''Ben je al klaar!?'' Vroeg Cole. '' Je bent al langer dan een uur daar binnen.''
Ik gaf geen antwoord. Ik zat met opgetrokken knieën op het grote hemelbed van Cole zijn zus, Jenna.
Jenna zelf was gelukkig op een schoolreis met haar klas naar een of ander museum.
Ik was blij dat Jenna niet hier was. Ik had Jenna maar twee keer in mijn hele leven gezien, maar volgens andere mensen was ze een behoorlijk verwend nest.
Cole had besloten dat we naar een of ander afgelegen feest gingen in de buurt van een meertje.
'Ik heb geen feestkleding.' Had ik als excuus gebruikt.
Vandaar dat ik nu in de grote inloopkast van Jenna zat.
'Heb je al iets aan?' Riep Cole door de deur.
'Nee!' Riep ik terug. 'Ik wil niet. Ik krijg hoofdpijn van feestjes.' Protesteerde ik. Ik stond op van het knalroze hemelbed en liep de inloopkast in.
'Jammer dan.' Ik hoorde Cole zijn voetstappen van de kamer verwijderen.
Ik keek de kast door. Bijna alles aan de linkerkant was roze. Ik trok een vies gezicht.
Ik had niks tegen roze, maar dit was wel wat overdreven.
Zelf hield ik van kleuren als zeeblauw, rood, turkoois en wit. Omdat die kleuren meer aan de rechter kant hingen draaide ik met mijn rug naar de roze kleding toe.
Mijn oog viel op een simpel lichtblauw spijker jack. Op beide schouders zaten gouden studs.
Ik pakte het jack voorzichtig van de haak. Voordat ik het jack aantrok deed ik eronder een zwarte trui aan met korte mouwen. Op de trui stond in grote witte letters 'sky is the limit'
Eronder trok ik een spijkerrok aan met dezelfde kleur als het jack. Omdat ik mijn zwarte sneakers lekker comfortabel vond zitten hield ik ze aan. Ik ging voor de grote spiegel staan die aan het eind van de inloopkast stond. Ik schrok toen ik zag hoeveel je van mijn benen zag.
Opeens voelde ik me heel ongemakkelijk.
Als ik een korte broek aanhad kwam die meestal tot mijn knieën.
Deze rok kwam ongeveer tot de helft van mijn bovenbenen. Het was opzich oké, het zag er niet verkeerd uit. Maar toch, ik voelde me er niet gemakkelijk bij.
Was ik nou echt zo preuts?
'Kom je nog!' Riep Cole ongeduldig. 'Het feest is al begonnen.'
Ik propte mijn kleding in de plastic tas die Cole me had gegeven en legde hem op de grond naast het hemelbed. Ik keek nog een keer in de spiegel. Mijn haar.....
Ik had mijn haar bijna altijd in een knot. Ik schaamde me dood voor mijn haar. Het zag er zo onverzorgd uit. Dat was het eerlijk gezegd ook.
Het enige wat ik deed was het wassen, maar dat was dan ook alles.
Ik had een keer tegen Alex gezegd dat ik me haar wou laten knippen. Toen begon hij te krijsen over geld en dat ik verwaand was. Daarna had hij een schaar gepakt en zo schot en scheef een paar centimeter van mijn haar geknipt. Sindsdien begon ik er nooit meer over. Gelukkig was mijn haar snel weer aangegroeid en nu hing het weer tot op mijn middel.
Ik had zelf doormiddel van een filmpje of Youtube mijn haar weer recht geknipt.
Ik haalde mijn haar uit de knot en liet het vrij hangen langs mijn gezicht.
Ik pakte een borstel van Jenna's kaptafel en ging er vluchtig mee door mijn haar.
Het viel best mee. Ik stelde me gewoon aan.
Ik ademde diep in en liep naar de deur. 'Ik ben klaar,' zei ik langzaam terwijl ik de deur opendeed.
Cole leunde tegen de deurpost aan. Hij keek verrast naar me op.
'Je ziet er mooi uit,' zei Cole. Hij glimlachte. God! Wat had hij witte tanden.
'Hou je kop. Ik doe dit niet vrijwillig.' Hoewel ik boos was begon ik tot mijn afschuw toch te blozen. Ik heb nooit echt goed tegen complimenten gekund. Ik had geen idee wat je terug moest zeggen.
