KOMİSER BEY | texting ✓

0.5

Keyifli okumalar ve yorum yapın lütfen💛

***
"Kızım Liya eve de börek bırakmayı düşünüyor musun?" Annemin söylediğine ağzım dolu olduğundan başımı iki yana sallayarak yanıt verdim sadece. Barlas için yaptığım peynirli börekleri saklama kabına düzgünce koydum. Tezgahın üzerine koyduğum poşetin içine yerleştirip poşeti elime alıp mutfak masasına oturmuş mercimek ayıklayan anneme, "Ben çıktım anniş," diyip mutfaktan ayrıldım.

Gamze'ye ayakkabılarımı giymeden çabuk olması için mesaj atmıştım ama onun ne denli uyuşuk olduğunu bildiğim için aradım. Ayakkabılarımı çıkarıp giyerken topuklu ayakkabının mantıklı olmayacağını düşünmüştüm başta ama kombinime en uyacak şey topuklu ayakkabıydı.

Mini bir etek giymiştim. Üzerine pembe crop giymiştim. Kumral saçlarımı da doğal su dalgası yaptığımdan yerli Barbie olmuştum. Canım kendim.

Siyah güneş gözlüklerimi takıp anahtarımı da çantamın ön gözüne sıkıştırdım. En cool halimle evden çıkmış aşağı iniyorken karşı daireden çıngıraklı yengem çıktı. Allah'ım bolca sabır ver bana. Amin.

"Kız nereye böyle?" Ağzında ki sakızı çevirerek sorduğu soruya ters cevap verecektim çünkü benim sakız takıntım vardı. Sakızdan nefret ederdim.

"Gamze'yle dışarı çıkacağız yenge." Açıklama yapıp topuklama düşüncem yengemin elimde ki poşeti sormasıyla yerle bir oldu. "O kime bakayım?"

Yürüyen kuyumcu çıngıraklı yengeme göz devirdim ama o bunu görmedi. "Gamze'yle yiyeceğiz yenge. Kız beni bekliyor gideyim ben." Şükür bu sefer bir şey demedi bende hızlıca merdivenlerden inebildim.

Yaşadığımız yer bir aile apartmanıydı. En alt katta babaanne ve dedem. İkinci katta biz ve Salih amcam, üçüncü katta Mahmut amcam ve oğlu Alihan abi, dördüncü katta ise evde kalmış halalarım oturuyordu. Biz kocaman, kavgası gürültüsü eksik olmayan, türlü entrikalar dönen, yeri geldiğinde çok çılgın, yeri geldiğinde derbeder olan bir aileyiz.

Kızıl saçlarını yarım topuz halinde toplamış, bana sırtı dönük arkadaşımın arkadan gidip boynuna sarıldım. "Liya." Yüzünü dönünce beyaz, pembiş yanaklarına öpücükler bırakıp, "Oh," çektim derince.

Elimde tuttuğum poşete bakıp, "Oo Barlas abimin midesi bayram edecek desene," dedi gülerek. Güldüm bende tam böyle olacaktı. Canım Barlas abim. Önce mideni sonra kalbini fethedecektim.

Gamze koluma girdi ve beraber yürüdük. O benim aksime topuklu giymediği için hızlı yürüyebilirdi ama ben burada acılar içindeydim. "Gamze yavaş olsana."

"Giymeseydin topuklu Liya."

"Goymosoydon topoklo Loyo. Çok komik. Kombinime uymuyordu diğerleri ne yapayım?"

"Haklısın." Ben hep haklıydım ama kimse beni anlamıyordu işte.

Otobüs durağında durup sıcağın altında gelmesini bekledik. Gamze çıkardığı telefonuyla çatır çutur yeni flörtü ile konuşurken ben dikkatimi hemen arka tarafımda tartışan çifte vermiştim. Anladığım kadarıyla kadın adamın ilgisizliğinden yakınıyordu.

Valla ne kadar seversem seveyim eğer ilgi görmeyeceksem o ilişkiyi bitirirdim. İlgi veren biriydim zaten. Sevdiğim herkesi ilgiye boğar, çok severdim.

Selim'le sırf bu yüzden bitmişti ilişkimiz zaten. Ben çok sevmiştim ama o beni hiç sevmemişti. Zordu ama onu atlatmıştım. Adı geçince bile artık kötü hissetmiyordum. Çünkü gerçekten bitirmiştim. Yoldan geçen bir yabancıdan farksızdı bana.

"Beni kendi ailen gibi görmüyorsun ki," dedi kadın ağladığı belli olan sesiyle. Çağımızın büyük sorunlarından biriydi bence. Genelde erkekler anneleriyle sevdiği kadınlar arasında denge kurmayı beceremiyordu.