Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
#Neden?
Yazar... Yudum yudum içtiği çayın ardından kendisine
" Sağol. "
Diyerek teşekkür eden karısına sessizce başını sallayarak karşılık verip ayağa kalkan ve odadan çıkarak bardakları mutfağa götürüp yeniden odaya dönerek bilgisayarını alıp yatağın diğer tarafına oturarak açtığı bilgisayardan maillerine bakmaya başlayan Baran kendisine
" Şey, eğer varlığımdan rahatsız olacaksan kanepeye geçebilirim. "
Deyip kalkmaya yeltenen karısını kolundan tuttuğu gibi yerine oturttu tekrardan ve ona
" Eğer rahatsız olsaydım. Benimle uyumanı istemezdim değil mi? "
Diye sordu. Sorduğu soruya da aldığı
" Ö. Öyle. Ama. "
Diyerek itiraz dolu cevabıyla yüzüne doğru yaklaşıp onunla arasında milim mesafe bırakarak ona
" Aması yok. Çok işim var benim ve sen yaptığın şu tavırla beni sinir ederek çalışmama engel oluyorsun. Yat, uyu artık. Yoksa. "
Diyerek sözünü kestiğinde yutkunmasıyla susup kaldı bir an. Sonra da nefesini aniden kesecek kadar derin solumasıyla kendine gelip ondan uzaklaşırken ona
" Uyu artık."
Deyip bilgisayarına döndü yeniden. Dönmesinin ardından dediğini yaparak uzanıp gözlerini kapatarak uyumaya başlayan karısının hareketlenmesiyle tekrardan ona dönünce de kısık sesiyle ona
" Aferin civciv hanım. "
Dedi. Daha sonra da yeniden önüne dönüp çalışmaya devam etti.
Baran... Gece yarısına kadar çalıştıktan sonra uykumun gelmesiyle bilgisayarı kapatıp yatağıma uzanarak uyumaya hazırlanırken yanımda uyuyan Dilan'ın elini göğsüme başını da omuzuma koyup uyumaya devam etmesi ile ne yapacağımı bilemedim bir an. Fakat yapacağım en ufak harekette uyanacağı için uyanmaması adına olduğum gibi kalarak uykuya daldım gece. Şimdi ise beni uykumdan uyandıran mis gibi lavanta kokusuyla gözlerimi açmış onu seyre dalmışken içimden
" Neden?
Neden kadın, neden? Seni üzerek ailenden intikam almak isterken,
Şimdi neden yanımda uyutuyorum seni? Sana üzüntü vermek isterken, Üzülmenle neden canım yanıyor bu kadar?
İçim babamın yokluğuyla kor gibi yanarken,
Şimdi neden mutluyum seninle? Varlığın bana huzur verirken, Yokluğun neden yakıyor canımı?
Ve en önemlisi de Senden nefret etmek isterken, Neden kayboluyorum sende ben? "
Diyerek sorguladım kendimi. Anlam veremiyordum çünkü bu yaşadıklarıma. Neydi beni bu kadar kısa süre de değiştiren şey? Bu soruya bir cevap arayıp dururken bir süre sonra kıpırdamasıyla rahatsız olmasın diye gözlerimi kapatıp uyumaya numarası yaparak ne yapacağını beklemeye başladım.
Dilan... Gözlerimi burnuma gelen limon kokulu erkek parfümüyle açarak kendime gelirken başımı hafifçe yasladığım omuzdan kaldırıp baktığımda huzurla uyuyan adamla nefesim kesildi bir anda ve işte o an onu ne bu kadar çok sevdiğimi bir kez daha anlarken onu uykusu benim gibi hafif olduğundan uyandırmamak için içimden ona
" Seni ne kadar seviyorum bir bilsen. Ama nerden bileceksin ki? Görmüyorsun çünkü beni.
Neden peki?
Neden görmüyor gözlerin beni? Çok mu çirkin veya kötüyüm? Neden sonsuza kadar senin olmamı istemiyorsun ya neden? "
Diyerek sorguladım kendimi de onu da. Sonra da içimden bir anda gelen ağlama isteği ile yataktan hızla çıkıp banyoya attım kendimi ve musluğu sonuna kadar açtıktan sonra sırtımı lavabo dolabına yaslayacak şekilde oturup bacaklarımı kendime çekerek ağlamaya başladım şanssızlığıma.
