37.bölüm

1.4K 42 32
                                    

Kısa bir bekleyişin ardından kapı açıldı. Ateş kapıyı açmasıyla görmeyi beklemediği kadınla şok olmuşcasına kalakaldı.
"A-Arzu" dedi şaşkınlıkla. Başını salladı Arzu
"Hı hı Arzu" dedi onu itip içeri girdi. Salona geldiğinde Elifte tıpkı Ateş gibi şaşkınlıkla kaldı
"Arzu?" Onun yanına ilerleyip
"Tepkiler aynı olduğuna göre yapacağınız açıklamada aynıdır her halde, çünkü hangi açıklama en yakın arkadaşımla eski kocamı şehir kenarında gece yarısı bir evde bulmamı mantıklı kılacak merak ediyorum. Üstelik bana yurtdışındayım diye yalanlar söyleyerek" dedi Elife bakarak
"Arzu bak kesinlikle düşündüğün gibi bir şey değil" dedi Ateş.
"Ben bir şey düşünmüyorum ki zaten çünkü bu durumu hiç bir yere oturtamıyorum" dedi bu sefer Ateşe bakarak, daha sonra ona yaklaşarak
"Ama eğer düşündüğüm şeyse bile inan bana beni zerre kadar şaşırtmazsın ama...." deyip Elife döndü
"Sana güvenmek istiyorum Elif" dedi. Elif ağlamaya başladı
"Arzu hayır kesinlikle öyle bir şey değil"
"O zaman ne Elif? Ne olabilir? Senin Ateşle gecenin bu vakti bu evde ne işin olabilir bide etrafta bir sürü koruma var" deyince durdu Arzu kaşlarını çattı. Etrafta bir sürü koruma var. O an aklına gelen şeyle Elife yaklaştı
"Senin başın belada mı?" Diye sordu. Elif başını salladı ve ağlayarak koltuğa oturdu. Ateş sessizce ikisini izliyordu. Arzu yanına oturdu arkadaşını tanıyordu Elifi belkide ilk defa bu kadar perişan görüyordu.
"Elif ne oluyor?" Dedi tedirgin sesiyle, Ateş onlara yaklaştı
"Elifin davasına baktığı bir müvekkili karanlık işlerle uğraşıyormuş karşı tarafta bir kaç gündür Elifi tehdit ediyordu. En son Elife ufak bir saldırı düzenlenince benden yardım istedi bende olayı çözene kadar onun güvenliği için burda kalmasını teklif ettim. İlk defa böyle bir şeyle karşı karşıya geldiği içinde fazlasıyla korktu haliyle" dedi. Arzu Ateşin dedikleriyle resmen şoka uğramıştı. Arkadaşı neyin içine düşmüştü böyle, hemen sarıldı Elife
"Bana niye söylemedin?"
"Sizinde başınızı belaya sokmak istemedim"
"Saçmalama bu böyle hallolmaz polise gitmemiz lazım"
"Polis olmaz yani gittim ben polise ama adamlar güçlü hiç bir işe yaramadı" dedi gözlerini kaçırarak.
"Arzu bizim şimdi gitmemiz lazım burda daha fazla durmamız iyi değil. Elifle bir süre iletişimde olmaman daha iyi. Ben meseleyi çözdükten sonra Elif zaten eski hayatına dönecek" dedi Arzu kafası karışık şekilde ayağa kalktı Elifle sarıldı ve Ateşle birlikte evden çıktılar
"Arzu sen bin arabaya ben Elife bir şey söyleyecektim onu umuttum söyleyip geliyorum" deyince kaşlarını çattı Arzu
"Ne söyleyeceksin ve niye ben duymamalıyım?" Dedi
"Arzu bu konu sandığından daha derin ne kadar az şey bilsen o kadar iyi, hadi sen bin ben geliyorum" dedi ve tekrar eve girdi.
Ateşin gelmesiyle Elif tekrar ayağa kalktı
"Teşekkür ederim Ateş, Arzuya gerçeği söylemediğin için"
"Arzuya söyleyip söylememek senin kararın. Ne zaman istersen o zaman söyle yadaki söyleme sana kalmış. Ben sana başka bir şey söyleyecektim. Buraya senin için gelmemiş ama senide araştırmış. İstanbul'da olduğunu biliyor ama şu an seni yurtdışında sanıyor. Eğer bir sorun çıkmazsa 1 haftaya geri dönecek. İş için gelmiş. Yani 1 hafta daha kaldı sonra  özgürsün" dedi
