~11~

152 16 48
                                    

Bazen sadece bir ayıcık olmak istersin ^⁠_⁠^ bu arada bu bölüm rüzgar ülkesinde ağaçların olduğu bir bölgede geçiyor. (Çünkü canım istedi)

Pov Jun:

Köye varmıştık ve gerçekten aşırı yorulmuştum. Bir an önce dinlenmek istiyordum ama aradığımız suçluları da bulmamız lazımdı.

Onları bulmanın en kolay yolu onları gören kişi ile konuşmaktı. Onları gören ihtiyar amca ile konuşmak için evine doğru yola koyulmuştuk.

Eve vardığımızda kapıyı çalıp beklemeye başladım. Gaara yanımda duruyordu. O konuşmadan sonra mecbur olmadıkça konuşmamıştık.

En sonunda kapı açıldığında ihtiyar bize içeri girmemizi söylemişti. İçeri girdiğimizde bize oturmamız için bir yeri işaret etti. Bizde oturduk ve konuşmaya başladık.

İhtiyar; sizleri sonunda burda görmek benim için büyük bir onurdur.

Jun; teşekkür ederiz. Acaba bize o iki suçluyu nerede, ne zaman gördüğünüzü söyler misiniz?

İhtiyar; ah evet... Şey.... Hmm.... Onları evin arka tarafındaki ormanda görmüştüm. Ne zaman gördüğüme gelirsek... Şey... Hmmm.... Hatırlamıyorum.

Jun; hatırlamadığınızdan emin misiniz? Yani bu bilgi çok önemli bir bilgi nede olsa. Kendinizi biraz zorlayıp hatırlamaya çalışır mısınız?

İhtiyar; inanın bilmiyorum ama torunumun bildiğine eminim. O gün ormana onunla beraber gitmiştik.

Jun; torununuz şu an nerede?

İhtiyar; köyün güneyinde yaşıyorlar. Arada bir beni ziyarete gelir.

Jun; torununuz'un ismini öğrenebilir miyim?

İhtiyar; Haru evet torunumun adı Haru.

Jun; teşekkür ederim.

Dedim ve evden ayrılıp koyun güneyine doğru yola koyulduk. Gaara'ya baktığımda dünden beri olan sessizliğini hala koruyordu. Onun bu şekilde sessiz kalması canımı sıkıyordu. Bende konuşma başlattım.

Jun; ee Gaara daha daha nasılsın?

Ne kadar saçma bir soru sorduğumu Gaara bana garip garip baktığında anlamıştım.

Jun; yani... Şey.... Şu ihtiyarın dedikleri konusunda ne düşünüyorsun?

Gaara; konuşmak için bahane arıyorsan eğer çabalama seninle konuşacak hiç bir şeyim yok!

Uyarıcı ses tonuna gülümsedim. İki gündür mecburi konuşmalarımızda bu şekilde normal konuşmuyordu. Hep kestirip atacağı kısa cevaplar veriyordu.

Jun; tabiki konuşmak için bahane arıyorum sus sus nereye kadar sıkıldım. Ayrıca nasıl yok ya altı yıl boyunca neler yaptığından bahsetsene biraz.

Ona beklenti ile bakıyordum belki bir şeyler anlatır diye.

Gaara; o 'altı yıl' boyunca 6 kere suikaste uğradım. Yeterli mi?

Dediğinde kafamı eğip bütün neşemin kaçmasına izin verdim.

Jun; ben onu mu sordum? Hiç arkadaşın oldu mu benden başka?

Gaara; 'altı yıl' içinde neler yaptığımı sordun bende söyledim. Ayrıca hayır hiç arkadaşım olmadı. Seninde benimle emirler yüzünden arkadaş olduğunu düşününce-

Jun; ne? Seninle emirler yüzünden arkadaş olduğumu mu düşünüyorsun? Bu konuda feci bir yanılgıya düşmüşsün Gaara.

Gaara; öyle mi? O zaman neden benimle arkadaş oldun?

Ōtsutsuki Gücünde Uzumaki (Gaara x Jun) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin