Wolves Puzzle

-21- Nieuwe zoektocht

POV Aiden,

We lopen naar de poort waar we gisteren binnen kwamen. 

Yara linkte me dat ze bijna terug waren, of ze een antwoord had heeft ze niks over gezegd, ik hoop zo erg dat er iets zinnigs uit gekomen is. 

Semmy, Logan en ik ploffen op een bankje net buiten de poort. 

Ook al is Yara pas net een dag weg, ik mis haar. 

En wil dat ze nu weer hier bij me is. 

'Aiden!!' Schreeuwt iemand die naar me toe komt rennen. 

Eerst rent er een wolf op me af en daarna verandert de wolf in Yara. 

Meteen sta ik ook en loop ook haar richting uit. 

Ze springt en ik vang haar makkelijk op. 'Laat haar niet vallen hé'  Waarschuwt Cody me. 

'Nee nee ik zou haar nooit laten vallen.' Zeg ik terug en sluit de band. 

Ik duw mijn neus in haar nek en snuif haar lucht op waar ik inmiddels verslaafd aan geworden ben. 

'En?' Zeg ik als ik d'r weer op de grond gezet heb en kijk Yara en Olivia aan. 

Ze schud haar hoofd triest, 

'We moeten de stammen af, een voor een moeten we ze afstrepen. Dan zal er één over blijven. We moeten 6 stammen nog want er zijn 2 stammen en als ik een water wolf ben ben ik geen landwolf en andersom.' Legt ze uit. 

'Dan gaan we die landwolven zoeken.' Zeg ik en pak mijn tas die ik al meteen mee genomen dan op. 

'Ollie wil graag mee. Ze kan ons goed helpen.'  Zegt Yara een beetje vragend. 

Toch twijfel ik. Een Demon wolf mee? Wat als die boos word, Demon wolven zijn dan gevaarlijk. 

Toch knik ik want ze heeft wel gelijk, ze kan ons echt helpen. 

'Hoe meer hulp hoe beter.' Zeg ik en ze kijkt me glimlachend aan. 

'Dat dacht ik dus ook.' Zegt ze en ik kijk naar de rest van ons groepje. 

Semmy, Logan en Olivia zijn al in hun wolven veranderd. 

Vienne loopt naar Yara en trekt haar van me af richting het bos.

Ze voelde zich zo schuldig toen ze niet de moed had om te springen van die klif. Waarschijnlijk gaat ze nu honderd keer haar excuses aanbieden.

Yara vergeeft snel, maar vergeet nooit. Dat is het moeilijke van haar. 

POV Yara

'Het spijt me zo super erg Yara, ik had gewoon mee moeten gaan, maar-' Daar kap ik Vienne af. 

'Vie het is niet erg, het was ook een hoge sprong. Ik vind het al fijn dat je hier nu bent.' Zeg ik lief en knuffel haar om haar een beetje te kalmeren. 

'Kom de rest is aan het wachten.' Zeg ik en ze knikt. 

We lopen naar de rest en we veranderen in onze wolven. 

'Ligt het aan mij of ben ik een andere kleur rood?' Link ik naar Aiden terwijl we op een hoge snelheid van de Demons vandaan rennen. 

'Je zegt precies wat ik dus dacht.' Linkt hij terug. 

'Het komt waarschijnlijk omdat je uit je oude roedel bent, als je Luna van mi- onze roedel bent word je wit.' Zegt hij. Ik kijk er nu al naar uit om van deze rode vacht met te veer herinneringen af te zijn. 

'Eindelijk af van deze vacht.'  Lach ik en dan is het weer stil. 

De wind die door mijn vacht gaan voelt warm, maar toch ook koud. 

Alsof het afkoelt voor het voorbij is. 

--

'Jongens ik ben moe en heb honger.' Jammert Semmy. 

We stoppen met rennen en meteen verander ik in mijn mensenvorm. 

Nu pas merk ik hoe moe ik ben en laat me op het gras ploffen. 

'Wat als we ergens in de mensen wereld gaan eten? Het is hier niet ver vandaan.' Opper ik. 

Ollie en Vienne stemmen meteen in en niet veel laten Semmy en Logan ook. 

'Ik weet niet niet. Wolven horen niet tussen de mensen. Alleen de menswolven die niet van het wolven bestaan af willen  weten maar toch een wolf zijn.' Zegt Aiden die me bedenkelijk aan kijkt. 

'Wat wil je dan eten Ai, een rogue?' Vraagt Semmy met een korte grinnik. 

'Ik vind het prima.' Zegt Aiden die om zich heen kijkt. 

Verschrikt kijk ik hem aan en mijn maag draait zich om. 

'Wij gaan geen Rogue vermoorden nu.' Zeg ik streng en Aiden kijkt naar de grond. 

'Oké oké we gaan we naar die mensen toe.' geeft hij dan toe en we lopen in de richting van de mensen. 

Heel ver is het niet dus al snel dringt de geur van mensen mijn neus binnen. 

Blijkbaar ook bij Aiden want hij haalt zijn neus op. 

'En trouwens je zit op een gemengde school! Jij en ik zitten op school waar normale mensen ook op school zitten sukkel.' Zeg ik lachend en hij kijkt eerst grijnzend naar Semmy en Logan en daarna naar mij. 

'Ik kwam op die school om jou terug te halen schatje. Maar toen ineens. Poef. Was je mijn mate.' Zegt hij met een knip oog. 

Logan, Semmy, ollie en Vienne beginnen te lachen en ik kijk naar de grond. 

'Nu niet verlegen worden.' Zegt hij in mijn oor en duwt dan de deur van een dorp pizzeria open en loopt als eerst naar binnen. 

Ik loop achter hem aan naar binnen en we claimen een tafeltje in de hoek van het restaurant.

_____

Ja dit deel was niet zo speciaal maar ja. 

Vote?

Groetjes Appelsapiee