Hyunjin İvedik 9 | Hyunlix

Zengin Züppeler!

-3-

"Baba ne diyorsun?"

"Ne mi? Duydun işte."

"Ya baba saçmalama lütfen. Başkasını gönder."

Felix'in babası kahvesinin son yudumunu da alıp fincanı masaya bıraktı ve ayağı kalktı. Ardından "Sözümü ikiletme istersen Felix."dedi ve odadan dışarı çıktı.

Felix koltuğa kendisini atıp derin bir nefes aldı ve tavana bakarak "O keko çocukla uğraşmak istemiyorum."dedi.

Kapının tıklatılması ile kafasını kapıya çevirdi. Chaeryeong olduğunu görünce eliyle gel işareti yaptı Felix.

"Ne oldu?"

"Felix Bey.."dedi kafasını eğmiş, tedirgin bir şekilde.

"Hyunjin mi?"

"Evet efendim. Babanızın bunu öğrenmemesi gerekiyor.."

"Ne yaptı?"dedi Felix Chaeryeong'un bu tedirgin tavrından korkmuş bir şekilde ayaklanarak.

"Efendim, o çocuk ve arkadaşları nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde kepçeyi devirmişler. Ve şu an kepçe kullanılmayacak hâle gelmiş. Kepçe fiyatlarını biliyorsunuz. Zarardayız."

"Kepçe mi devirmiş? Kocaman kepçeyi nasıl devirmiş bu manyak. Babam beni bitirecek. "

"Ne yapacağız efendim."

"Chaeryeong bunu babamın duymamasının imkanı yok."

"Haklısınız. Peki ne yapacağız?"

"Bilmiyorum."dedi Felix baş parmağını ağzına götürmüş düşünürken.

"Efendim. Kepçeyi deviren daha neler yapmaz. Size önerim gidip son kez onları uyarmak."

Felix Chaeryeong'a baktığında Chaeryeong gözlerini kaçırmıştı. Felix'in ona karşı sert çıkacağını düşünmüştü. Fakat Felix "Haklısın. Gidelim."dediğinde fikrinin değer gördüğünü anlayınca hafif güldü ve askıdan Felix'in kabanını aldı.

"Buyrun efendim."

"Teşekkürler Chaeryeong."

"Buyrun efendim."dedi Chaeryeong ve kapıyı açtı.

......

Felix inşaat yerine geldiğinde devrilmiş kepçenin bir iki tane iş makinesi ile kaldırılmaya çalıştığını gördü. Hızla bekçinin yanına gitti ve "Neler oluyor?"dedi.

"Felix Bey gerçekten çok üzgünüm...Ben bütün gece ayakta kalınca sabah uykuya dalmışım. Sesi duydup uyandım."

"Sus. O çocuk mu yaptı?"

"Evet ben yaptım?"

Felix bu sesi çok iyi tanıyordu. Bu Hyunjin'di. Felix sinirli bir şekilde arkasını döndüğünde tam ilerlerken Chaeryeong Felix'in arkasından bağırdı.

"Felix Bey babanız arıyor."

Felix aniden durdu ve tedirginliği yüzünde belli olur şekilde arkasını döndü.

"Ben bittim."

Felix telefonu açtı ve diğerlerinden uzaklaştı.

"Efendim baba."

"Felix. Sen nasıl patron olmayı planlıyorsun? Bir kepçeye sahip çıkamıyor musun? O bekçi ne bok yiyordu Felix? Seçtiğin çalışanlara bak. Az işe yara be çocuk. Ben sana bu şirketi nasıl emanet edeceğim?"