အပိုင်း (၁၈၂၆) - သူလည်းမိုးကြိုးကိုထိန်းချုပ်နိုင်တာပဲ

Start from the beginning
                                    

"အဲဒါနဲ႔ ငါက ဘာဆိုင္လို႔လဲ" ဝူလင္းယူသည္ သူ႔ကို မထိခိုက္ႏိုင္သည္ကို ျမင္ေသာအခါ ေဒါသကိုခ်ဳပ္တည္းမရေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ထိုလူမ်ား ကို လုံးဝဂ႐ုမစိုက္ေပ။

"မင္းက မင္းခႏၶာကိုယ္ကို ပစ္ထားခဲ့ၿပီး သူမအတြက္ တေစၦေလာကကို လာတုန္းက မင္းတို႔ကံၾကမၼာကလည္း ဆက္စပ္ၿပီးသားျဖစ္သြားၿပီ ကံတရား... မင္း ျပန္မတုံ႔ျပန္ရင္ အဲလမ္းအတိုင္းသြားမွာပဲ"

"ငါ ဘာလုပ္ရမလဲ" ဝူလင္းယူ၏ သေဘာထားမွာ ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းလဲ သြားသည္။

အရိပ္မည္း၏ ႏႈတ္ခမ္းမွာတြန႔္သြားသည္ "ေမ့ေပ်ာက္ျခင္းျမစ္နဲ႔ နိဗၺာန္ ျမစ္တို႔က ျမစ္တစ္ခုတည္းပဲ... ေနာက္မွ ႏွစ္စင္းျဖာသြားတာ... မင္း ေမ့ေပ်ာက္ ျခင္းျမစ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရင္ နိဗၺာန္ျမစ္ကိုလည္း ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္... ေမ့ေပ်ာက္ျခင္းျမစ္ေလာက္ ထိန္းခ်ဳပ္ရ အဆင္မေခ်ာႏိုင္ေပမဲ့ မင္းအတြက္ ေရကိုထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ဆိုရင္ လြယ္ေနဦးမွာပဲ"

ဝူလင္းယူသည္ သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီး ျမစ္မ်က္ႏွာျပင္ဆီသို႔ ပ်ံသြားကာ လႈိင္းထန္ေနေသာ ျမစ္ကို အေနာက္သို႔ျပန္ဆုတ္ရန္ ထိန္းခ်ဳပ္သည္။ ေရမ်ား ျပန္က်သြားေသာအခါ ႐ႊံ႕ႏွင့္ ေက်ာက္မ်ားကို အေဝးသို႔ပို႔ကာ လမ္းကိုပိတ္လိုက္ သည္။

"မင္းက အရည္အခ်င္းေတာ့ ရွိတဲ့ပုံပဲ" အရိပ္မည္း ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ဝူလင္းယူ သူ႔ကိုၾကည့္ပုံကို ၾကည့္လိုက္ရာ ရွီမာယူယူႏွင့္တူေသာ အၿပဳံးကို ျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ မသိစိတ္မွ ေဘးသို႔ေရွာင္လိုက္သည္။

"႐ႊီး"

မိုးႀကိဳးတစ္စင္းက်လာၿပီး အေစာက သူရပ္ေနသည့္ ေနရာသို႔က်သြား သည္။ သူ ေစာေစာသာ မေရွာင္လိုက္လွ်င္ ဆိုး႐ြားစြာ ထိခိုက္သြားႏိုင္သည္။ သူ အျမန္ေရွာင္လိုက္ေသာ္ျငား လက္မွာ ထိုစြမ္းအားေၾကာင့္ ထိခိုက္သြားေတာ့ သည္။

လက္တစ္ျခမ္း ေလာင္ကြၽမ္းသြားသျဖင့္ နာက်င္မႈေၾကာင့္ အံႀကိတ္မိ သည္။

"မင္း သတိေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္... ငါ ယူယူနဲ႔ ဆက္စပ္ေန တယ္လို႔ ၾကားလိုက္ေတာ့ ငါမိုးႀကိဳးကိုသုံးႏိုင္မယ္လို႔ စဥ္းစားမိသြားတယ္" တကယ္ အသုံးဝင္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထားဘူးပဲ" ဝူလင္းယူသည္ အရိပ္မည္း ရွိရာသို႔ လက္သီးဆုပ္အ႐ိုအေသျပဳ ေက်းဇူးတင္ကာ ရယ္ေမာၿပီး ေမ့ေပ်ာက္ ျခင္းျမစ္ဆီသို႔ ပ်ံသြားေလသည္။

အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) book-10Where stories live. Discover now