İntikam (+18)

İkinci perde/ 1. Bölüm

O gece, cansız çıkan tek oydu ancak tek ölen o değildi. Ben de o gece, onunla birlikte ölmüştüm.

10. 05. 2025...

Bugün Beste'nin doğum günüydü. Beş gün sonra ise, öldüğü gündü. Tam iki yıl dolacaktı. Onsuz ikinci yılımıza girecektik...

Mezar taşına bakıp gömleğimin cebinden bir çikolata çıkardım. Çikolatayı mezarın içine bıraktım. Tam olarak toprağın üzerine.

"Seni özledim Civciv..." dedim ve mezar taşına oturdum. İki yıldır bir kez olsun doğru düzgün gülmemiştim. Doğum günlerimi ya da özel günleri kutlamayı bıraktım. Sevdiğim şeyler, bana uzun zamandır zevk vermiyor.

"Doğum günün kutlu olsun Sarışınım." soğuk mezar taşına bir öpücük bıraktım. Dudaklarım soğuk mezar taşına temas ederken kalbim ısınmıştı.

"Ne zaman seni özlemeyi bırakacağım?" bu soruyu sorarken sesim titremişti. İki yılın ardından sesim yine, sadece onun karşısında titriyordu. Aynı iki yıl önce, o silahı ateşlediğinde olduğu gibi.

"Birlikte mutlu bir aile olacağımızı sanıyordum..." dedim. Dudaklarıma acı dolu ufak bir tebessüm yerleşti. "Yanılmışım." tebessüm dudaklarımdan yavaşça silindi. Ayağa kalkıp derin bir nefes aldım. Gömleğimin yakalarını düzelttim.

"Efsun ve Kaan'ın bir çocuğu olacak biliyor musun?" diyerek dün gece aldığım haberi Beste'ye verdim. Dün gece çıktığımız yemekte Efsun bu haberi bizimle paylaşmıştı. İki ay, üç haftalık hamileydi.

"Efsun kız istiyor, Kaan erkek. Bence bir kız çocukları olacak." ellerimi pantolonumun cebine soktum. Yağmur başlamıştı. Beste yağmuru çok severdi.

"Defne'nin iki hafta sonra düğünü olacak. Defne çok heyecanlı, senin de düğününde olmanı çok istiyor." bir diğer haberi daha verdim. Defne, bunu ona kendisi söylemek isterdi ama, ben önce davrandım.

"Aras," birisi bana seslenince arkamı döndüm. Atlas yanıma gelip sağ tarafımda durdu. "Sen de mi buradaydın?" onu başımla onayladım.

"Doğum gününü ilk ben kutlamak istedim." dedim. Atlas hafifçe güldü. "Beyza hepimizden önce davrandı. Saat altı gibi buradaydı."

Her zamanki gibi, her şeyde ilk olmaya çalışıyor. Üstelik, artık sadece iş dünyasında değil. Her konuda ilk olmaya çalışıyor ve bunu en iyi şekilde başarıyor.

"Koşu yaparken gelmiştir diye düşünüyorum." dedim Atlas'a bakmadan. Atlas beni başıyla onayladı.

"Akşam davette görüşürüz." dedim ve arkamı dönüp mezarlıktan çıktım. Atlas arkamdan bir şey demişti ama, dinlemedim. İnsanlarla elimden geldiğince az iletişim kurmaya çalışıyordum.

Mezarlıktan çıkıp arabama ilerlerken bir kadın dikkatimi çekti. Erkek kıyafetleri giymişti ve mezarlığın içinde Atlas'ı izliyordu. Boyu muhtemelen bir yetmiş - bir yetmiş beş arasıydı. Taktığı şapkanın altından siyah saçları görünüyordu. Siyah bir maske ile yüzünü kapatıyordu. Belinde bir silah vardı.

Mezarlığa yeniden dönüp kadının arkasına geçtim. Kadın beni fark etmemişti ve hala Atlas'ı izliyordu. Amacını anlamak için onu izlemeye başladım.

Hiçbir şey yapmadan öylece durmuş Atlas'ı dikkatle izliyordu. Sağ elinin yumruğunu sıkıyordu. Tek elimi belimdeki silaha koydum. En ufak bir hamlesinde onu etkisiz hale getirmem gerekiyordu.

Amacını öğrenmeden onu öldüremem. Birisi onu göndermiş olabilir. Tüm düşmanlarımızı gözden geçirmem gerekiyor. Hangisi bu kadını gönderdiyse, onu bulup hesap soracağım.