Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
#Vurulma
Yazar... Yaşanılan vurulmadan dolayı sırf kardeşinin önüne siper olmuş kocasına bir şey olmasın diye kurşunun önüne atlayarak vurulan ve karnına saplanan lanet kurşunun can yakan acısıyla düşmek üzere olduğunu görünce kendine gelip kendisine
" Dilaaaan. "
Diyerek adını haykırırken yanına koşup güçsüz düşen bedenini kollarının arasına alıp kendisine
Diyerek konuşup ölen babasından sonra gözyaşını ilk defa özgürce döken kocasının kollarına düşen Dilan saçını okşamaya başlarken de kendisine
" Ne yaptın sen aptal kadın? Neden yaptın? Eceline mi susadın? "
Diyerek hesap sorduktan sonra etrafındakilere dönüp onlara
" Biri ambulansı arasın. Hemeeen. "
Diye bağırarak emir veren kocasına
" Be. Be. Beni. Beni güzel. Güzel hatırla. D. Diye. "
Diyerek kısık sesiyle cevap verip acıyla öksürmeye başladı. Acıyla öksüren karısının sözleri ile ani bir şaşkınlık yaşayan sonra da ona
" Deli misin sen? Nesi güzel bunun? Saçma saçma konuşup da kendini de beni de yorma. İyileşeceksin sen. İyi olacaksın. "
Diyen Baran karısının bir süre sonra gelen ambulanstan çıkan görevlilerin getirdiği sedyeye tanışıp ambulansa bindirilmesi ile hızla ayağa kalkıp kendisine
" Nesi oluyorsunuz? "
Diye sorduğunda ona
" E. E. Eşiyim. "
Diye cevap verdi. Cevabı üzerine kendisine
" Öyle mi? Buyrun. "
Diyerek yanına çağıran görevlinin yanına oturdu ve hastaneye doğru yola koyuldu.
1,5 saat gibi kısa bir süre de nihayet hastaneye varan ambulanstan çıkarılan Dilan doktorlar tarafından ameliyata alınırken karısının ameliyata girmesi ile aldığı anda içini yakan derin bir nefes alıp veren ve bir süre sonra ailesiyle birlikte gelen kardeşi ile anlık öfkeye kapılıp hızla yanına giderek ona
" Ne işin var senin burda? Neden geldin? Ha, neden geldin? Eserini seyretmeye mi? Eğer öyleyse, bak. İyi bak Civan efendi. İyi bak ve gurur duy kendinle. O ölesiye nefret ettiğin kadın. Karım. Sırf biz, iyi olalım, vurulmayalım diye kendini siper etti bize. Üstelik biz onu ailesini öldürmek ile tehdit ederken. "
Diyerek hatasını yüzüne vuran Baran öfkeli bakışlarını torununun yanına otururken kendisine
" Yeter Baran, gitme üstüne artık. Yapmış bir cahillik. Bir daha yapmaz, olur biter. "
Diyen babaannesine çevirip ona
" Hele sen hiç konuşma Azade hanım. Ne olduysa senin yüzünden oldu zaten. Bu çocuğu her dediğini yaparak şımartıp sen bu hale getirdin çünkü. Kardeşimi tanıyamaz olmuşum sayende. Otur da gurur duy eserinle şimdi. "
Dedi. Sonra da yönünü ameliyathane kapısına çevirip doktorun çıkmasını içerde canıyla cebelleşen karısına içinden " Sakın. Sakın gideyim deme. Sakın. " Derken beklemeye başladı.
2. Saat gibi uzun süren bir bekleyişin ardından nihayet çıkan doktorun yanına gidip ona
" Durumu nasıl karımın? "
Diye soran ve sorusuna
" Öncelikle geçmiş olsun beyefendi. Durumuna gelince de buraya gelene kadar çok kan kaydetmişti maalesef. Neyseki kan vererek olası bir ölümün önüne geçtik Allahın izniyle. Kurşunu da çıkarmayı başardık. Durumu stabil şu anda. Fakat her ihtimale karşın uyanana kadar yoğun bakımda tutacağız. Kendisine geldiğinde normal odaya alabileceğiz ancak. "
Diyen doktorla derin bir nefes alıp verirken ona
" Görebilir miyim peki? "
Diye soran Baran sorusuna
" Yormamak adına 10 dakikadan fazla olmamak şartıyla görebilirsiniz tabi. Geçmiş olsun. "
Diyerek cevap veren doktoru ona
" Teşekkür ederim. "
Diyerek uğurlarken de bir süre bekledikten sonra hemşirenin kendisini çağırmasıyla yoğun bakıma girip solgun yüzüyle hasta yatağında yatan karısının yanına yaklaşıp yere çömeldi ve ellerinin arasına aldığı karısının eline anlını dayayarak kimsenin önünde akıtmadığı gözyaşlarını karısı için akıtmaya başladı. İçli içli ağlarken de aklına gelen Şu:
Koltuğunda oturmuş elindeki şiir kitabını okurken içeriye giren kocasıyla kitabı bırakıp ona
" Hoşgeldin. "
Diyen Dilan yanına gelip kendisine
" Hoşbuldum. Ne yapıyorsun? "
Diye soran kocasına yanındaki şiir kitabını göstererek ona
" Şiir kitabı okuyorum. Bi de"
Diyerek yanıt verdi ve kendisine
" Bi de? "
Diye soran kocasıyla ayağa kalkıp çekmeceye geçerek içinden bir defter çıkarıp yanına döndüğü kocasına uzatırken de ona
" Şey, şiir yazıyorum ara da. "
Dedi. Söylediği şeyle kendisine
" Ne! "
Diye sorarak şaşkınlıkla tepki gösteren kocasını şaşırtırken defterin kapağını açıp da şu:
" Sen hissetmedin ama, Ben, hep sevdim seni. Hiç anlamadın ama, Yüreğim hep senin için attı. "
Satırlar okumaya başlayan ve bitirdikten sonra şaşkınlıkla afallanmış olan yüzünü yüzüne çevirip kendisine
" Bunu sen mi yazdın?
Diye soran kocasına
" Evet, beğenmedin mi? "
Diye sordu. Sonra da sorusunu cevapsız bırakıp da kendisine
" Yapmam gereken ama unuttuğum bir işim vardı benim. Gidip yapayım. Sende uyu istersen. İyi geceler. "
Dedikten sonra defteri yayna bırakıp hızla kalkarak çıkıp giden kocasının ardından bakakaldı.
" Sana, bana şiirini beğenip beğenmediğimi sorduğunda cevap vermemiştim. Çünkü, korkmuştum vereceğim cevaptan. O satırları benim için yazdığını tahmin etmiştim çünkü ve sevmeyi bilmeyen ben, sana vereceğim cevapla seni korkutmaktan korkmuştum. Ama cevabım evetti. Beğenmiştim o satırları. Çok beğenmiştim hemde. "
Dedi. Elini uzatıp saçlarına daldırarak okşamaya başlarken ona
" Uyan, nolur uyan. "
Dediğinde gözlerini yumarak dolan, akmaya hazır olan yaşları akıtıp sildikten sonra ayağa kalkarak eğilip karısının alnından öptü. Daha fazla dayanamayacağını anlayınca da hızla dışarı çıkıp kendisine şaşkınlıkla bakan etrafındakilere aldırmadan hastaneden çıkarak nefes alıp vermeye başladı.
