furwarring //rutmas//

Hoofdstuk 5

Pov. Denise

Ik ben onderweg naar de kringloopwinkel om te kijken of er nog iets leuks is dat ik kan kopen. Ik parkeer de auto op de parkeerplaats. Ik zie drie gekke figuren over de parkeerplaats lopen naar de ingang waar ik ook heen moet. Ik haal mijn schouders op en doe de auto op slot. Als ik langs de theekopjes loop hoor ik: 'Dit is een overval. Handen omhoog!' Ik sta precies achter een kast waardoor ze mij niet kunnen zien. Snel bel ik de politie, maar net als ik wil ophangen hoor ik een ijzige stilte. Er komt een jongen (van een jaar of 18) naar me toe gelopen. Hij kijkt woest en bang tegelijkertijd. Hij heeft een stapel 10tjes in zijn handen. Hij draait zich om en rent weg met zijn vrienden achter zich aan. (Tenminste als je dat vrienden kunt noemen...) Maar ze komen niet verder dan de balie, want daar staat de politie al op hen te wachten. Ze slaan hen in de boeien en nemen hun mee naar het politiebureau. Iedereen in de winkel loopt naar me toe en is me dankbaar zo zeggen ze: 'Je was zo stoer dat je de politie belde, dat had ik nooit gedurft.' 'Ik dacht ik doe het beste dus ik bel de politie zodat jullie in veiligheid zouden zijn.' Zei ik, eigenlijk wilde ik iets anders zeggen maar ik dacht van dat ik dan meer eer zou hebben.

Pov. Luc

'Trrrring!' Ik hoor de deurbel gaan. Snel doe ik mijn broek aan en ren naar de voordeur. Als ik Denise zie zucht ik. Ik verwacht namelijk nog een pakketje. Ik kijk naar de spullen die Denise in haar hand heeft. 'Hoeveel heb je wel niet meegenomen?' Vraag ik verbijsterd 'Er was een overval en ik heb de politie gebeld en toen kreeg ik een kadootje. Dus ik mocht wat uitzoeken.' Ik geloof mijn oren niet. Zei ze nou serieus een overval? 'Wat heb je dan uitgezocht?' Vraag ik met mijn blik naar de duizenden spullen die ze vast heeft. 'Ik heb gezegd dat ik nog even wilde kijken en toen kwam ik dit tegen.' Even kijkt ze naar haar spullen. 'Huisdecoratie.' Zegt ze. Omg zij is zoooo ontzettend slim. 'Dus je hebt zoveel decoratie uitgezocht omdat dat kon?' 'Yep.' Zegt Denise met een rode blos op haar wangen. Ik breng mijn lippen vlakbij die van haar 'Smak...' Het voelt zo goed om haar een kus te geven.

Pov. Denise

Luc brengt zijn lippen naar die van mij. 'Smak...' Ik kijk in zijn ogen, de ogen van "mijn" man. De man die voor "mij" had gekozen, de man die mij al zijn aandacht geeft, de man die van me houd... Ik geef hem nog een zoen en zo staan we iets van 5 minuten in de deuropening, totdat... Met een ruk draai ik me om. 'Pfiew' Zeg ik met een zucht als ik zie dat het de postbode is. 'Sorry dat ik jullie stoor.' Zegt hij beschaamd. Ik snap dat het gênant is als je iets moet afleveren terwijl er twee mensen met elkaar staan te zoenen voor de deur. 'Ah, ik denk dat dat voor mij is.' Zegt Luc. Ik kijk hem aan als hij zijn pakketje aanpakt en ondertekend. Wat moet de postbode wel niet denken, ik met zoveel spullen en dat koopt Luc ook nog iets. Van binnen ga ik echt stuk, maar dat laat ik maar niet merken, want dat is nog gênanter.