"Demek beni araştırmış. Bırakmıyor peşimi pislik herif" dedi titreyen sesiyle
"Bir şey bulamaz bence sadece meraktan yapılmış bir araştırma artık seninle uğraşmaz nede olsa ailesi ve itibarı söz konusu. Riske atamaz" başını salladı Elif
"Umarım dediğin gibi olur"
"Ben gideyim artık sana haber vereceğim" dedi ve çıktı evden tekrar, arabaya bindiğin ve çalıştırdı. Yol boyu Arzu ağzını açmıyordu
"Hayırdır pek bir sakinsin" dedi Ateş
"Düşünüyorum" dedi ciddiyetle, kaşlarını havalandıran Ateş başını salladı
"Tamam, peki sana yardımcı olabilir miyim?"
"Hayır sen kafamı karıştırıyorsun. Benim parçaları kendimin bulması lazım. Söyledikleriniz pek mantıklı gelmedi Elif kötü durumdaydı çocuklar evde yalnız o yüzden üstelemedim ama bu işin peşini bırakmayacağım" dedi. Ateş belli etmeyerek gülmek istedi ama Arzu farketti güldüğünü
"Komik olan ne?" Dedi gayet ciddi şekilde
"Hiç öyle aklıma başka bir şey geldi" dedi yalandan
"Ateş beni sinirlendirme!" Dedi sesin yükselterek
"Güzelim niye sinirleniyorsun, sen düşüncelerine geri dön bir parçaları falan birleştir bak bakalım ne çıkıyor ortaya"
"Alay etme! Ayrıca ben nerden senin güzelin oluyorum ya?"
"Ne oldu şimdi güzel dedim diyede mi suçlu oldum? Güzelsin bende güzel dedim ne var bunda"
"Deme istemiyorum sana ne benim güzelliğimden. Kim bilir başka kimlere demişsindir" dedi kollarını önünde birleştirip camdan dışarıyı izleyerek
"Arzu ben tatlı dilli yumuşak bir adam değilim, sadece sen ve Denizle Aslanın yanında böyle konuşuyorum. Başka kimsede bilmez bu huyumu yani ister inan ister inanma ama başka kimseye söylemedim"
"Ateş söyleyip söylememen umrumda bile değil başka kadınları nasıl güzel bulduğunu haraketlerinle gösterdin. Bende öyle bir etki bıraktın ki sizi bugün gördüğümde ben en yakın arkadaşımdan bile şüphelendim senin yüzünden. Elif ya en yakın arkadaşım çocukluk dostum için "acaba mı" dedim. Bu çok kötü bir şey Ateş. Bu berbat bir his, ben bu güvensizliği asla aşamayacağım bunu anladım. Mira o gün evime gelip saçma sapan şeyler söyledi "Ateş yapmaz" diyemedim. Bugün sizi gördüğümde "acaba Elifin aklını mı karıştırdı" diye düşündüm. Çünkü benim o çok aşık olduğum adam benimle evliyken başkasını hamile bıraktı ve ben bunu atlatamıyorum"
"Haklısın çok haklısın senden böyle bir şey hemen bekleyemem tabi ama inan bana çabalıyorum senin o güvenini kazanmak benim bu hayattaki en büyük hedefim ve şu an zamana bırakmaktan başka çaremiz yok maalesef" araba Arzunun evinin önünde durdu.
"Sana öleceğim güne kadar zaman tanıyorum Arzu. O zamana kadar bekleyeceğim seni, o zaman ne zaman bilmiyorum ama ben yinede bekleyeceğim. Eğer olurda bana inanmayı denemek istersen ben hep senin yanı başında olacağım. Beni kesin olarak hayatında istemesende ben yine orda olacağım ama bu sefer sadece sana aşık ve kızının babası olarak olacağım. Senin için savaşan adam olarak değil" dedi gözlerine bakarak. Arzu bir süre sessizce baktı ona daha sonra arabanın kapısını açtı
"İyi geceler" deyip indi arabadan onun arkasından bakan Ateş
"İyi geceler güzelim" dedi.

Gözümden Düşdüğün An Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin