'Go! Go! Go! Go!' Schreeuwde het publiek om ons heen.
Ik en Bianca zaten tegenover twee jongens. Ze keken ons uitdagend aan.
'Laatste kans om je terug te trekken,' zei een van de jongens.
Ik en Bianca wisselde een geamuseerde blik.
Voor ons op tafel stonden aan beide zijden zeven kleine glaasjes met shots. De kant die als eerst alles op had winde. De verliezers werden in het meer gegooid.
'3...2...1...go!'
Zodra er was afgeteld begon ik als een wilde de glaasjes leeg te drinken. Wanneer je een glas ophad moest je hem ondersteboven op tafel zetten. Ik en Bianca gingen ongeveer op hetzelfde tempo.
De jongen tegenover mij was wat trager. Maar de jongen tegenover Bianca was behoorlijk snel.
'Klaar!' Gilde ik opgewonden. 'Kom op Bianca!' Riep ik. De jongen tegenover Bianca was ook klaar.
Ik schoot overeind uit mijn stoel toen Bianca het laatste glas ondersteboven op tafel had gezet.
Omdat de jongen tegenover mij zo traag was geweest hadden ze verloren.
'In het water!' Juichte ik. Meteen nadat ik dat had gezegd deed het publiek mee.
'IN HET WATER! IN HET WATER! IN HET WATER!'
Het duurde dan ook maar een halve seconde voordat de jongens kopje onder gingen in het meer.
Ik en Bianca gaven elkaar een high five en keken elkaar tevreden aan.
Ik voelde me raar. Ik geloof dat al die alcohol eindelijk begon te werken. Ik voelde me vrolijk. Te vrolijk. Mijn huid voelde overgevoelig aan en de bomen leken te bewegen. Het duurde niet lang voordat ik struikelde en achterover viel. Recht in iemands armen.
Het was een gespierde jongen met een raar vierkant hoofd.
'Dankje,' zei ik glimlachend met een dikke tong.
'Godver Quinten!' Gilde iemand. Ik keek om en zag dat een meisje uit de menigte kwam stormen.
De jongen trok me vlug overeind en liet me daarna meteen los.
'Het is niet wat het lijkt!' Riep hij.
'Natuurlijk is het dat niet!' schreeuwde het meisje met haar irritante piepstem. 'Ik begrijp het al. Je gaat alweer vreemd. Ik heb je een tweede kans gegeven maar je verpest het. Alweer!'
De jongen keek wanhopig om zich heen. 'Nee lieverd! Dat is niet zo!'
'Jezus, kalmeer eens.' Riep ik naar het meisje. Ik was me er bewust van dat ik nauwelijks verstaanbaar was. Ik strompelde een stukje naar voren. Ik had enorme moeite om op mijn benen te blijven staan. 'Hij heeft helemaal niks gedaan. Als je even naar hem luistert....-'
Voordat ik mijn zin kon afmaken voelde ik scherpe nagels over mijn wang schuren.
Ik legde verbaasd mijn hand tegen mijn wang. Er droop bloed door mijn vingers heen.
Die smerige trut.
Zonder erover na te denken gooide ik mezelf naar voren en begon met mijn vuist op haar in te slaan. Het meisje viel achterover op de grond. Ik kwam boven op haar terecht.
Ik hoorde het publiek schreeuwen. Ze vormde een cirkel om ons heen.
'Vechten! Vechten! Vechten!' Riepen ze.
Het meisje greep mijn haar vast en gaf er een harde ruk aan.
'Lieverd!' Hoorde ik de jongen schreeuwen. 'Dit is echt niet nodig!' Hij probeerde ons uit elkaar te halen. Zijn vriendin probeerde mij te schoppen maar raakte daarbij hem hard tegen zijn scheenbeen.
De jongen struikelde achterover.
Het meisje gilde boos en gaf me een duw waardoor ik op me rug rolde. Ik hapte naar lucht toen haar knie in mijn buik kwam.
