54

9. Bölüm

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 🫶🏻
.

.

Yuva... Bir çatı katında donmaya terk edilen yuvasız yuva..

Acısına, kaderine, ölümüne yuva..

Yaşatmak için yaşamayan yuva...

Elindeki bardağı hızla diktiğinde boğazını yakıp geçen sıvının verdiği hissi sevmişti.

Kollarını katladığı beyaz gömleğinin birkaç düğmesini de açmış ve ruhunun hapsolduğu zincirleri gevşetmek istemişti.

Yanda duran şişenin sonunu bardağına boca edip arkasına yaslandı.

Yorgun zifirileri etrafı turladı. Odasının ezberlediği her köşesini bir kez daha inceledi.

Zihni oldukça doluydu.

Birkaç güne dışarı çıkacaktı. Zorlu bir ameliyata katılması gerektiği bilgisi gelmişti. Lakin şu an içindeki kötü his bununla ilgili miydi çözemiyordu.

Ecmel Lekan, insani yönüyle tanıştıkça yetisini kaybettiğini biliyordu.

Viskisinden bir yudum daha aldı. Kaç şişe devirdiğini saymamıştı ama yavaştan dönen başı az olmadığını belli ediyordu.

Gözlerini kapatıp sandalyesinde yayıldı. Orada sızıp kalacağını bile bile başını yasladı arkasına.

Kapadığı gözlerinin önünde canlanan film şeridi zorunda bırakmıştı ayağa kalkmasını.

Nefret...

Kanının son damlasına kadar besliyordu bu duyguyu. Herhangi bir hedef aramadan zehirli okunu atıyordu etrafına.

Yıllarını düşünerek ayaklandı. Dağılan masayı daha fazla dağıtıp her şeyi yere indirmişti. Kırılan bardaktan, dağılan şişelerden, dökülen içkiden...

Sallana sallana yatağının olduğu bölüme çıkmaya çalıştı. Ayağını kesen cam kırıkları en derine saplandıkça gülesi geliyordu.

Gülüşünden hoşlamayan adam, her şeyiyle değişiyordu.

Eski anıların gaddar oyunlarında can bulamadığı anda her şeyiyle ölüyordu.

.

Dosya ekrana düştüğü an koşarak buluşma alanına gitti İrel.

Herkes toplanmıştı o gelene kadar.

Önlerinde açık bilgisayarlarından dosyaya bakıyorlardı.

Kendisi için ayrılan yere oturup Ecmel'e yönlendirdi bakışlarını.