Harry Potter's Sister - Facing Fears ~DUTCH~

HOOFDSTUK 14

De situatie wordt er niet veel beter op. Hermione is nog steeds boos op Ron en grijpt elke kans aan om weg van de jongens te komen. Ikzelf probeer onpartijdig in de tent te leven, al gaat dat soms nogal lastig. Ron heeft ons verder ingelicht over alles dat er gebeurd is in de tijd dat hij weg was. Blijkbaar is Voldemorts naam een Taboe geworden, en zodra je deze uitspreekt weten de Dooddoeners waar je bent. Goed om te weten.

"We moeten even praten," komt Hermione op een ochtend ineens naar ons toegelopen. Ik zat net in een intens potje Toverschaak met Ron, terwijl Harry met zijn Snaai aan het gooien is. In Hermione's handen zie ik het exemplaar van Het Leven en de Leugens van Albus Dumbledore geschreven door Rita Skeeters. Dat boek heeft ze ongezien mee weten nemen vanuit Mathilda's huis. Er staat onder andere in dat Dumbledore blijkbaar vrienden was met Grindelwald. Sinds Harry die informatie te horen heeft gekregen, zijn zijn gevoelens over Dumbledore veranderd.

"Wat is er?" vraag ik ietwat ongerust aan Hermione. Tegenwoordig weet je maar nooit wat er aan de hand is.

"Ik wil Xenofilius Lovegood spreken," vertelt Hermione.

Ik kijk haar fronsend aan. "Luna's vader?" Hermione knikt. "Waarom?"

Hermione haalt diep adem, terwijl ze zich voorbereid op wat ze gaat zeggen. "Het gaat om dat teken, in Baker de Bard. Moet je dit zien!" zegt ze. Ze pakt het boek uit haar handen en legt het op de tafel, waardoor iedereen het goed kan zien. Weer zie ik het teken dat ook in het erfstuk van Hermione staat geschreven, maar dan onderaan een brief van Dumbledore, geadresseerd aan Grindelwald.

"De handtekening," zegt Hermione tegen Harry, wie nog niet gezien heeft wat er onderaan de brief staat. "Kijk eens naar de handtekening, Harry!"

Nu pas ziet ook Harry het. De 'A' van de naam Albus is vervangen door hetzelfde teken dat we al vaker tegen gekomen zijn.

"Eh - wat doen jullie -?" vraagt Ron aarzelend, aangezien hij niet weet van het teken van Grindelwald. Hermione stuurt hem echter één boze blik toe en direct is hij stil.

"Het komt steeds weer terug," zegt Hermione, focussend op Harry en mij. "Ik weet wel dat Viktor zei dat het Grindelwalds teken was, maar het stond beslist ook op die oude grafsteen in Goderics Hollow, en de jaartallen op de steen waren lang vóór Grindelwald! En nu dit! Nou, we kunnen niet aan Dumbledore of Grindelwald vragen wat het betekent – ik weet niet eens of Grindelwald nog leeft – maar wel aan meneer Lovegood. Hij droeg dat symbool per slot van rekening op de bruiloft. Ik weet zeker dat het belangrijk is!"

Ikzelf ben het wel eens met Hermione's plan, vooral aangezien we anders toch geen plan hebben. Ik weet echter dat het niet mijn plaats is om erover te oordelen, en kijk daarom twijfelend Harry aan. Uiteindelijk moet hij oordelen over wat we gaan doen.

Even is mijn broer stil, maar dan slikt hij moeizaam. "Hermione, ik heb geen zin in een tweede Goderics Hollow. We maakten onszelf wijs dat we daar ook heen moesten gaan en –"

"Maar het duikt steeds weer op, Harry! Dumbledore heeft me tenslotte de Vertelsels van Baker de Bard nagelaten. Dat betekent toch dat we meer te weten moeten komen over dat teken?"

"Daar gaan we weer!" zegt Harry fel. "We proberen onszelf er steeds maar van te overtuigen dat Dumbledore geheime tekens en verborgen aanwijzingen heeft achtergelaten-"

"Nou, de Uitsteker bleek behoorlijk nuttig te zijn," brengt Ron in. '"Volgens mij heeft Hermione gelijk. Ik vind ook dat we bij Lovegood op bezoek moeten gaan."

Harry stuurt een boze blik naar zijn beste vriend en draait zich daarna naar mij om, in de hoop voor mijn steun. Ik kijk mijn broer schuldbewust aan.

"Welke andere keus hebben we, Harry?" vraag ik hem. "Lovegood staat aan onze kant – hij heeft je steeds gesteund met het nieuws in de Kibbelaar. En het teken blijft steeds opduiken, dus het moet wel belangrijk zijn!"