နမ်ဂျွန်းကိုခွဲစိတ်ခန်းထဲခေါ်သွားကြတာလွန်ခဲ့တဲ့၁နာရီခန့်ထဲကဖြစ်ပြီးအခုထိပြန်မထွက်လာကြသေး။ ခွဲခန်းရှေ့ကထိုင်ခုံမှာထိုင်နေပြီးတစ်ချက်လေးမှမထရသေး။ဂျွန်းကိုရှာနေမှာစိုးလို့ကင်မ့်ကိုလှမ်းပြောထားလိုက်တော့ ချက်ချင်း အပြေးရောက်လာသည့်ဂျွန်ကင်မ်ယောင်း။
ခွဲခန်းထဲကဒေါက်တာနှစ်ယောက်အလောတကြီးထွက်လာသည်။
"သွေး! သွေးလိုတယ် သိုလှောင်ခန်းထဲမှာလဲသိပ်မကျန်တော့ဘူး ဘယ်လိုလုပ်မလဲ .."
"ကျစ်! ဒီက လူနာရှင်နှစ်ယောက် လူနာနဲ့သွေးအမျိုးအစားတူလား လူနာက O+သွေးပါ"*ficအရ*
"ကျွန်တော် ! ကျွန်တော်တူပါတယ်"
"အွန်း သွေးလှူပေးနိုင်မလား"
"ရပါတယ်!!"
ဒေါက်တာနှစ်ယောက်နောက်ကိုလိုက်သွားတော့သည့်ကင်မ်ယောင်း။
"""""""""
လွန်ခဲ့သောနှစ်ကာလအပိုင်းအဆများ
ပုခုံးနားထိရှည်ပြီးပျော့ပြောင်းတဲ့ဆံပင်ရှည်တွေနဲ့သမင်ပျိုလိုလှပတဲ့အမျိုးသမီးတစ်ဦး။ လေးထောင့်ဆန်ဆန်ထွက်ပေါ်လာတက်တဲ့အပြုံးနုနုတို့လဲစွန့်ကျဲတက်သူ။ ရဲတိုက်ထဲမင်းသမီးလေးလိုနူးညံ့တယ်။ သူဟာလူတစ်ယောက်ထဲ့အပိုင်ပေါ့။ နှင်းဆီတို့နှင့်တူတဲ့သူဟာ ချက်ချင်းဆိုပွင့်ဖက်တို့ကြွေရပြီ။
"Kim leoMi!!"
"ကျစ်! ဘာလဲ!"
"......မင်း! သူ့စီသွားတာမလား "
"အိုဂျီယယ်ခင်များသိလား ခင်များကစိတ်ရှုပ်စရာဘဲ မပွေရှုပ်တဲ့ကောင်ကဘယ်မှာရှိလို့လဲ!!"
"ပါးစပ်ပိတ်!! မင်းမရှက်ဘူးလား ! ငါ့အတွက်မဟုတ်ရင်တောင် ဂျွန်းငယ်အတွက်ဘဲဖြစ်ဖြစ်တွေးပြီးတော့လေ "
"ဘယ်ကောင့်အတွက်မှမတွေးဘူး !"
"........."
ဂျီယယ်တစ်ယောက်အံကိုကြိတ်ပြီးအပေါ်ပြေးတက်သွားသည်။ ဒါကိုအဆအဆုံးမြင်လိုက်တဲ့ကလေးငယ်တစ်ယောက်..နမ်ဂျွန်းတော့ကြိမ်းသေဟုတ်မနေခဲ့ပါ။
----------–----
LeoMiဟာကောင်းတဲ့သူဟုတ်မနေ။ လူကုန်လဲကူးသသည်၊ အဲ့ထဲကမှကလေးတစ်ယောက်ကတော့leomကားဒရိုင်ဘာရဲ့သားဖြစ်၏။
အမှောင်တို့ကြီးစိုးရာသန်းခေါင်အချိန်
ကားမီးရောင်မှိန်ပြပြဟာထိုးထွင်းလာခဲ့သည်။
ကျွီးး!
အသင့်တူးထားပြီးသားမြေကျွင်းထဲ သေဆုံးနေတဲ့ကလေးတစ်ယောက်ကိုနေရာချပေးလိုက်ကာမြေပြန်ဖို့ပြီးပြန်လာခဲ့သည်။
အမှန်တော့ကလေးဟာသတိမေ့နေရုံသာ~။
ခင်များ~လူယုတ်မာ!
--------------
ညရောက်တဲ့ထိကင်မ်အိမ်ကိုပြန်မလာသေး။ ~
"Yoongi hyung ကင်မ်မလာသေးဘူးလား!"
ခေါင်းသာခါပြတဲ့yoongiအဲ့ချိန် ဝင်လာတဲ့ကင်မ်..
"ပြန်လာပါပြီ~"
"ကင်မ်! ဘယ်ရောက်နေတာလဲ"
"သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဆေးရုံတက်လို့သွားစောင့်ပေးနေရတာ"
"အွန်ပါ အိပ်တော့နော"
ပြောပြီးဒယ်ဒီကအပေါ်တက်သွားသည်။ ယွန်းဂီဟျောင်းကလဲသူ့အခန်းကိုသာ။ ကင်မ်သိလိုက်ပါတယ် ။ ဒယ်ဒီဝမ်းနည်းသွားပြီ..။ ချက်ချင်းအခန်းထဲပြေးဝင်အဝတ်စားလဲပြီးဒယ်ဒီအခန်းထဲမိနစ်ပိုင်းအတွင်းရောက်အောင်သွားလိုက်သည်။
မအိပ်သေးဘဲအလုပ်ထိုင်လုပ်နေတဲ့ဒယ်ဒီ့ကိုနောက်ကနေဖက်ထားလိုက်တော့။
"ကင်မ်! ဘာလုပ်နေတာလဲ.."
"မသိဘူး .."
သက်ပျင်းယဲ့ယဲ့ချပြီးအလုပ်သာဆက်လုပ်နေလိုက်သည်။
"ဒယ်ဒီ့..ခေါင်းက..မွေးတယ်.~~"
"Shampooနံ့လေ"
"အိပ်ချင်ပြီ..."
"အိပ်ပါလား"
"ဒယ်ဒီနဲ့အိပ်ချင်တာ.."
"ကလေးလား.."
"ဒယ်ဒီ့ကလေးပါ .. "
"ဟွန်း~~ အိပ်ကြမယ် ထ!"
"Nae.."
နှစ်ယောက်သားကုတင်ပေါ်တွင် ဖက်အိပ်လိုက်ကြသည်။ ကင်မ်ဖက်ထားတာဂျောင်ကုအသက်ပါရှူရခက်နေတော့၏....။
............
ပေါ့သွားတာဘဲ~~🥺
🌷🌷Ur Boo🌷🌷
