De volgende paar dagen dat ik naar school ging was het stil.
Megan was niet op school. (Nogal logisch)
Leerlingen keken elkaar niet aan en in de kantine hing een gespannen sfeer.
De politie was twee keer bij mij thuis aan de deur geweest . Ik moest uitleggen hoe de ruzie was ontstaan. Eerlijk gezegd was er geen reden geweest voor onze ruzie.
Megan was gewoon zo een persoon die vond dat ik niet beter verdiende dan mijn hele leven getreiterd te worden. De enige reden dat ze me pestte was omdat ze me niks beters gunde.
Nu Megan weg was leek iedereen wat meer ontspannen te zijn. Niet dat iedereen vond dat ze een leven in de gevangenis verdiende. Maar iedereen was blij dat ze zich niet meer hoefde te gedragen als iemand die ze niet waren alleen maar omdat Megan je het leven zuur kon maken wanneer je er 'niet bij hoorde.'
Omdat Bianca nog al een heftig begin had gehad op deze school probeerde ik het haar vandaag zo relaxed mogelijk te maken. Bianca leek helemaal niet terug te denken aan gisteren.
Ze neuriede vrolijk een liedje terwijl ze stiekem kauwgom kauwde in de klas.
Omdat Bianca nieuw was en niemand kende hadden we gevraagd of ze een paar klassen mocht wisselen. Nu zat ze bij alle vakken behalve Frans bij mij.
'Catelyne Jones naar het kantoor van het schoolhoofd.'
Ik keek geërgerd op. Dit was voor de zoveelste keer deze week. Wat wouden ze nou weer.
Ik pakte langzaam mijn spullen en gooide mijn tas over mijn schouder.
'Dag. Ik zie je in de kantine,' zei ik tegen Bianca. Die was alweer druk bezig met het lakken van haar nagels.
Ik liep de hal op naar het kantoor van het schoolhoofd. Ik klopte op de deur.
"Kom binnen." Antwoordde het schoolhoofd met zijn zware stem. Ik opende de deur en liep langzaam naar binnen.
"Goedemiddag meneer," zei ik zo beleefd mogelijk. Het schoolhoofd was een kleine magere man. Hij had grijs haar en een snor. Zijn wenkbrauwen stond een beetje naar beneden waardoor het leek alsof hij altijd fronste.
"Ga even zitten mevrouw Jones." Het schoolhoofd wees naar de stoel tegenover zijn bureau.
Er kon niet eens een goedemiddag vanaf bij die man. Ik ging zitten.
"Ik zal maar meteen bij mijn punt komen beste Catelyne. Ik heb van een anonieme bron vernomen dat je nogal in een lastige situatie zit."
"Ojaa?"
"Ja. Ik heb gemerkt dat je cijfers zakken. Je haalt steeds meer onvoldoendes. En dan heb ik het nog niet eens gehad over dat belachelijke gevecht met een medeleerling. Weet je wel niet hoeveel schade er is aangebracht aan de kantine? De reputatie van de school is enorm gedaald. We staan nu bekend als de school ''waar leerlingen vuurwapens dragen'" Het schoolhoofd pakte een A-4tje van zijn bureau.
"Daarom," begon hij. "Mag jij de komende drie weken in de kantine helpen met het opdienen en opruimen van het voedsel."
Mijn mond viel open. "Maar meneer! ik kan niet...-"
"Je begint vandaag." Beval het schoolhoofd. "Tien minuten voor de pauzes mag je uit de les zodat je je kan melden in de kantine."
Ik kreunde. "Maar meneer! Ik kan echt niet de...-"
"De conciërge wacht op je in de kantine. Ga maar snel." Het schoolhoofd boog zich over zijn werk als teken dat we waren uitgesproken. Verslagen stond ik op en liep ik zijn kantoor uit. Ik gooide de deur expres hard dicht.
