furwarring //rutmas//

Hoofdstuk 36

Pov. Rutger

Het is alweer 4 jaar geleden dat we te horen kregen dat Thomas dood was. We kregen niet alles te horen van de politie wat er was gebeurd, maar in grote lijnen kregen we te horen dat Thomas bij een criminele bende hoorde. Thomas was een hoge leider en kreeg de taak om mij te vermoorden. De politie heeft een dagboek van Thomas gevonden. Ik mocht daar jammer genoeg niks van lezen. Nick en Johanna hebben 1 jaar in de gevangenis gezeten voor het helpen van Thomas. Ik zou willen dat ik alles terug kon draaien, maar dat kan jammer genoeg niet. Nick en ik zijn nu samen. Ik ga hem zo ten huwelijk vragen. We zijn in Lapland, Ik had hem hier naartoe meegenomen, omdat dit een van de mooiste landen is in de avond heb ik gehoord. Ik ga bij Nick in de hottub zitten. Ik pak een doosje uit mijn broekzak die aan de zijkant van de hottub hangt. 'Nick, kan je je wat vragen?' 'Tuurlijk.' 'Ik durfde nooit te denken aan trouwen met Thomas, want ik was bang dat het huwelijk slecht zou aflopen enzo en ik was bang dat ik me anders zou voelen of gedragen, maar ik hou nog steeds van hem, na alles wat hij me heeft aan gedaan. Ik hou ook van jou na alles en daarom ben ik bereid om je ten huwelijk te vragen.' Ik doe het doosje open en vraag voorzichtig: 'Nick Otten, wil je met me trouwen?' Nick staart me met ongeloof aan en kan niks uitbrengen. 'Uhm.. Tuurlijk, vanaf het eerste moment dat ik je zag wist ik al dat we voor elkaar bestemd waren.' Ik begin Nick grof te zoenen. Groen licht valt op Nick zijn gezicht. Het noorderlicht. Dit is een van de mooiste momenten van mijn hele leven.

Na nog een uur gezeten te hebben kleden we ons om en gaan we naar binnen. Paco ligt voor de bank te slapen. 'Misschien moeten we een voor beeld aan haar nemen?' Fluistert Nick in mijn oor. De warme lucht geeft me kippen vel. Ik knik met een grote lach op mijn gezicht. Paco is na de dood van Thomas nog steeds bij ons. Ik zou haar nooit weg kunnen doen en Nick snapte het. Ik ben zooo blij met hem.