အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) book-10

အပိုင်း (၁၈၅၃) - အပျော်ဝင်ပါချင်တဲ့ ငှက်လေး

တိစစ္ခုံသည္ ခရမ္းေလးကို အလန႔္တၾကားၾကည့္ေလသည္။ ရွီမာယူယူ ၏ ေဘးတြင္ ခရမ္းေရာင္ေၾကာင္ေလးရွိသည္ကို သူသိသည္။ သို႔ေသာ္ လွ်ပ္စီး ကိုသုံးႏိုင္လိမ့္မည္ကို ထင္မထားေပ။

"မင္းမွာရွိေနတာက ဘယ္လိုမရဏာသားရဲမ်ိဳးလဲ အဲဒါက အရမ္းကို..." 'အားေကာင္းတာပဲ' ဆိုသည့္ စကားလုံးသည္ သူ၏လည္ေခ်ာင္းတြင္ တစ္သြား သည္။ သူသည္ မေျပာႏိုင္ေတာ့ေပ။ လက္ရွိအေျခအေနမွာ သူ႔အတြက္ မေကာင္းလွေပ။

"ကြၽန္မက ဒီကိုတစ္ေယာက္တည္းလာရဲမွေတာ့ ကြၽန္မကိုသတၱိေပးႏိုင္ တဲ့ေနာက္ခံတစ္ခုခုရွိလို႔ပဲေပါ့" ရွီမာယူယူသည္ ခရမ္းေလးကိုပြတ္သပ္လိုက္ သည္ "ကြၽန္မတို႔ကို လႊတ္ေပးဖို႔ ရွင့္ကိုအခြင့္အေရးေပးခဲ့တယ္ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ ဒီနည္းလမ္းကို ထုတ္သုံးရေအာင္လို႔ ရွင္အတင္းဖိအားေပးခဲ့တယ္"

တိစစ္ခုံ၏ မ်က္ႏွာအမူအရာမွာ အလြန္အက်ည္းတန္သြားေလသည္။ ဒီ ကမာၻႀကီးမွာ ဒီလိုပုံမွန္မဟုတ္တဲ့လူရွိမယ္လို႔ သူ ဘယ္လိုလုပ္မွန္းတတ္မွာလဲ။

သူသည္ ရွီမာယူယူ ပထမဆုံးအႀကိမ္ မရဏာေရွးပစၥည္းဆိုင္ေတြကို သြား ကတည္းက သတိထားမိသည္။ ထိုစဥ္က မု႐ုန္ရွီသည္ သာမန္လူမဟုတ္သည္ ကို ခံစားမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမ၏ ေနာက္ခံကိုစုံစမ္းရန္ အမိန႔္ေပးခဲ့သည္။

တေစၦေလာကရွိ အျမင့္ဆုံးဂိုဏ္းမ်ားထဲမွ တစ္ခုအေနႏွင့္ သူရထားေသာ သတင္းမွာ တျခားသူမ်ားထက္ အေသးစိတ္က်သည္။ ကြဲလြဲမႈမ်ားစြာရွိေန သျဖင့္ သူမသည္ မု႐ုန္ရွီႏွင့္မတူေသာေၾကာင့္ သူ ခန႔္မွန္းႏိုင္ခဲ့သည္။

သူသည္ တျခားသူမ်ားထက္ ျမင္တတ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အစကိုသာ ခန႔္မွန္းႏိုင္ခဲ့ၿပီး အဆုံးကိုေတာ့ မမွန္းမိခဲ့ေပ။ သူမတြင္ ဤမွ်မ်ားျပားေသာ သားရဲမ်ားရွိက သူမကိုယ္တိုင္လည္း ဤမွ်အားေကာင္းလိမ့္မည္ဟု ထင္မထား ေပ။

"ငါ့ ယူယူကို ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မယ္လို႔ မင္းထင္ေနလား" မဟူရာ သည္ အၿမီးကိုေဝွ႔ယမ္းလိုက္ရာ တိစစ္ခုံသည္ သူ၏ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ႏွင့္ အတူ ေလထဲသို႔လႊင့္သြားၿပီး မလွမ္းမကမ္းတြင္ သြားက်သည္။