Küçük Bir Öpücük

5.2K 279 39
                                    

Bugün oldukça keyifliydim.
Son olaylardan sonra kafamı toparlamam biraz zaman almıştı fakat artık sevdiğim adamın kollarında olmak iyi geliyordu bana.

"Ahh yardım edinn..."

"GELORUMM!!" Heyecandan kelimeler yuvarlanarak çıkıyordu dudaklarımdan.

"İmdatt kurtarın benii..."
Babam yatağa yatmış elini alnına yaslayıp Spiderman'den yardım istiyordu. Evet, buradaki Spiderman ben oluyordum.

"İYİLERİN DOSTU KÖTÜLERİN DÖVÜCÜSÜ YEKTAAAA!!!"
Sloganımı söylememin ardından babamın kucağına atlayıp iki yanağından da kocaman öpmüştüm.

KURTARMIŞTIM İŞTE BABAMI!

"AYY!!"
Babam aniden yerlerimizi değiştirip beni altına almıştı. KIPIRDAYAMIYORDUM RESMEN!

"Oyy çen büyüdün de babanı mı kuytayıyo'sun çen"
İşaret patmağını çeneme hafifçe dokundurarak benimle bir bebekle oynarmışçasına konuşuyordu.

Babamın bu halleri çok sevimliydi!

"Şimdi yicem seni!"

"HAYIR!"

"EVET!"

"I-IH!"

Aniden dudaklarıma kapanmasıyla sesim kesilmişti, donup kalmıştım adeta.
Bu his... Bu his çok güzeldi.

Kısa bir sürenin ardından babam kendini geri çekip dudaklarımdan ayrılmıştı. Boynuma kocaman bir öpücük kondurup beni kucağına aldı.

"Seni yiyeceğim derken şaka yapmıyordum."

MUTFAĞA DOĞRU GİDİYORDUK!

"I-IH"

"N'oldu bebeğim?"

"I-IH!"

Mutfağa gelmiştik ve beni tezgaha oturtmuştu.
KESİN YİYECEKTİ BENİ!
HEM DE CANLI CANLI!

Korkmaya başlamıştım, babam durumu anlayınca beni tekrardan kucağına alıp yüzümün heryerini öpmeye başlamıştı.

İkimiz de deliler gibi eğleniyorduk taa ki babam önüme ıspanaklı mama koyana dek.

"İSTEMİYORUM!"

Beni zorla mama sandalyesine oturtmuştu, infazımı bekliyordum.

"Aç ağzını bebeğim, kötü bir şey değil."

"Baba istemiyorum lütf-"
BEN DAHA CÜMLEMİ BİTİREMEDEN BABAM MAMA DOLU KAŞIĞI AĞZIMA TIKMIŞTI!

Ağzımdaki mamayı yutup tekrardan konuşmaya başladım.

"BU HİÇ HOŞ DEĞİ-"derken ağzıma ikinci lokmayı çoktan tıkmıştı bile.

Babama çok sinirliydim!
O mamayı asla yemeyecektim!

"Bebeğim, eğer mamanı güzelce yersen söz veriyorum 1 saatliğine telefon oynamana izin vereceği-"
Babamın cümlesini bitirmesine izin vermeden, hemen kaşıktaki mamayı yemiştim.

"Vayy be bu kadar kolay mıydı?"
Sanırım babam, mamanın 2 dakika içinde bitmiş olmasına şaşırmıştı.

Babama ellerimi uzattım, bu beni kucağına al demekti.
Ağzımı silip beni kucağına alarak salona doğru ilerledi ve ardından koltuğa yerleşti.

"Telefon?"

"Hemen mi bebeğim?"

"Hı-hı"

"Pekala, al bakalım..."

Babamın elinden telefonu kaptığım gibi bir sürü oyun indirmeye başlamıştım.  1 saatim vardı, sadece 1 saat.

                                ***
"HAYIR!"
Telefonu alalı 2,5 saat kadar oluyordu ve babam telefonu benden ZORLA almaya çalışıyordu!

"Oğlum çabuk ver o telefonu!"diyip beni duvarla arasına sıkıştırdı muhtemelen şaşkınlığımı fırsat bilip telefonu kapacaktı elimden fakat ben buna izin vermeden kolunun altından kaçıp
"Anca yakalarsın."dedim ve bir anda koşmaya başladım.

Nereye saklanabilirim diye düşünürken aklıma giysi dolabı geldi, koşarak babamın giysi dolabına girdim.

"Neredeymiş benim miniğim?"diye sordu babam sakin bir ses tonuyla.

"BURADA DEĞİLİM!"dediğim gibi ellerimle ağzımı kapamıştım fakat son pişmanlık fayda etmiyordu işte.

Sesleri duyuyordum...
Bu tarafa doğru geliyordu...

Gelen seslerden anladığım kadarıyla babam şu anda bu odadaydı, etrafı bir kez turlamış fakat benim olduğum yere bakmamıştı çünkü ben çok iyi saklanmıştım, nerede olduğumu bilemezdi.

Derken...
Bir anda dolabın kapağı açıldı ve babam elimdeki telefonu kaptığı gibi beni kucağına aldı.

"Minik tavşancık burada ne arıyormuş bakalım?"

"Babacığım..."diyip başımı babamın göğsüne gömdüm.

Şu an konuyla tamamen alakasız olduğunu biliyordum fakat içimden bu gelmişti, babama sıkı sıkı sarılmak istiyordum.

Babamın mükemmel kokusuyla yavaştan mayışmaya başlamıştım. En son baktığımda saat ikiydi öğle uykusu uyumam için doğru zamandı fakat ben istemediğim için telefonla oynamıştım.
Şimdi ise oldukça yorgundum, durumu fark eden babam alt kata inip, kucağında benimle birlikte süt hazırlamaya başladı.

"Baba süt istemiyorum, hemen uyusam olmaz mı?"

"Gerçek Süper kahramanlar her zaman sütlerini içerler bebeğim."diyip yanağıma usulca bir öpücük kondurdu.

"O zaman az içsem?"

"Sütünü bitirirsen sözüm olsun yarın avmye gideceğiz."

"Gerçekten mi?"

"Hıhım"

Babamın kucağında içtiğim çilekli sütümle beraber kendimi babamın emin kollarına bıraktım.

                               ...

*Hmmmmmmmmmmmmm*




MY LITTLEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin