-ეს ყველაფერი აუცილებელია? - დაბალი ხმით იკითხა ჯიმინმა, როდესაც ჯონგუკმა პატარა ყუთიდან, შავი ტყავის ხელბორკილები ამოიღო, ოთახში არსებულ გრძელ ჯაჭვზე მოაბა და უფროსს მისაახლოვებლად უხმო.
-გინდა შევწყვიტოთ? - წარბის აწევით მიუგო უმცროსმა და ცოტახანს გაჩერდა. არ უნდოდა მისი სურვილის საწინააღმდეგოდ წასულიყო. თუ საჭირო გახდებოდა, მზად იყო ახლავე უკან ჩაეწყო ყველაფერი და შინ დაბრუნებულიყო, თეჰიონთან.
ჯიმინს ხმა არ ამოუღია, შორიდან კიდევ ერთხელ შეაფასა სიტუაცია, ნერწყვი მძიმედ ჩაყლაპა და შავგვრემანს გვერდით ამოუდგა. ამ უკანასკნელმა მსუბუქად, თითქმის შეუმჩნევლად ჩაიღიმა ჯიმინის მაჯას ფრთხილად შეეხო, ხელოვნურად, წიგნებით ამაღლებულ ადგილას დააყენა და წვრილ მაჯებზე მბზინვარე ტყავი მოარგო.
პაკს აქამდე მხოლოდ ეკრანებზე თუ ენახა მსგავსი რამ. ცოტას ღელავდა კიდეც, რადგან არ იცოდა როგორი შეგრძნება იქნებოდა ასე სექსუალური სურვილების დაკმაყოფილება. თავს აქეთ-იქით აქნევდა ცუდი ფიქრების უკუსაგდებად და ცდილობდა მთელი ყურადღება ჯონგუკის შოკოლადისფერ თვალებზე გადაეტანა, რომლებიც აშკარად მის ცოცხლად შეჭმას ლამობდნენ.
ჯიმინს მოსწონდა შავგვრემანის გრილი თითების შეგრძნება საკუთარ სხეულზე. ძალიან უნდოდა მალე ეს ყველაფერი ტანსაცმლის შიგნითაც ეგრძნო. და საბედნიეროდ, დიდხანს ლოდინიც არ დასჭირვებია.
უმცროსი არც დაფიქრებულა, ზემდეტი ყოყმანის გარეშე გახია მისი ზედა, შავი ნაჭრის შარვალი კი ტრუსთან ერთად კოჭებამდე უხეშად დაქაჩა, რის გამოც ჯიმინი ერთიანად ახურდა. სიცხვილის გრძნობამ დაუარა და გააწითლა. მისი პენისი უკვე ამდგარიყო და შეხებას ელოდა, თუმცა ჯონგუკს აშკარად სხვა გეგმები ჰქონდა.
-იცი ჯიმინ ყველაზე მეტად რა მძულს? - ბოხი ხმით დაიწყო შავგვრემანმა, უფროსს ზურგს უკან ამოუდგა და მის თვალებზე წითელი ნაჭრის ახვევა დაიწყო.
