Sonradan Gelen | Texting

İstiyorum

Mehmet Selim YURTOĞLU

"Mehmet Selim!"

Duyduğum sesle arkamı döndüm. İzgi yanıma geldi. Bugün sürekli çevremde gördüm onu. Bir sorun mu var?

"Seninle konuşmak istiyorum. Acaba bir yerde oturup konuşabilir miyiz?" dedi beklentili hâlde. Heyecanlı gözüküyor. Normal değil.

"Ne hakkında konuşacağız? Bir an önce eve gitmem gerekiyor-"

"Ben artık içimde saklamak istemiyorum." dedi birden. Duraksadım. Bakışları değişti. Aklıma gelenle kısa nefes çektim içime. Bugün sürekli etrafımda görmem ve her çıkışta iyi akşamlar dilemesi.

"Ben seni seviyorum, Mehmet Selim. Seni ilk gördüğüm günden beri dikkatimi çektin. Sürekli seni düşünürken buluyorum kendimi. Duruşun, işinde çalışkan oluşun ve birçok şey. Ben çok seviyorum seni."

Ağrıyan kalbimle başımı çevirip tekrar ona döndüm. Beklentiyle bana bakıyordu.

"İzgi..." deyip derin nefes aldım. Aramızdaki mesafeyi azalttığında ondan bir adım uzaklaşıp devam ettim konuşmama. "Ben sana ümit vermek istemiyorum. Ben başka birini seviyorum. O beni sevmiyor ama ben onu ne yapsam unutamadım. Seni üzmek istemiyorum. Bunları bilmeni istedim. Eğer bilmeseydin daha çok üzülecektin. Evet, karşılık bulamamak çok zor ama ümitlendikten sonra karşılık bulamamak daha acı verir. Kendine iyi bak."

Kızarmış gözleriyle kaşlarını çattı.

"O sevdiğin kız, sana ümit verdikten sonra yüzüstü mü bıraktı? Kim bilir arkadaşınla birliktedir. Öyle kızları iyi tanırım."

Kaşlarımı çattım. "Bana ümit verdiği yok. Ben sevmeyi onda tattım. Onunla olabileceğimi sandım. Benim gibi o da beni sever sandım. Sevmesini istedim. Laflarına dikkat et." dediğimde yüzünü çevirip yanımdan ayrıldı. Arkamı dönüp arabama ilerledim. Arabayı eve doğru sürdüm.

Aklımı işgal eden düşüncelerle yol boyunca ilerlerken gözüme çiçekçi çarptı. Kenara çektim arabayı.

Arabanın içinden çiçekçi dükkanına baktım. Kırmızı güller gözüküyor burdan. Gülümsedim.

Hastaneye götürdüğüm gün, Gülnur ile Necati'ye mutluluklar dilemiştim. O günden sonra sürekli düşündüm. Gülnur'un mutluluğu beni mutlu etmişti o gün. Necati de iyi biri. Ama ben Gülnur'u unutamıyorum.

Yaşaran gözlerimle önüme dönüp yoluma devam ettim. Gülnur yok.

___

Gülnur Ören

Dua ettikten sonra ellerimi yüzüme sürdüm. Amin.

Seccademi topladıktan sonra kenara bıraktım. Elime telefonu aldım hemen. Necati ile mesajlaşmalarımıza girdim. Son zamanlar içten içe huzursuzum. Ben hayalimde hep evlenme niyetinde olan, gönlüme göre biri çıktığında Allah rızasına uygun ilermek istedim. Dualarım da öyleydi. Necati ile gereğinden fazla mesajlaştığımı anladım son zamanlar. Kendimi kaptırıyorum, ölçüyü kaçırıyorum. Necati ile bu meseleyi konuşmam lazım.

Şimdi evlenebilir miyim?

Bilmiyorum.

Hazır mıyım?

Okul bitmedi, zorlanır mıyım?

Telefonumdan gelen sesle irkildim. Ekrana baktığımda Necati'nin mesaj attığını fark ettim.

Necati: Gülo

Necati: Nasılsın iyi misin :)

Siz: İyiyim sen nasılsın

Necati: Ben de iyiyim

Necati: Hastasonu buluşalım mı

Necati: Konuşacaktık ya evlilik hakkında :)

Siz: Olur buluşalım

Siz: Necati

Necati: Gülnur

Necati: Bir şey mi oldu durgunsun bugün

Siz: Gereğinden fazla mesajlaştığımızı fark ettim

Siz: Ben her şeyin ölçülü olmasını istiyorum

Siz: Son zamanlar bunun bilincine daha iyi kavradım

Siz: Anlıyorsun değil mi beni

Necati: Anlıyorum Gülnur ama biz birbirimizi tanıyoruz

Necati: Ama yine de dikkat ederim dediğine

Necati: Yeter ki kötü hissetme kendini sen

Necati: Benim şimdi çıkmam gerekiyor görüşürüz

Siz: Görüşürüz kolay gelsin

^^

Düşünceleriniz?

Yorumlarınızı bekliyorum :)

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz ❤️

İstiyorum.