Chapter 33

4 2 0
                                    

Julius POV

"Let me guess". saad ko dito." You want to solve the murders,because you think na makakatakas tayo dito?".

Tumango naman ito sa akin,at nagiwas ng tingen.

"So dahil sa tingen mo may alam din ako,kaya pinapunta moko dito? Gagu lang?" Tumawa ako dito at muling sumeryoso."If you don't mind,but we just a teenagers, we can't solve murders ".

Umiling ito."Tackling secrets doesn't needed old age,in request to settle these killings I want you to assemble data to me,sa lahat ng naandito alam kung ikaw lang ang makakatulong sa akin".

Nagiwas naman ako ng tingen dito at napayuko.

"Secret will get you killed juls". May diing saad sa akin ni regine.

Seryoso itong nakaharap sa akin habang hawak niya ang iba pang files dito sa office ng principal.

"Your point is?". Takhang tanong ko dito,nakailang lunok na din ako.

"Help me to solve these,kahit ano mang mangyari i'm not afraid to die,Lahat naman talaga tayo mamatay accident man o sadya,I have nothing to be afraid juls,Because i have nothing to lose naman".

Sa mga oras na iyon doon ko lamang nakita na ganoon si regine.Hanggang ngayon naalala ko padin.

Puro takbo ang ginagawa namin ni aya,naghahanap din kami ng daan palabas sa pisteng university na ito,lahat kasi ng bintana sa mga room dito ay may harang na kahoy at talagang pinako pa.

"N-napapagod na ako,M-mauna kana juls". saad sa akin ni aya habang sapo into at dibdib niya,umiiyak padin ito dahil sa nangyari kay kurt."Iwan mo na ako juls!".

Hinawakan ko ito sa magkabilang balikat niya at pilit na pinahaharap sa akin.

"No!,tangina ipinagkatiwala ka sa akin ni kurt, kaya hindi kita hahayaang maiwan dito at masaktan".

Hindi nagtagal ay tumigil nadin ito at puro hikbi nalang niya ang maririnig sa loob ng room na pinagtataguan namin.

"Aya,Sumama ka na sa akin,kailangan na nating makaalis sa pisteng lugar na ito naiintindihan mo ba?". saad ko dito "Kailangan nating bigyan ng hustisya ang mga namatay,lalo na si kurt".

"P-pero,paano sina jen at ang iba pa?". tanong nito.

"Alam kung ligtas sila sa ngayon". saad ko at yumuko."T-tayo nalang ang pagasa nila aya,kaya kailangan makaalis na tayo dito ngayon".

Tinignan niya muna ako bago tumango,agad nitong pinunasan ang mga luha niya gamit ang manggas ng damit nito.

Namilog ang mata ko nang may mapansin akong kakaiba sa likod ni aya,Nagtaka naman ito sa akin ng pinatabi ko ito.Inalis ko ang pagkakalagay ng bookshelves.

Doon ko lamang napagmasdan ng mabuti na mayroon pala doong daanan pababa.

Ito nadin siguro ang sinasabi sa akin ni regine na may daang palabas sa loob ng isang room dito sa 2nd floor.Matagal na daw itong hindi nagagamit,ang mga estudyante daw dati ang gumawa nito para makapag cutting,hindi ito alam ng mga teacher at iilan lang ang may alam.

Nang makarinig kami ng pagsara ng pinto sa kabilang room ay agad kung hinila si aya papasok sa daanan na iyon.

"Aya,umalis kana!". saad ko dito pero umiling at nag pupumiglas ito.

"Shutup!sumama ka sa akin!". Iyak nito ay pilit akong sinasama.

Umiling ako dito at nginitian siya." No matter what happens pangako magkikita tayo,kaya mauna kana at humingi ka ng tulong para mailigtas din natin ang iba okay?magkikita pa naman tayo".

Tumango ito at dahan dahang bumitaw,Nakaramdam ako ng awa dito ng makita kung nangilid ang luha nito.

"Magiingat ka,wag kang mamatay". saad nito kaya tumango naman ako.

Dali dali ko namang ibinalik sa dati ang bookshelves sa dati ng makaalis na si aya

Habang hawak ang napulot kong tubo ay agad akong nagtago sa ilalim ng desk ng teacher ng marinig ko ang pag bukas nang pinto ng classroom na pinagtataguan ko.

Amanacer MassacreМесто, где живут истории. Откройте их для себя