးလိုက္သည္ "သူက စကားေျပာတိုင္း အၿမဲတမ္း ဒီလိုပဲလုပ္တာလား"
ထင္စန္းသည္ မွင္တက္သြားကာ ျပန္ေျဖလိုက္သည္ "ဟုတ္ပါတယ္"
သူ႔ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ တီးတိုးေလးေျပာေနမိသည္။ သခင္မေလး... သခင္မေလးလည္း အရင္တုန္းက အဲလိုပဲေလ။
ရွီမာယူယူ ေခါင္းညိတ္ၿပီး ေမးလိုက္သည္ "ကြၽန္မက သူ႔လိုပဲ တေစၦအ႐ူး ျဖစ္ခဲ့တာလား"
"... ဟုတ္ပါတယ္" ထင္စန္းသည္ တေစၦအ႐ူးဆိုသည့္ အဓိပၸာယ္ကို စဥ္းစားေနေသးသည္။ မဟုတ္ဘူး သူတို႔အကုန္လုံးက တေစၦေတြပဲေလ။
"ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ သေဘာတူပါတယ္ မနက္ျဖန္ အိမ္ေတာ္မွာ ကြၽန္မကို လာရွာပါ" ရွီမာယူယူသည္ ကုန္းဇီယြမ္ကို ေျပာလိုက္သည္ "ကြၽန္မ အေဖနဲ႔ သြားစကားေျပာလိုက္ဦးမယ္"
YOU ARE READING
အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) book-10
AdventureBook - 10 I just translate this story. I don't own this story. All credits go to the original writer and English translator team. Original author - Shan Gumu
