Evde, boş vakitlerinde sıkılan ve üniversitesi online olmuş bir kız eğlenmek için ne yapabilir?
Bizim kızımızın, askerliğinde kantinci olan bir adamla eğlenmek istediği doğru, peki; ya yazdığı adam kantinci değil de bir komandoysa?
Münire: PATATES
M...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🪶| Odalarda Işıksızım, Kayahan.
27. RAHAT UYUYABİLİYORSAK SEBEBİ ONLAR
Betül elindeki cips paketlerini ona uzattığım kaba koyarken sandalyede tüneyen İdil'e kaydı gözlerim. Dik ama rahatsız duruşu hemencecik dikkatimi çekerken onu rahatlatma düşüncesi zihnime sızdı ama daha ben kendime çareyi bulamamışken yeni tanıştığım bir kız için nasıl bir çözüm bulacaktım, bilemiyordum. Yine de burnumu çekerek ona doğru yaklaştım. Uzun, kumral saçlarına parmaklarım değdiğinde dikeldi ve yarım bir gülüş sergiledi. Sonrasında yanındaki sandalyeyi gösterirken "Otursana," diye mırıldandı. "İki laflarız istersen,"
Onu yalnız bırakmamamın ona iyi geleceğini düşündüm ve öylece tünedim sandalyeye. Ağlamaktan şişmiş gözlerimi kırparak mutfak masasını gösterdiğimde, "Burası candır," dedim mırıltıyla. Gülümseyerek onayladı beni. Cana yakın havasıyla hemen birkaç konuyu laf arasına sıkıştırdı, sakince sohbet ettik.
Psikoloji okuduğunu ve henüz ilk yıllarında olmasına rağmen yardım edebileceği bir şey varsa etmek istediğini söyledi bana. Ben de gülerek "Hasreti nasıl söndürürüz ya," diye dalga geçtim ve Betül'ün bana katılan sesi "Asker manitamı yanımda bir yere bağlamazsam depresyondan yataklara düşeceğim, çare var mıdır hocam?" dediğinde istemsizce gülüşüm kahkahaya dönüştü.
İdil, ikimize de klinik vakaymışız gibi bakarken Betül, "Sana da bulalım birini kız," dedi İdil'i dürterek. İdil'in gözleri kısılırken "Müzikle alakası varsa düşünürüz," dedi. Sırıttım. Betül kaşlarını çatarak cipsten bir tane ağzına attı ve ağzı doluyken "Bizim kontenjanda asker var, onlarda da çıkarsa yanık yanık türkü söyleyen eleman çıkar vallahi. Aratalım istiyorsan," dediğinde İdil "Ay yok!" diye yükseldi birden. "Sen onu beklerken her gün kahroluyorsun, ben zaten yeni toparladım. Bir de asker yolu gözlerken hasretten ruhumu yoramam."
Yeni tanıştığım bu kızın yorumlarının ne kadar da beni anlattığını fark etmem, ağzıma attığım cipsin boğazımda kalmasıyla sonuçlandı. İdil sırtıma vurarak sürahiden bardağa bir su doldurduğunda kana kana içtim. Betül bu hâlime şaşırırken "Sen anlat bakalım azıcık, kız," diye mırıldandı. Başımı salladım hafifçe. Rahatsızlık veren protezimi düzelttiğimde İdil'in bakışlarının ayağıma kaydığını fark ettim ama bakamadım ona. Gözlerinde acıma var, sandım ve aslında belki de vardı, bilmiyordum.
Yalnızca döndüremedim gözlerimi kısık bakan gözlerine.
Betül'e zoraki bir gülüş sergilediğimde "Aynı yolun yolcusuyuz," diye göz kırptım. Gözleri şaşkınlıkla açıldı. Eli gerdanına giderken "Kız kim?!" diye bağırdı. Söyleyip söylememek arasında giderken "Teğmen," dedim. "Kıvanç Tanyeri."
