Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
#Kıskançlık
Yazar... Konaktan çıkıp bindikleri arabayla kısa sürede hastaneye varan ikili yanlarına gittikleri doktorun kendilerine verdiği raporu alıp müdürün yanına giderek izin aldıktan sonra konağa geri dönmek üzere hastaneden çıkıp arabaya doğru giderken tanıdık birisinin kendisine
" Dilan. "
Diyerek seslenmesi ile arkasını dönen ve gördüğü tanıdık simayla koşarak ona
" Arslan. "
Diye sarılan Dilan ona bir süre sarılı kaldıktan sonra kendisine
" Nerelerdesin ya sen? Kayboldun bir anda. Aramadığımız yer kalmadı Mardin'de. Ama bir türlü bulamadık seni. Görev yerimiz değişince de kesmek zorunda kaldık aramayı. "
Diyerek sorular soran üniversite arkadaşına olanları anlatmak üzereyken hışımla yanlarına gelerek kendisine
" Beyefendi kim? "
Diye soran kocasıyla susmak zorunda kaldı. Sonra da eliyle onu göstererek kocasına
" Şey, Arslan. Arslan Kordağ. Üniversiteden arkadaşım. Aynı sınıfta okuduk. Benim gibi fizyoterapist o da. "
Diyerek tanıştırdı. Tanıştırdığı arkadaşını baştan aşağı incelerken karısına
" Dilan, beyefendi kim acaba? Bir yerlerden tanıyor gibiyim ama çıkaramadım. "
Diyerek soran sorusuna elini uzatarak ona
Fakat ne olduğunu tam anlamadan hemen bir karara varıp karısını üzmemek adına sessiz kalarak ona
" Bende. "
Dedi ve
" Neyse, bizim acelemiz var. Hoşçakalın. "
Dedikten sonra karısına
" Görüşürüz Dilan. "
Diyen adama
" Görüşürüz Arslan. "
Diyen karısının elinden tutup arabaya doğru yürümeye başladı. Onu bindirdikten sonra da arabaya binip konağa doğru yola koyuldu. Yol boyunca ara sıra camdan etrafı izleyen karısına bakıp düşüncelere dalarken içinden " Neydi bu yaptığım şimdi? Neden arkadaşıyla konuşup sohbet etmesine izin vermek istemedim ki? Ona karşı bir şey hissetmiyorken neden böyle davrandım? Allahım, noluyor bana böyle? Neden böyle hissediyorum? Delirmek üzereyim. Ama neden? " Diye sorgulayıp sürdü kendi kendini. Henüz tam olarak tanımlayamadığı Kıskançlık duygusu tüm hücresini ele geçirirken de ona
" Kimdi o adam? Ve neden bana " O meşhur Baran Karabey sizsiniz demek " dedi? Yoksa ona benden mi bahsettin? "
Diyerek ardı ardına sorular sordu. Sorularına aldığı şu:
" Yok canım, ne bahsetmesi? B. Ba. Bahsetmedim tabi ki. Sadece bir ara bana nerde çalıştığınız? Diye sorduklarında konun geçti biraz o kadar. Ayrıca da hastanede de tanıştırdığım gibi o benim arkadaşım. Aynı sınıfta okuduk. Mezun olduktan sonra da yollarımız ayrıldı. Bir daha da görüşmedik. "
Cevaplarla tatmin olmayıp üsttelememek için ona
" Anladım. "
Dese de içindeki kuşkular bırakmadı onu hiç. Susmalarıyla konağa varana kadar sessiz geçen yolculukla nihayet konağa varan ikili bahçeye doğru adım atıp duydukları seslerle adımlarını hızlandırırlarken arkadaşı Ahmet'in kardeşi Civan 'a silah çektiğini gören ve koşup kardeşini arkasına alarak ona
" Ne yapıyorsun sen Ahmet. Bırak o elindekini. Oyuncak değil, katil olacaksın oğlum."
Dediğinde karşısında kardeşine öfkeyle bakarken kendisine
" Kusura bakma Baran abi, ama bırakmam. Çünkü kardeşin bana çok kötü kazık attı. İftira attı bana. Okuldaki bağış parasını hocanın dolabından çalıp suçu benim üstüme attı. Onun yüzünden hırsıza çıktı adım. 2 haftadır okula gidemiyorum ben. Ailemi saymıyorum bile. Evlatlıktan reddetme noktasına geldiler. Bütün bunları yaşarken o ise, ona o kadar yalvarmama rağmen sırf canımı yakmak adina durumu düzeltmek için kılını bile kıpırdatmadı. Şimdi sen söyle Baran abi, nasıl durayım ben? "
Diyerek okumak için İstanbul'a gittiğini sandığı kardeşinin yaptığı hataları anlatan çocuğun söyledikleri karşısında şaşkınlığa dönüşmüş olan yüzünü bedeniyle birlikte arkasına dönüp ona
" Doğru mu tüm bunlar? "
Diye soran Baran sorusuyla başını utançla öne doğru eğerken kendisine
" D. Doğru. Doğru abi. "
Diyerek cevap veren kardeşine akıllanması tokat attı. Bu sırada intikam hırsına yenildiği için gözü dönen ve abisinin önünden az da olsa çekilmesi ile vurmak için silahına atılan Civan'ın arkadaşı Ahmet tetiğe basmasından sonra onu vurduğunu sanıp kapattığı gözlerini tekrardan açarak önüne baktı ve gördüğü kişi ile etrafındakiler gibi şoka girerek öylece kalakaldı.
