Senden çok var ( Bitti)

1.0

(Düzenlendi)

İyi okumalar

Oy ve yorum yapmayı unutmayın!

Instagram wattybhr

*****

Sabah gözlerimi açtığımda güneşin en güzel hali ile karşılaşmış ve yüzümde gülümseme eksik etmeden işlerimi halledip kahvaltıya geçmiştim.

Burak ve İremin bu sabah erkenden gitmiş olması kadar da içimi rahatlatan bir şey yoktu.

"Günaydın fıstık." Yavuz abinin sözleriyle etrafa baktım böyle hitaplar sevmezdim.

"Günaydın Yavuz abi." karşı koltukta oturan Poyraz abiye baktım.

"Günaydın Poyraz abi. Dün gece sayende instagramda takipçi patlaması yaşadım. Bir de bulamazlar dedin." Kaşlarını çattı.

"Gizli hesaba çek," sözünü bölerek. "Yooo ben gayette memnunun bu durumdan. Yalnızca biri var Poyrazın donu diye mi ne acayip darladı." gülümsedi kim lan bu.

"O benim favori fanım." Yanımda oturan Yavuz abinin gür kahkahası ile ona baktım.

"Bir sorun mu var." kolunu arkama atarak biraz yaklaştı. Ne yapion emmioğlu.

"O bizim batarist Gökhan." What dedin gülüm. Bu erkeklerin dostlukları acayip garip yaw.

"Söyle şu Gökhana darlamasın beni." dedim. Masada bulunan Atakana göz gezdirdim. Sinirli bir şekilde bize bakıyordu. Ben anlamıyorum bu erkolar ne yaşıyor.

"Ben bi mutfağa gidiyim." dedim ve ayağa kalktım hızlı adımlarla alt katta olan mutfağa girip su doldurdum.

Suyu içerken boynumda hissettiğim gıdıklama hissi ile gerildim. Ardından verilen derin nefes ile parfüm kokusunu aldım.

Siktir Poyraz abi ile bu kadar yakın olamam. "Ne yapıyorsun." yanağımda hissettiğim öpücük ile etrafa baktım.

Hızlı bir hamle ile arkamı döndüm. "Poyra.." parmağını dudaklarımın üstüne koyup uzun bir şıı çekti.

"Abi deme bana bir daha. Açık olduğumu sanmıştım oysaki teknedeyken." Şaka dimi olamaz.

Bana karşımı yani.

"İstersen tekrar hatırlata bilirim." dedi nefesi tenimi yalayıp geçerken. Sessizliğimi kabulleniş olarak saymış olması gerek ki durmadan devam etti.

"Biri var Sera canımdan çok sevdiğim. Adını koyamadığım bir duyguda değil onu görünce içimde parçalanan kalbim en büyük göstergesi lakin. Anlamıyor anlamak istemiyor ya da. Ona karşı öyle savunmasız biriyim ki ne yapsa kabulum. Adı ne diye sormadın çünkü sorarsan biliyordun ne olacağını." sözlerine karşı susmak isterdim ama zihnim beni arka plana atmıştı çoktan.

"Senin gibi birini kim görmezden gelebilir ki. Kalbin bir çocuğa ait bir kalp gibi. Sevgi dolusun. Kim sana hayır der ki." aslında ona bu cümleleri o an kurduğumda sormuştum.

Yeni anladığını ifade ederken güldü. "Sormuştun." başımla onayladım onu. "Peki, onaylıyor musun?"

Gözlerine baktım sahi gözleri neden gece karası gibiydi şuan daha dün gök mavisi değil miydi?

"Bu güne kadar sana hep abi dedim içimde yanlış diyen bir yanım var diğeri ise.." sabırsızlıkla bekliyordu. "Diğeri ise.." diyerek beni telkin etti.

"Diğeri ise beni abi olarak bile iyileştiren birine neden kalbimi sunmadığımı soruyor bana ama yanlış bu sen abimin en yakınısın." sözümü böldü.

"Abibi siktir et." şaşkınlıkla yüzüne baktım. "Abin sevmeye sevilmeye karşı değil sera Biliyorum bu bencillik ama öyle seninle başka birinin yakınlığını gördüğümde nasıl paramparça olduğuma şahit oldu. Senin bana o gün akım olarak yaptığın şey varya ben o gün göklere çıkmıştım." boynuna sarıldım hızla.

Sımsıkı hiç bırakmayacak kadar sarıldım ona. Kollarını sardı bana derin bir soluk çekti içine.
"Bu kadar hızlı olacağını bilseydim." başımı iki yanıma salladım.

"Hızlı olan bir şey yok altı üstü sarıldım." sonrasında hissettiğim öpücük ile gülümsedim.

Arkamı döndüğümde gördüğüm kişi ile biraz endişe duysamda omuz silktim ve mutfaktan çıktım.

***

🖤