Hyunjin İvedik 9 | Hyunlix

Silahları Arkasında

-27-

"Hâlâ aklım almıyor."

"Benimde."

Felix ve Jisung şirketin mutfağında kahvelerini içerken aynı zamanda konuşuyorlardı. O sırada Jisung'un telefonu çaldı.

"Minho arıyor."

"Aç."

Jisung kafa salladı ve telefonu kulağına götürdü.

"Efendim."

"Naber?"

"İyi. Felix ile oturuyoruz. Seni sormalı?"

"İyiyim bende. Şey diyeceğim. Akşam buluşalım. Felix ve diğerlerine de söyle."

"Tamam. Geliriz."

"Erken gelmeye çalışın."

"Tamam. İşler biter zaten 4-5 gibi geliriz."

"Güzel. Sana kolay gelsin o zaman. Bayy."

"Bay."

Jisung telefonu kapattığında Felix kafasını salladı.

"Akşam buluşuyoruz."

"Ha iyi."

"Siz de geliyorsunuz. Jeongin ve Seungmin de geliyor."

"Aha. Ortam kuruyoruz."

"Aynen. Hadi hızlıca bitirelim işleri."

...

Neredeyse işler bitmiş durumdaydı. Hyunjin koştura koştura Jisung'un odasına girdi.

"Ne oldu lan?"diyerek korkuyla ayağı kalktı Jisung.

Hyunjin ellerini dizlerine koymuş nefesüni düzene sokuyordu.

"Felix'in babasından kaçıyordum da."

"Niye kaçıyorsun oğlum?"

"Beni yakalayıp, tenhada sikip, gelinlik giydirip, göl kenarına fırlatır diye çok korktum Jisung."

Hyunjin ağlamaklı bir yüz ifadesi ile konuşurken Jisung kahkaha attı ve Hyunjin'in yanına gitti.

"Aptal mısın oğlum sen?"

"Evet. Hayır?"

"Evet mi hayır mı?"

"Hayvet."

"Ne?"

"Hayır amına koyayım."

"E o zaman neden Bay Lee'den kaçıyorsun?"

"Korktum ya. Döver diye."

"Seni Felix'le görmediği sürece sıkıntı yok."

"He. Olsun."