အပိုင်း (၁၇၃၃)

Start from the beginning
                                    

"လင္းယူ ေတာင္းပန္ပါတယ္...."

"အေဖ အေမ သမီးေတာင္းပန္ပါတယ္..."

လင္းယူ... ကြၽန္မ တကယ္ပဲ... ရွင့္ကို တစ္ခါေလာက္ထပ္ၿပီး ေတြ႕ခ်င္ တယ္...

မေသဆုံးခင္တြင္ ေထာင္ခ်ီေသာ မွတ္ဉာဏ္မ်ား ျဖတ္ခနဲေပၚလာသည္။ သို႔ေသာ္ တျခားသူမ်ား၏ အျမင္တြင္ေတာ့ ထိုအရာသည္ တစ္ခဏမွ်သာ ျဖစ္ သည္။ သူတို႔သည္ သူမ၏ အေျခအေနကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမျမင္ရေပ။

သူမက... အ႐ိုးေတာင္... မက်န္ခဲ့ေတာ့ဘူးလား...

နတ္ဆိုးေလာကတြင္ ဝူလင္းယူသည္ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားႏွင့္ စခန္းတြင္ ကိစၥမ်ားကို ေဆြးေႏြးလ်က္ရွိသည္။ ႐ုတ္တရက္ သူ႔ႏွလုံးသားထဲမွ နာက်င္မႈကို ခံစားရသည္။ သူသည္ တစ္စုံတစ္ခုကို အာ႐ုံခံမိၿပီး မ်က္ႏွာမွာ ျဖဴေဖ်ာ့လာသည္။

"ငါ့ကိုေခၚသြားေပး"

ေလဟာျပင္တြင္ ေပါက္ၿပဲရာတစ္ခုေပၚလာသည္။ သူသည္ အားလုံးကို ေျပာခ်ိန္ပင္မရွိေတာ့ေပ။ သူ၏ ေျခလွမ္းမ်ားမွာ ေလးလံလွသည္။ သူသည္ ေလဟာျပင္ဆီသို႔ တြားသြားသည္ဟုပင္ ေျပာရသည္။

ရွီမာယူယူ၏ အသိစိတ္မွာ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလၿပီ။ သူမ အသိစိတ္မေပ်ာက္ခင္ ေနာက္ဆုံးအေတြးမွာ မေတြ႕လိုက္ရေသာလူပင္ျဖစ္၏။

လင္းယူ ကြၽန္မ... ရွင့္ကို တစ္ခါေလာက္ေတြ႕ခြင့္ရမလား...

ရွင္လာရင္... ကြၽန္မ ေက်နပ္ပါၿပီ...

ေနာက္တြင္ အဆုံးမရွိေသာ အေမွာင္ထုႀကီး က်လာေတာ့သည္။

ဝူလင္းယူ ေလဟာျပင္မွ ထြက္လာခ်ိန္တြင္ ရွီမာယူယူ၏ အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာျဖစ္ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ကိုသာ ျမင္လိုက္ရသည္။ သူ၏ မ်က္လုံးမ်ား ျပဴးက်ယ္လာကာ နီရဲသြားေတာ့သည္။ သူသည္ ႐ူးသြပ္ေတာ့မလိုပင္။

"သူမကို ဘာလို႔မကယ္တာလဲ မင္းရဲ႕တာဝန္ကဘာလဲဆိုတာ ေမ့သြားၿပီ လား" သူ ေအာ္လိုက္သည္။

"အဲဒါက အျပင္ကဖိအားေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး သူမ ခႏၶာကိုယ္က ထိန္းမရ ျဖစ္သြားတာ" အသံတစ္သံသည္ ေလထဲမွ ထြက္လာသည္။ ရွီမာယူယူကို တစ္စုံတစ္ေယာက္မွ ကာကြယ္ထားသည္ကို အားလုံးသိၾကသည္။

အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) book-10Where stories live. Discover now