Taken Away

37.

Ik kijk Finn vragend aan, wat voor andere klus? "Ik ga jou vanavond verhuren." Ik kijk Finn met ogen zo groot als scholletjes aan, hij zou het bij die ene keer laten dat had hij mij beloofd. Ik probeer mijzelf rustig te houden aangezien ik mijzelf boos voel worden, en als ik dat op Finn uit heb ik een groot probleem. "Je had gezegd dat het bij één keer zou blijven." Finn kijkt mij met een dodelijke blik aan, waarna hij mij een kleine glimlach geeft. "Ik zeg wel vaker wat, dat betekend niet dat ik mij daaraan houd." Ik kijk Finn dodelijk aan, hij kan mij dit niet opnieuw aandoen. "Dit kan je niet maken." Ik schreeuw de woorden in zijn gezicht, ik wil dit niet nog een keer door moeten maken. "Dat is het ding Lotus, ik kan doen met jou wat ik wil." Ik sluit gefrustreerd mijn ogen, ik wil dit niet meer. "Ik smeek het je Finn, doe mij dit niet aan." Ik fluister de woorden tegen hem. "Doe niet zo moeilijk Lotus, je gaat het gewoon doen." Ik kijk Finn dodelijk aan, waarom doet hij dit? Is het omdat ik mij zo had misdragen toen hij naar Londen was? Is het omdat hij mij wilt breken? Wat heb ik hem in vredesnaam misdaan dat ik dit verdien?

Ik was inmiddels aangekomen in de visagisten ruimte van Rosa, het was dezelfde ruimte als de vorige keer. Rosa keek mij met een blik vol medelijden aan. "Het komt wel goed schat." Haar woorden stelde mij op de een of andere magische reden gerust, misschien komt het door het feit dat Rosa een wat oudere vrouw is. Ze voelt als een soort moeder figuur in deze hel, ze is vriendelijk tegen me en praat op een normale manier met me. Het voelt alsof zij de enigste is die nog een beetje normaal is in dit gebouw, en dat is precies wat ik nodig heb op dit moment. Iemand waar ik normaal mee kan praten, zonder al die vieze grijnzen van de jongens. "Finn heeft zijn belofte gebroken." Rosa kijkt mij met een niet begrijpende blik aan, ze weet natuurlijk niet waar ik het over heb besef ik mij al snel. "Hij had mij beloofd dat ik maar een keer verhuurd zou worden, hij heeft zijn belofte gebroken." Rosa geeft mij een waterige glimlach, ik zie in haar bruine ogen een blik vol medelijden. "Finn is een klootzak van de eerste klas schat, je moet hem niet vertrouwen." Ik knik instemmend als reactie op haar woorden, Finn is inderdaad een klootzak. "Ga maar zitten schat, dan kan ik aan je make-up beginnen." Ik doe wat Rosa van mij vraagt en neem plaats op de zwarte leren stoel die voor een grote spiegel staat, Rosa had ondertussen haar make-up koffer al gepakt. "Laten we jou gaan omtoveren in een jonge vrouw." Ik was pas zeventien en zag er dan ook jong uit, vandaar dat Rosa mij er ouder uit wou laten zien met haar make-up.

Rosa is nu al een klein uurtje met mijn make-up bezig, daarvoor had ze mijn oranje haren gekruld. Ik herken mijzelf niet meer als ik in de spiegel kijk, ik lijk wel twintig. "Nou schat je make-up is klaar voor vanavond." Ik bekijk het eindresultaat grondig, ik heb een dikke laag foundation op en mijn wangen zijn geaccentueerd met een lichtrode blush. Van de rest van de make-up heb ik geen verstand, maar ik weet wel dat dit een hoeveelheid producten is die je in het normale dagelijkse leven niet zomaar op doet. "Wat vind je ervan?" Rosa kijkt mij met een lieve glimlach aan, haar enthousiasme spat ervan af. Ze is duidelijk trots op haar werk, dit alles zorgt ervoor dat ik niet durf aan te geven dat ik het teveel make-up vind. "Het is heel mooi Rosa, dankjewel." Rosa lijkt over iets te twijfelen, maar ik durf er niks van te zeggen. "Het is wel veel schat, dat wil ik er wel bij zeggen." Ik knik instemmend, het is inderdaad een enorme plamuur laag. "Maar ja dat moest ook wel aangezien Finn wilt dat je er ouder uitziet." Ik durf niet te vragen waarom Finn dat wilt, ik ben bang voor het antwoord. Dus houd ik mijzelf wijselijk stil, zwijgen is in dit geval het slimste om te doen. "Je outfit is niet helemaal geschikt voor vanavond schat." Daar zijn de meningen over verdeeld, ik vind het zwarte rokje met de zwarte trui die ik draag fijner dan een jurk. Maar een keuze heb ik zoals gewoonlijk niet, Rosa loopt al naar de kast toe waar Lotus op staat. Ze pakt vervolgens een zwart kanten jurkje uit de kast, het jurkje heeft een mooie V-hals en de rest is van kant en schijnt door bij de rug en buik. "Zou je deze jurk willen proberen?" Ik knik als bevestiging op haar vraag, waarna ik de jurk aan trek. Het jurkje zit perfect, alleen valt het jurkje wel erg kort. De V-hals is daarnaast ook erg diep naar mijn mening, maar het is beter dan in mijn lingerie rond lopen. "Wauw Lotus, je ziet er prachtig uit." Rosa kijkt mij enthousiast aan, ze is duidelijk trots op het eindresultaat van haar make-over. Ik weet niet goed hoe ik hierop moet reageren aangezien ik zo wordt verhuurd, dus geef ik Rosa een geforceerde glimlach. "Dankjewel Rosa." Ik forceerde mijzelf om die woorden tegen haar te zeggen, ondanks de situatie had ze oprecht haar best gedaan met mijn haar en make-up. Dus voelde ik mij verplicht om haar te bedanken, Rosa geeft mij een lieve glimlach terug.

