furwarring //rutmas//

hoofdstuk 19

Pov. Ruger

Ik zit bij Nick op de bank. We zitten er wat ongemakkelijk bij. Zijn moeder gaat zo weg. En nu moet hij 2 dagen leven met een hond in huis. Ik heb medelijden. Miss kan ik een 24 uur challenge doen met Rico en Paco, maar dan moet ik wel toestemming nodig hebben van de eigenaar. Nick zou het niet erg vinden, dan is Rico tenminste weg uit zijn huis, maar Johanna... dat weet ik niet zo zeker. Dus doe ik het maar niet. Het is kwart voor 8. Ik sta op en loop naar de voordeur. Ik trek Rico's aandacht en hij volgt mij. Ik heb het idee dat Nick op de plaats van Rico had willen zijn. Dan bedoel ik niet zo laag en dat ik niet met hem kan praten, maar dan was hij bij mij. Ik geef Johanna een hand. 'We zullen goed op Rico passen.' Zeg ik terwijl ik over Rico's kop aai. 'En veel succes nog met uw vriendinnen in de stad.' Zeg ik. 'Bedankt, jij succes met Nick. Hij kan soms wat dwars zijn als het om Rico gaat. Ik knik. Dat had ik door. Ik zwaai naar Johanna als ze de deur uit loopt en sluit de deur achter haar. Ik plof naast Nick neer op de bank en geef hem een knuffel. Ik heb geen idee waarom ik dat doe, maar het voelt fijn. Ik kijk op mijn smart watch hoe laat het is. "08.00" Ik kijk uit het raam naar de overkant, naar ons huis. Thomas zou nu ongeveer wakker worden volgens zijn ochtends ritme. Ik sta op en schuif de jaloezieën dicht. 'Voor het geval dat Thomas ons ziet.' Zeg ik tegen Nick die me met een vragend gezicht aan staart. Hij knikt en ik ga weer naast hem zitten. Ik zucht. 'Zullen we anders naar boven gaan?' Vraag ik, ik zie Nick steeds zenuwachtig naar Rico kijken. Hij knikt. Ik sta op en loop naar boven met Nick achter me aan. Hij ontspant zich als ik op zijn bed gaat zitten. Ik ga naast hem zitten. 'Dank je' Zegt hij. Ik kijk hem vragend aan. 'Dat je je best doet.' Ik knik. Waarom zou ik dat ooit niet doen. Ik kijk hem diep in de ogen aan. Zijn mooie groene ogen. Ik trek hem naar me toe en we beginnen grof te zoenen. Ik duw hem op het bed en staar hem even aan waarna ik verder ga. Nu ligt hij op mij. Hij trekt zijn vestje uit. We hijgen ik ga rechtop zitten. We kijken elkaar aan en beginnen te lachen. We ploffen met ons rug op het bed en blijven zo een tijdje naast elkaar liggen.