Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gökte bir ay parçası, gözde bir yaş damlası...
Nefese muhtaç insanlar, alınlarına dayalı silahlar...
İyileşmeye başlayan yaralarındakibandajları çıkarıp eklemlerini hareket ettirdi. Kızarıklık ne kadar azalmış da olsa henüz şişliği tam geçmiş sayılmazdı.
Kan bulaşmış bandajları çöpe atıp soğuk bir duş için banyoya yürüdü.
Vücuduna çarpan soğuk sular altında zihninin berraklığıyla dans etti.
Gözlerinin önünden geçen her anıya, her geleceğe küfretti. Acı dolu bir hayata sevgi saçamazdı.
Kan akışını arttıran soğuğa rağmen hareketleri çok yavaştı. Her adımında birkaç saniye oyalanıyordu sanki.
Zülum gibi geçen dakikalar sonunda üzerine siyah boğazlı kazağını giydi. Pantolonu ise kazağı kadar karanlıktı.
Dizlerinin üzerine uzanan kabanını da sırtına geçirdikten sonra postalları ile tamamladığı kombinine ek saçlarını şekillendirdi.
Siyahına kara çalınmış gözlerini ön plana çıkaran bir stili vardı tam anlamıyla.
Sigara ve telefonunu cebine atıp odasından çıktığı anda açılan iki kapının sesini duymuş ama dönüp bakma tenezzülündebulunmamıştı.
Adımları hâlâ çok sakindi. Üzerine serpilen ölü toprağı patlamanın zamanını bekliyordu.
Günler sonra oturmaya vakit bulamadan çalışacak; beyni sigara, gözleri uyku için ölecek duruma gelmişken zorla verecekti onlara istediklerini.
Herkes hazır olduğunda hep birlikte ilk geldikleri yola koyuldular Birkaç gündür kimse bu tarafa bile geçmemişti.
Ecmel şu an bile bile lades oynuyordu. Grubuna güvenmiyordu. Her an birisi bir şeyleri açığa çıkarabilirdi. Bunu yapmayacak olduklarını biliyordu ama yapsalar da şaşırmazdı.
Kendisini durdurabildiği sürece diğerlerinden sır çıkmayacaktı.
Yukarıdan açılan kapıdan giren ufak ışıklar mabeddekilerin gözlerini kısmalarına yol açmışken çevik bir hareketle merdiveni tırmanmaya başladı.
Üzerinin kirlenmemesi için özel bir çaba göstermeden yukarı ulaşıp beklemeden birkaç adım ilerledi ve sigarasından bir dal çekip çıkardı.