"Ik zal Finn laten weten dat je klaar bent." Ik weet dat ze het moet doen anders komt ze in de problemen, maar ik wil Finn eigenlijk niet zien op dit moment. "Moet dat echt?" Ik kijk Rosa met een smekende blik aan maar haar ogen spreken boek delen, er is medelijden in te zien wat mij laat weten dat ze wel moet. "Het spijt me schat, ik heb geen andere keus." Rosa drukt vervolgens op het inmiddels bekende groene knopje waarna een belletje begint te rinkelen, ik probeer mijn zenuwen die ik voel voor vanavond onder bedwang te houden. "Lotus, als de huurder iets tegen je wil indoet moet je denken aan iets positiefs." Ik kijk Rosa enkel aan, ik weet dat ze haar woorden goed bedoelt maar het maakt me alleen maar banger op dit moment. "Beloof het me schat." Ik kijk Rosa met een geforceerde glimlach aan, ze maakt mij doodsbang op dit moment. "Ik beloof het Rosa." De woorden komen als een breekbare fluistering uit mijn keel, Rosa geeft mij een bemoedigende kneep ik mijn hand. "Jij kan dit Lotus, je bent sterk." Na die woorden trekt Rosa mij in een stevige knuffel, een knuffel die je normaal zou krijgen van een van je beste vrienden. Ik kijk Rosa dankbaar aan na de knuffel, haar knuffel deed mij goed op dit moment. Rosa is de enige die oprecht aardig is in dit gebouw, ik zou niet weten wat ik zonder haar zou moeten op dit moment.

Ik hoor hoe de deur met een klap wordt open gegooid waardoor ik mij eigen rot schrik, ik kijk naar de oorzaak van de klap. Het is zoals ik al had verwacht Finn, hij loopt met grote passen de kamer in. "Wauw Rosa, wat een prachtig werk weer." Finn spreekt de woorden vriendelijk uit en lacht vervolgens met blote tanden naar Rosa, Rosa begint vervolgens te blozen door zijn charmante gedrag. "Dankjewel slijmbal, ik doe mijn best." Finn steekt als reactie zijn duim naar haar op, dat deed hij de vorige keer ook al. Vervolgens gaat zijn aandacht naar mij toe, iets waar ik mij totaal niet prettig bij voel. "Ben je klaar voor een nieuwe klant Bloempje?" Ik kijk Finn dodelijk aan, maar weet ook wel dat dit mij niet uit deze situatie zal redden. Maar ik kan het altijd proberen, alles is beter dan niet terug proberen te vechten. "Heb ik een andere keus?" Finn kijkt mij dodelijk aan, hij vind mij blijkbaar erg irritant. "Niet zo bijdehand doen Lotus, anders zorg ik ervoor dat je vanavond twee klanten krijgt." Ik kijk Finn met ogen zo groot als scholletjes aan, zou hij dat daadwerkelijk doen of bluft hij? Ik wil het niet weten. "Het spijt me."Finn knikt als antwoord en grijpt mij dan ruw bij mijn linker arm vast. Hij trekt mij vervolgens op een agressieve manier de kamer uit, Rosa geeft mij nog snel een glimlach voor ze volledig uit mijn zicht verdwijnt. Ik doe hetzelfde terug, ik forceer een glimlach op mijn lippen. Rosa is immers de enigste in dit gebouw die oprecht aardig tegen mij is.