KOMİSER BEY | texting ✓

2.2

Keyifli okumalarrr aşkımlar💖

Yorum yapmıyorsunuz ama yapın lütfen🥺🥺🥺🥺🥺🥺

***
Gamze Bozkaya

Sabah evden erken çıktığımdan hiçbir şey yiyememiş bir hâlde aç karnımla derse girmiştim. Havaların sıcaklığı ve bu aralar üzerimde ki anlam veremediğim gerginlik yüzünden derslikte kimseyle konuşmadan çıkıp kafeteryaya girdim.

Liya olmadığı için üzgündüm açıkçası. Herkese bulaşan insanlar değildik. Biz eğlenmesini bilen, herkesle samimiyet kurabilen kişilerdik. Kafeteryanın içi tıklım tıklım doluydu. Kimseye bakmamaya özen göstererek kendime soğuk bir limonata aldım ve kapıdan çıkacakken çıkamadan kaldım öylece.

"Şşht kızıl." Bunu diyen hangi derslikten olduğunu bilmediğim, babasının parasıyla kendisini bir bok sanan zengin piçi Ayaz'dı. Ona dönüp boş bir bakış attım.

Ağzında çevirdiği kürdan midemi bulandırmıştı. Bunu yapan insanlar ne kadar itici göründüklerinin farkındalar mıydı acaba?

"Noldu yine?" Sakindim genel olarak. Sinirli bir yapım yada neşeli bir yapım yoktu. Ben hep düz biri olmuştum zaten. Her şeyi ayarında yaşar, taşkınlık istemezdim hayatımda.

Tabii ki bu Liya'nın yanında mümkün değildi.

Yanında oturan ve hemcinslerim konusunda hassasiyetimi zerre hak etmeyen Buğlem'in bacağında ki elini çekip ayağa kalktı. Herkes bize bakıyordu. Bu cidden rahatsız ediciydi.

Gelip tam karşımda durdu. Uzun boyundan dolayı kafasını eğip baktı yüzüme. Yakışıklıydı ama salaktı. Dahası saplantılı biriydi.

"Yine ne var?" Sıkılmıştım onun salak saçma tavırlarından.

Ellerini rahat bir tavırla ceplerine koyup, "Benimle bu akşam partiye gelsene," dedi. Parti?

Anlamadığım için yüzümü buruşturup, "Ne?" dedim yanlış bir şey duymuşum gibi. Kolumdan tavırları ve görüntüsüne zıt olarak nazikçe tutup ikimizi kafeteryanın dışına çıkardı.

Kolumu ondan çekip, "İşim var beni rahat bırak," dedim sinirle yüzüne karşı. Güldü gerizekalı. Göz devirip yanından geçmek için bir hamle yaptım ama o beni kolumdan tutarak durdurdu.

"Benimle bir gece geçir. Unutulmaz olsun." Sözlerini tamamlamasına izin vermeden yüzüne hızla tokat attım. Sinirden hızlı soluklar alıyordum. Şerefsiz piç. Her gece yatıp kalktığı kızlar gibi evet dememi bekliyorsa çok beklerdi.

Omzundan iteledim onu bir kez. "Sakın karşıma çıkma Ayaz."

Elimde ki limonatayı anın verdiği sinirle ve sıcak havaların başıma vurmasıyla bir dikişte içtim. İyi gelmişti ama hâlâ Ayaz pisliğine öfkeliydim. Okuldan çıkıp Liya'yı aradım. Evdeyse yanına gidip her şeyi anlatacaktım.

İkinci çalışta açtı. "Efendim kızıl kedi?"

"Evde misin?" Yolun karşısına geçmek için arabaların bitmesini bekledim.

"Evdeyim aşkım gel." Kapayıp çantama attım. Yolun karşısına hızla geçip kaldırım üzerinde yürürken tanıdık bir beden çarptı gözüme. Kısa saçları, uzun boyu, her daim kaslarını göstererek giydiği tişörtü yerine keten gömlek giyen Serhat'tan başkası değildi.

Onu neredeyse dört aydır görmemiştim ve bu sefer ki beklenmedikti. Beni göreceğini düşünmediğim için öylece yoluma devam ettim. Yanından geçerken kolumdan tuttu. Ona dönüp baktığımda şaşkınlığımı fark etmemesi adına yoğun bir çaba sarf ettim.