Hikayem basitti aslında, ödevim için modelim olmasını isteyecektim. Çabucak bitmesini istediğim, sıkıcı bir işten ibaretti. Renksiz hayatımın, renksiz olaylarından bir tanesiydi.
Tabii, nereden bilebilirdim ki solmuş renklerimi kendi renkleri ile r...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Mavi,ertesi güne gözlerini araladığında bedeninde bir ağrı hissediyordu. Kemiklerinde büyük bir sızlama vardı ve aklına tek bir ihtimal geliyordu. Hasta olma yolunda emin adımlarla ilerliyordu.
Kaldırmaya çalıştığı bedenini büyük bir inleme ile geri bıraktı.
" Harika, bir bu eksikti ! "
Günlerden cumaydı, sadece iki dersi vardı. Dinlene bilirdi ama okula gitmesi gerekiyordu. Önceden arkadaşına verdiği bir söz vardı, İris ile buluşması lazımdı. Renklendirme yapması için onunla konuşmalıydı. Mira, gün içinde zaten yoruluyordu yemek yapması gerekti.
Dolan gözlerini kapattı.
Hasta olmayı sevmiyordu çünkü çok çabuk değişen ruh hali onu yoruyordu. Her kemik ağrısında ağlama isteği geliyordu.
Zor bela yerinden doğrulup telefonunu aldı. Saat sekize geliyordu. Kalkıp ilk bir duş alsa, limonlu bir çay içse belki biraz daha iyi hissederdi.
Telefonu geri yerine bırakacağı zaman şarjının az olduğunu gördü. Duşa girmeden şarja takardı.
Sıcak yatağını geride bırakıp banyoya girdi. Ilık bir duş alıp, odasına geçti, sıcak ve sıkı giyinmeye dikkat etti. İnce beyaz boğazlı kazağının üzerine oversize sweatshirt geçirdi. Dar siyah pantolonunu da giydiğinde hazırdı.
Aynada yansıması ile göz göze geldi. Göz altları çökmüş duruyordu. Hafif bir makyaj yapıp biraz olsun toplu durmaya çalıştı. Bu defa diğer günlere nazaran kurdele takmadı saçlarına.
Odasından çıkıp mutfağa girdi ve basit bir kahvaltı hazırladı.Miray'ı uyandırdı. Uykulu gözlerle masaya oturup birkaç şey yiyerek odasına geri döndü Mira.
Buna şükretti, Mavi. Eğer kendinde olsaydı okula gitmesine de yataktan kalkmasına da izin vermezdi.
Her şeyi halledip evden çıktı. Soğuk hava yüzüne vurdukça titrese de otobüse binip okula varmıştı. Sınıftan içeri girdiğinde dersin başlamasına sadece birkaç dakika vardı. Derin bir nefes verdi. Yetişmişti.
Sırasına oturduğunda tek dileği biraz daha iyi olup, günün onu yormamasıydı.
****
" Eğer altına biraz daha beyaz sürersen mavinin tam rengini ortaya çıkartır. Ve o ikisini fırça yerine parmağını kullanarak karıştırsan göz renki...işte böyle muzazzam durur. "
