3.7

7.4K 336 49
                                    

(düzenlendi)


Poyraz

08:07:22

Ameliyathanenin önünde elimden hiç bir şey gelmeyerek beklemek canımı yakıyordu. Sevdiğim canından can verirken burada durmak zordu. Çok zordu.

"Poyraz abi bir şeyler getirdim ye istersen." İstemediğimi ima ederek arkama yaslandım.

"Böyle olmaz ama Poyraz." Ablamın sesi ile ona doğru baktım. O çok önemli olmadığı sürece asla gelmezdi ve uzun zaman sonra sesini duymak garip hissettirmişti.

"Abla." Kollarını açtı iki yanına sımsıkı sarıldım. Şuanda küs olmak bile umurumda değildi.

"Merak etme iyi olacak Sera." Ağlamak istiyorum ama yapamıyorum. Uzaklaşmam lazımdı uzaklaşıp sessizce ağlamam.

Geri çekildim. "İyi olacak." Ayağa kalktım hastane koridorlarında yaşanılan onca acıya rağmen en büyüğü kendiminki bildim ve ağlaya ağlaya bahçeye ilerledim.

Saatlerce uçurum kenarında oturmuş bir anda boka saran hayatımı düşünüyordum

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Saatlerce uçurum kenarında oturmuş bir anda boka saran hayatımı düşünüyordum. En güvendiğim insanların bana yaşattığı şeylerden sonra Sera'nın kazası ağırlığı ile oturmuştu üzerime.

"Onun kılına zarar gelirse sen ölürsün bunu biliyorsun dimi Poyraz." Sağıma baktığımda kızarmış gözlerle bana bakan Kaana döndüm.

"Öldür beni Kaan. Senden çaldığım sevdiğin kadını hayatta benden çalıyor." Ciddiyete bürünen yüzü ile gözlerimi yumdum.

"Seranın yanında iki adımdan fazla bile yaklaşma emri verdim zaten." Son sözü bu olmuştu öylece çekip gitmişti.

Telefonumun çalması ile elimi cebime attım.
Sinan arıyordu.

"Alo."

"Sera ameliyattan çıktı. Herkes burada gel istersen."

Duyduğum gibi cevap vermeden telefonu kapatmış ve hastaneye ilerlemiştim.

Lanet olsun ne zaman bu kadar yol yürüdüm ben.

Dakikalar sonra hastanenin girişine geldiğim gibi tam bir gündür ezberlediğim o koridora ilerledim.

Sinan'ı gördüğüm gibi ona doğru ilerleyip.

"Nasıl iyi mi?"

"Sen ne hakla gelirsin buraya." Duyduğum bağırış ile Samet amcaya baktım. "Ben Sera için.."

"Birde açıklama yapıyor. Uzak dur benim kızımdan senin o sevgilin yüzünden gelmiş başına bunlar. Ah benim güzel yavrum en değerlim." Bahsedilen kişi ile sinirlenmiştim o benim hiç bir şeyim değildi.

"O benim sevgilim değil." Yüzünü buruşturup elini kaldırdı omzumdan geriye doğru itti.

"Boy boy resimleriniz geziyor her yerde. Kamera kayıtları olmasaydı ne olacaktı Allah bilir." Konunun o kızla ne ilgisi var bilmiyordum ama benim için şuanda önemli olan Sera iyi miydi.

"Sinan se.." sözüm bölündü.

"Hala Sera diyor." Babamın araya girmesiyle Samet amca geri durmuştu.

"Samet ne olduğu belli olmayan bir kız, Sera kızımıza zarar vermiş olabilir ama benim oğlumun tek suçu şirket ne dediyse tamam demesi gitme üstüne. En iyi sen ve ben biliriz sevdiğimizin canı yanınca ne olduğunu." Babam daha fazla konuşma gereği görmemiş sadece Samet amcanın yanında duruyordu.

"İyi, ameliyat çok iyi geçmiş. Kanama durmuş. Vücudun da fazla kesik olduğu içinde çok kan kaybetmiş ama takviye edildi. Kafa travması geçirme riski varmış ama onuda uyanırsa ancak anlarız dedi. Sen sormadan söyleyeyim kendisi uyanmadan uyandırmayacaklar." Sinan'ın sözlerinden sonra kalbim parçalara ayrılıp avucuma bırakılmış gibi hissetmiştim.

Ya uyanmazsa.

Ya beni affetmeden uyanmazsa.

08.08.22

Bugün ses tekrarından çıktığım gibi Sera'nın yanına geldim. Tam bir ay olmuştu ve benim güzel kızım uykusuna pek düşkün çıkmıştı.

Esila'nın suç ile ilgilisi yoktu ama ona takıntılı olan birinin bunu yapmış olması ve bu güne kadar o kişiyi şikayet etmemiş olması göz önünde bulunarak işlem başlatılmıştı.

Tabi onun yanında bazı olaylarda yaşandı. Sera şuanda o kısacık andan bile ünlendi ve onun sesini duymak için sabırsızlanan bir sürü insan var.

Bu durum beni epey mutlu etmişti. Böyle mutlu olduğuma bakmayın içim beni dışım sizi yakar.

Sera son günlerde bazı şeylere tepki vermeye başlamış ve verdiği bu tepkilerde beyinde hasar olmadığına dair sonuç çıkartıyordu.

Gözlerini görememek ne kadar acı versede onun sağlıkla dünyaya gözlerini açması en istediğim şeydi.

Elimde ki papatyaları arkama sakladım. Geldiğim kapıya sanki biri cevap verecek gibi çaldım. Biraz bekledikten sonra da odaya girdim ve tam yanı başına geldim. Anlına ufak bir öpücük bırakıp geri çekildim.

"Sana senin kadar olmasada senin gibi papatyalar getirdim. Solmadan uyan olur mu?"

 Solmadan uyan olur mu?"

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

*****

Yine yaptın yapacağını dediğinizi duyar gibiyim


Esila'nın Allah cezasını versin şu kitaba girdiğinden beri gün yüzü görmedi benim deli manyak Seram.

Senden çok var ( Bitti)Where stories live. Discover now