Wolves Puzzle

-19- Demon Gap

POV Yara

Ollie mindert vaart en veranderd terug in haar mensen vorm. 

'We zijn er bijna, we kunnen niet als wolf naar binnen. Of ja. Ik wel, jullie niet.' 

Ik knik en verander dan ook terug en kijk naar Vienne die al veranderd was. 

'Alles hier beneden is anders, jullie komen te vriend dus loop met je handen op je rug hoofd naar beneden, als je hier voor de eerste keer komt mag je niemand aan kijken tot je bij de Alpha geweest bent.' Zegt ze en kijkt ons doordringend aan. 

Ik knik voor ons beide en ze loopt naar de rand waar touwen liggen. 

'Jullie zijn er nog niet. Om beneden te komen moet je lef tonen en met een touw naar beneden springen. Je zal ergens op terecht komen en of je de val overleeft is de vraag.' Zeg ze geheimzinnig en knoopt de touwen rond mijn middel en daarna om die van Vienne. 

'Op drie springen we, toon je moed en je komt er.' Zeg ik zen gaat wat dichter naar de rand staan. 

Voorzichtig kijk in naar beneden om te zien waar ik dadelijk op of in terecht kom. 

Maar het enige wat ik zie is grijze mist, alsof iemand hier voor jaren met een sigaar heeft gezeten en de walm nooit is weg getrokken. 

'3.' 

'2.' 

'1.'

'Nu.' Telt Ollie en ik spring op de "Nu." 

De val lijkt oneindig lang te duren en mijn hard klopt in mijn keel. 

'Ik hou van je Yara, als we hier dood gaan blijven we rond Finn heen spoken tot hij er bang van word oké?' Zegt Roos bijna huilend van angst. 'Belooft.' Is het enige wat ik terug zeg en maak me dan klaar voor de vreselijke klap die we gaan ontvangen. 

Dan omringt een nat gevoel me en ik doe mijn ogen die ik stijd dicht geknepen had open. 

Ik ben in het water terecht gekomen en ook nog is op een goede manier. 

Dat bedoelde ze dus met als je goed terecht komt overleef je zo niet heb je pech. 

'Denk aan wat ik net boven gezegd heb.' Zegt Ollie, ik kijk even snel om me heen en zie Vienne nergens.

'Vienne, waar ben je?' Link ik terwijl ik mijn handen op mijn rug pin en mijn blik op de grond richt. 

'Ik- Het spijt me zo Yara ik ben niet moedig genoeg..' Zegt ze en ik maak nog een instemmend geluid voor ik de link sluit. 

'Hier links.' Zegt Ollie en we lopen een ander weggetje in. 

De blikken van de Demons branden op mijn huid. 

'Hey daar hebben we onze Olivia weer, wie heb je vandaag mee?' Vraagt iemand, aan zijn stem te horen een jongen van onze leeftijd.

'Ook hallo Ryan, ik heb vandaag Yara mee. Toekomstige Luna van een grote pack hier in Europa.' Zegt ze en ik krijg een hand in mijn blik. Voorzichtig kijk ik een beetje op, maar kijk naar Ollie die knikt. 

Meteen gaat mijn blik terug naar beneden en schud ik zonder hem aan te kijken zijn hand. 

'Yara.' Zeg ik zacht en hij maakt een instemmend geluid. 

'Eindelijk een keer eentje met verstand. Slimme zet om eerst Ollie aan te kijken, je weet maar nooit met ons he.' Grapt hij en Ollie trekt me weer weg bij hem. 

'Sorry voor hem hij is nogal, hoe moet ik het zeggen. Chaotisch.' Zegt ze met een kleine glimlach. 

'Rechts.' Zegt ze en we lopen door de deur van een gebouw. 

Een rare geur dringt mijn neus binnen, maar ik kan het niet plaatsen. 

'Hier is het kantoor van de Alpha. Pas als de Alpha je voor en achternaam zegt en dat je hem mag aankijken kijk je hem aan. Niet eerder het kan je leven kosten.' Zegt ze, ik knik en ze klopt op de deur. 

'Binnen.' Zegt een zware stem en Ollie loopt naar binnen met mij achter zich aan. 

'Olivia wat leuk je weer te zien. Casper had me al verteld dat je zou komen met iemand.' Zegt hij, het lijkt aan zijn stem dat hij glimlacht. 

'Ja Alpha, ik heb Yara mee genomen. Ze heeft de test van Ryan overleeft en zou graag een antwoord willen.' Zegt Ollie die mij mee trekt naar het bureau. 

Weer verschijnt er een hand en deze keer kijk ik niet naar Ollie maar schud ik hem meteen zonder hem aan te kijken. 

'Het spijt me als het onbeleefd overkomt om u niet aan te kijken bij deze ontmoeting, maar ik heb vernomen dat dit jullie teken van respect is. Ik ben Yara.' Zeg ik zo netjes als ik kan om een goede eerste indruk te kunnen maken op hem.

'Aangemaand, wat is je achternaam meisje.' Vraagt hij vriendelijk. 

'Garcia meneer.' Zeg ik terug en hij schraapt zijn keel.

'Yara Garcia kijk mij Alpha Duke van de Demons aan.' Zegt hij. 

Langzaam haal ik mijn hoofd omhoog en kijk in de ogen van de Alpha die me vriendelijk aan kijkt. 

'Ollie als je ons even zou willen laten, zouden we dan erg waarderen niet Yara.' Zegt hij, ik kijk hulpeloos naar Ollie die glimlacht en het kantoor verlaat. 

_____

Bijna 20 delen damn

Groetjes appelsapiee