Amanacer Massacre

Chapter 37

Jennie POV

Halos sumakit ang likod ko ng makita kong nakagapos ako sa upuan,hindi ko alam kung anong nangyari,at kung bakit ako nakagapos dahil simula ng magising ako ay ganto na.

Hanggang sa maalala ko ang nangyaring pagsabog kanina.

"J-jonas,a-asan ka?". tawag ko dito magisa lamang ako sa loob.

Inilibot ko ang paningin ko at inaalam kung nasaan ba ako ngayon,hanggang sa makilala ko ang lugar,nasa loob ako ng classroom.

Agad akong kinilabutan ng makarinig ako ng mga yapak mula sa likuran ko.

"Musta tulog natin?".tanong nito sa akin.

"B-bakit mo ba ito ginagawa? ".takhang tanong ko dito.

Kumuha ito ng upuan at hinila palapit sa akin. At naupo mismo sa harap ko habang hawak ang isang gunting na pinaglalaruan nito.

"Wala lang,boring e". sarcastic na saad nito.

Mas lalo nitong inilapit ang mukha niya sa akin at ngumiti ng nakakaloko.

"Asan si jonas?". muli kung tanong dito.

"Bro,hanap ka nito". turo sa akin ni alec at puno ng pagtataka akong tumingin sa isang lalaki.

"A-anong ibig sabihin nito Jo?". halos mautal na ako kakaiyak,hindi ko na alam kong ano ba talaga ng nangyayari.

Nang tignan ko ito ay nagiwas lamang ito ng tingen sa akin.

"Hindi siya si jonas". saad ni Alec kaya mas lalong nagsalubong ang kilay ko.

"A-ano?hindi kita maintindihan".

"It is because of the facial reconstruction surgery,siya si christian ang matagal mo ng hinahanap,naalala mo ba ang nangyari noon?Plano ko ang lahat ng eyun the perfect massacre tamo pati ikaw napaniwala ko na si christian talaga ang killer,ang great great ko right?akalain mo iyon naging kayo pa nitong si christian ng hindi mo alam.". proud na saad nito.

Doon ko lang biglang naalala ang sinabi sa akin ni Jo before.

"What are you doing?". Tanong ng kung sino agad akong kinilabutan dito.

"You always put yourself in dangerous situations.." He said sincerely it melted my heart. "Can you atleast let me protect you?".