Monstrum

Fortuna vitrea est: tum cum splendet frangitu.

Ωστόσο, μετά απ' όσα της έκανε χθες το βράδυ ο Κρίστιαν, ο σαρκασμός παρέμεινε πάνω της. Τα σμαραγδένια της μάτια, το σκούρο πράσινο των ματιών της εγδερναν καθετί πάνω του, ενώ κύματα παντού είχαν απλωθεί τριγύρω από το κορμί του Κρίστιαν. Είχαν περικυκλώσει την ψυχή του και δεν γνώριζε τον δρόμο διαφυγής,  πως να ξεφύγει από τα περίπλοκα δίχτυα της γυναίκας μπροστά του. <<Το βράδυ έχουμε δεξίωση, ετοιμάσου>>
<<Ποιος μας κάλεσε;>>

Ο Κρίστιαν της χαμογέλασε σαρδόνια ενώ αποκαλύφθηκε το περιπαιχτικο χαμόγελο του έτοιμο να στοιχειώσει την Ρέινα για το υπόλοιπο της ημέρας. <<Εγώ γλυκιά μου, εγώ. Να φορέσεις τα καλά σου απόψε>> ολόκληρο κύμα μιας αγριεμενης ματιάς έπεσαν πάνω στον Κρίστιαν και διαπέρασε ένα ρίγος το κορμί του. Ωστόσο το πρόσωπο του παρεμεινει αδιάφορο, όσο κι αν η συγκεκριμένη γυναίκα του προκαλούσε ένα ανεξήγητο τρέμουλο. Δεν το έδειχνε, ούτε επρόκειτο να της το δείξει.

<<Για ποιον λόγο να κάνεις την δεξίωση;>>
<<Ο δολοφόνος που σκότωσε τους άνδρες μου πριν δύο μήνες θα είναι εδώ μέσα, Ρέινα>> της είπε εκείνος ενώ εκείνη ταράχτηκε ελαφρά με την φράση του. Ακούμπησε βιαστικά την κούπα με τον καφέ του στο τραπέζι μπροστά τους ενώ το άψυχο βλέμμα του Κρίστιαν προβλημάτισε ακόμη περισσότερο την Ρέινα. Γνώριζε ότι το έκανε αυτή; Και αν γνώριζε τι θα της έκανε; Στην χειρότερη των περιπτώσεων να την σκοτώσει.

<<Να έχεις φυλαξη παντού, κανόνισε>> είπε ο Κρίστιαν στον φίλο του ενώ σηκωθηκε όρθιος και κατευθύνθηκε προς το γυμναστήριο που είχε εγκαταστήσει μέσα στην έπαυλη. <<Τι στο καλό έγινε χθες το βράδυ;>> Ψιθύρισε ο Ματέο με τον σοβαρό του τόνο στην Ρέινα. Εκείνη στριφογύρισε τα μάτια της και άφησε ένα πικρό γέλιο. Να του έλεγε τι; Πως ήταν στο τσακ να βάλουν φωτιά μέσα στην έπαυλη; Που σχεδόν αλληλοσκοτωθηκαν; Χωρίς να του απαντήσει έβγαλε απότομα την σατέν ρόμπα από πάνω της, άρπαξε τα μαλλιά της και τα πέρασε από την δεξιά μεριά του λαιμού της και γύρισε την πλάτη της προς τα εκείνον. <<Αυτό έγινε Ματέο>> του είπε πικρόχολα ενώ του έδειξε τα σημάδια που είχε στην πλάτη της.

Σηκώθηκε όρθια ώστε να κατευθυνθεί στο δωμάτιο της μα η φωνή του Ματέο την σταμάτησε. <<Πρόσεχε Ρέινα, η συνεργασία με τον Διάβολο μπορεί να μην σε τρομάζει αλλά θα σε καταστρέψει ούτως η αλλιώς>> είπε πικρόχολα ο Ματέο, μα όσο και να την προειδοποιήσε ο φίλος του Κρίστιαν. Η Ρέινα δεν έπαιρνε από λόγια μα μήτε από πράξεις. Τα συναισθήματα της ήταν παγωμένα από τη μέρα που πέθανε η αδερφή της. Και δεν είχε ιδέα πως μεσω την συμφωνία με τον Διάβολο, ότι νεκρό συναίσθημα είχε πάνω της θα εμφανιζόταν ξανά προς την επιφάνεια.