Hikayenin konusu genç bir kız olan Jolie Graceful'un hayatı ile ilgilidir. Hayatı ilk başlarda ailesi ile beraber iyi gidiyordur ama babasını bir iş kazasında kayb ettikten sonra her şey değişmeye başlar.
Babasını çok sevdiği ve ona bağlı olduğu içi...
Jolie: Bazı insanlar gibi bende her şeyden soğumuştum. Aslında hiç bir şeyden korkmazdım. Fakat artık eskisi gibi olmasada içimde bir şeyler kıpırdamaya başlamıştı.
"Korkacak bir şey kalmadığında ve zifiri karanlıkta yalnız olmadığını anladığında gelen dehşet uzun zamandır bastırdığın duygulardan kurtulmana yardımcı olur"
Jolie yüzüne düşen güneş ışığını hiss edince uyanmaya başlar. Gözlerini yavaşca açar ve kendi yatağında olduğunu görür.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kendi-kendine buraya nasıl geldiğini düşünür. İlk önce sakin kalır ve annesine seslenir. Bayan Perla mutfakta bir şeyler pişiriyordu. Kızının sesini duyunca cevap verir. Perla: Kızım, uyandınmı? Jolie hızla ayağa kalkar ve annesinin yanına koşar. Annesini mutfakta görür görmez ona sımsıkıca sarılır. Bayan Perla biraz şaşırır ama o da kızına sarılır. Jolie'nin tedirgin olduğunu hiss eden annesi onunla konuşur. Perla: Jolie, sen iyimisin? Jolie biraz durur, aklına dün gece olanlar gelir. Yine de bundan annesine bahs etmez. Sonra annesine bir kaç soru sormaya başlar. Jolie: Anne, dün gece neden çok geç geldin? Perla: İşler düşündüğümden uzun sürdü. Sen aramayınca seni aradım ama telefonuma cevap vermedin. Ben de uyumuşsundur diye düşünüp endişelenmemeye çalıştım. Jolie bir an dondu kaldı. Jolie: Aramadım'mı?? Anne, dün gece sana hiç telefon etmedim'mi? Perla: Hayır, neden soruyorsun? Jolie: Hiçmi aramadım? Perla: Kızım, gün içinde beni bir kez bile aramadın. Bayan Perla yemek hazırlıyor hem de kızının sorularını cevaplıyordu. Jolie ise buna inanamıyordu. Annesini aradığına emindi. Mumların çekmecede olduğunu ve birazdan evde olacağını söylediği bile aklındaydı. Birden aklına annesini aradığı için telefonda zaman'la saati gösterecek bir bilgi olduğu geldi. Hemen odasına gidip telefonunu aldı ve arama bilgilerini yokladı. İnanılmazdı...telefonda dün birini aramakla ilgili hiç bir şey yoktu. Jolie gittikce korkmaya başlamıştı ama belli etmemeye çalışıyordu. Yaşadığı şeylerin gerçek olduğuna emindi. Annesinin yanına dönerek yine soru sormaya başladı. Jolie: Anne dün eve tam olarak saat kaç da geldin? Perla: Galiba saat 12-yi geçmişti. Yani 1 civarında eve varmıştım. Ayrıca kapıyı kilitlememişsin. Jolie neredeyse rüyada olduğunu ve bunun da rüyanın bir parçası olduğunu düşünüyordu. Annesi konuşmaya devam ediyordu. Perla: Ya eve biri girseydi? Kapıyı kilitlemeden nasıl uyumaya gidersin? Bu çok tehlikeli. Eve zaten biri girmişti, yoksa bu sadece Jolie içinmi öyleydi... Jolie: Uyuyormuydum..? Perla: Evet, üstünüde bir güzel kapatıb uyumuştun. İnanamıyordu...tüm bunları neden hatırlamıyordu? Annesiyle hiç konuşmamıştı, kapıyı kilitlememişti, kendi yatağına nasıl gelmişti? Jolie kendi-kendine endişeyle düşünürken annesi bir an durar ve ona bakarak konuşur. Perla: Jolie, kızım, eğer yine garip rüyalar görüyorsan... Jolie annesinin sözünü keser. Jolie: Hayır annecim. Sadece dün erken uyuduğum için her şeyi unutu vermişim. Jolie annesini korkutmamak için yalan söylemek mecburunda kaldı. Annesini bir sorun olmadığına inandırarak son bir şey sordu. Jolie: Duş almak istiyorum ama gitmeden önce son bir şey soracağım anne. Perla: Evet.? Jolie: Dün gece eve geldiğinde elektrikler gitmişmiydi? Perla: Hayır, evin tüm ışıkları neredeyse açıktı. Jolie bu son duyduğundan sonra sonunda aklını yitirdiğini düşünüyordu. Annesine, duş aldıktan sonra pişen lezzetli yemekten birlikte yemeyi teklif ettikten sonra oradan ayrıldı.
