Yazdığım Romanın Kötü Kadını Oldum!

Bölüm 83

"Yalvarırım lütfen abimi geri getir!"

Tam da şu anda Agonant bacağıma yapışmış durumda.

Beni yalnız olduğum bir vakitte yakalamasını geçtim, rahat da bırakmıyor ki ondan kaçayım.

Vallahi ne yapması gerektiğini çok iyi biliyor.

Ağlıyor ve Henry'yi kurtarmam için bana yalvarıyor.

Henry gibi birisini nasıl olur da bu kadar çok sevebilir aklım almıyor doğrusu.

Bacağımı ondan kurtarmaya çalışırken bıkmış bir tavırla konuştum. "Önce beni bir bırak, yapıştın ya!"

Charles şu yaptığını görse hayatına veda etmek zorunda kalırsın evladım.

Şimdiden ne diyeceğini tahmin edebiliyorum.

Sen ne hakla Heather'ın bacağına yapışırsın lan! GEBERTECEĞİM SENİ!!

Gülmeme engel olamadım, Charles böyle konuştuğu zaman çok hoşuma gidiyor.

Bu sırada hâlâ Agonant'tan kurtulmaya çalışıyordum.

Hüzünlü bir bakışla konuşan Agonant, biraz şirin gözüküyordu.

(Agonant) "Eğer seni bırakırsam abimi karanlıktan çıkartacak mısın Heather abla?!"

B-bana abla dedi!

Bu adam 1000 yıl yaşamadı mı? Benden daha yaşlı olması lazım.

Aslında ben de 1000 yıl yaşamış olabilirim ama o yılları farklı farklı bedenlerle yeniden doğarak yaşadım.

Ve o hayatlarımı da hatırlamıyorum.

Kısacası daha genceciğim.

Öyleyse bana neden abla diyor?

Agonant küçük bir çocukken hep demesini istemiştim ama artık çok geç.

Yine de çok tatlı.

Kahretsin! Şimdi gerçekten de ablasıymış gibi hissetmeye başladım.

(Heather) "B...ben o kadar kolay ikna olmam."

Çok kısa süreliğine de olsa gülümsediğini görmüş oldum, kurnazlığı üzerindeydi.

"Abimi sevmediğini ve sinir bozucu bir kişiliği olduğunu biliyorum ama o benim hayatımı kurtaran kişi, hatta beni kardeşi bile yaptı. Ayrıca en son seni öldürmeye geldiği vakit lanetin etkisi altındaydı, bunu da hatırlatmak isterim."

Offf, tüm ikna edebilecek sözleri söyledi!

Son bir kez o hüzünlü bakışından attı. "Ne olur abla!"

Bakışımı başka yöne çevirdim. "Bu kadar yeter, tamam dediğini yapacağım."

Dizime yapışmayı bırakmışken büyük bir heyecanla ayağa kalktı. "Bak sözünden dönemezsin artık ama!"

Kollarımı birleştirdim ve ters bir bakış attım. "Yapacağım dedim işte daha fazla zorlama istersen."

Ciddi bir tavırla cevap verdi. "Anlaşıldı ablacığım."

Hâlâ abla diyor! "Sen de abla demeye bayağı istekliymişsin bakıyorum da."

Yüzünde sebebini anlayamadığım bir gülümseme oluştu. "İçimde çok az bulunan Bilgi Tanrısı'nın gücü sayesinde karanlıkta kalmış abimin durumunu öğrenebiliyordum."

(Heather) "Ha? Bunun konumuzla ne alakası var?"

(Agonant) "Konumuz abimin duyguları, yakında sana abla demem için geçerli bir sebebim olabilir."