"ရွင္က ကြၽန္မ ဘိုးေဘးႀကီးကို သိလို႔လား" ရွီမာယူယူ ေမးလိုက္သည္။
"ကိုးခုေျမာက္ မရဏာမ်ိဳးႏြယ္... မရဏာေလာကရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ ဒုတိယမ်ိဳးႏြယ္ တေစၦေလာကရဲ႕ အုပ္စိုးရွင္အေဟာင္းပဲ" ေဟးဒီးစ္ ေျပာေလ သည္ "မင္းေနာက္ေက်ာက ၾကာပန္းနက္က ပြင့္ေတာ့မယ္..."
ရွီမာယူယူသည္ သူမ၏ ေက်ာျပင္ကို လက္ႏွင့္ထိမိသည္။ ေက်ာျပင္မွ ၾကာပန္းနက္သည္ အနည္းငယ္ ပူလာသလိုပင္။
"တကယ္ပဲ မေကာင္းဆိုးဝါးအိုႀကီးပဲ... သူ႔ကို ဘာမွဖုံးကြယ္ထားလို႔မရ ဘူး"
"စိတ္ထဲမွာ အတင္းေျပာမေနနဲ႔... သူမကို အိမ္ေတာ္ဆီေခၚသြားလိုက္" ေဟးဒီးစ္သည္ ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ အားလုံး၏ ေရွ႕မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။
"မင္း... ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့" ဟြမ္ လွည့္ထြက္သြားသညသ္ႏွင့္ ရွီမာယူယူသည္ အျမန္ပင္ ေနာက္မွလိုက္သြားလိုက္သည္။
"ရွင့္ နာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ"
"ဟြမ္"
"ဘယ္တစ္ခုရဲ႕ 'ဟြမ္' လဲ"
"ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တယ္ဆိုတဲ့ 'ဟြမ္' ပဲ"
"အဲဒါက... အင္း... တကယ္ကို... ထူးျခားတာပဲ"
ဟြမ္သည္ သူမကို ၾကည့္ၿပီး ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ သိပ္မေဝးကြာ ေသာ နန္းေတာ္ဆီသို႔ ေခၚသြားေလသည္။
ထိုအိမ္သည္ နန္းေတာ္ဟု ေခၚဆိုေသာ္လည္း နန္းေတာ္ႏွင့္မတူဘဲ ဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္ကာ အလြန္ေသးငယ္ၿပီး သနားစရာေကာင္းသည့္ ၿခံဝန္း တခ်ိဳ႕သာျဖစ္သည္။ သာမာန္ေနာက္ခံရွိေသာ မိသားစုတြင္သာ ဤကဲ့သို႔ ၿခံမ်ိဳး ရွိလိမ့္မည္။
"ရွင္တို႔ အရွင္က ဒီလိုၿခံဝန္းေသးေသးေလးမွာ ေနတာလား" ရွီမာယူယူ ေမးလိုက္သည္။
"ငါ့အရွင္က ေနရာ အႀကီးႀကီးေတြမွာ ေနရတာကို မႀကိဳက္ဘူး" ဟြမ္ ေျပာေလသည္ "အဲဒါက ပိုၿပီး အထီးက်န္ေစတယ္"
ရွီမာယူယူ သေဘာတူညီစြာျဖင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ တစ္ေယာက္ တည္းရွိေနခ်ိန္တြင္ အိမ္ကႀကီးေနပါက လူကိုပို၍အထီးက်န္ေစသည္။
ဟြမ္သည္ သူမကို ေခ်ာင္အက်ဆုံးၿခံဝန္းဆီသို႔ ေခၚသြားၿပီး ၿခံဝန္းတံခါး ေရွ႕တြင္ ရပ္ကာ ေျပာလိုက္သည္ "မင္း ဒီမွာေနရမယ္"
YOU ARE READING
အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) book-10
AdventureBook - 10 I just translate this story. I don't own this story. All credits go to the original writer and English translator team. Original author - Shan Gumu
အပိုင်း (၁၈၄၃) - မရဏာ၏ အတိတ် (၂)
Start from the beginning
