Zawgyi
" ခင္ဗ်ား ဘာေျပာတယ္ မလိုက္ႏိုင္ဘူးေနာ္ "
" ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္မ႐ွိဘူးေလ မင္းမွာ "
႐ွန္တေခတ္သည္ ရန္လိုေနေသာ ပါပီေလးလို ဂူးဂူးဂါးဂါးျဖစ္ေနေပမယ့္ ထန္တိုင္းကေတာ့ ေအးေဆးပင္ လက္ေတာ့ပ္ၾကည့္မပ်က္ျပန္ေျပာေနလိုက္သည္။ သူ႕ကို ေသ႐ြာသို႔ေခၚေနတာလည္း
မဟုတ္ေပ ။
" သိတာမၾကာေသးတဲ့ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားကဟိုဟာပါ အာ ထားေတာ့ဗ်ာ သူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ နယ္စပ္လိုေနရာကို မလိုက္ႏိုင္ဘူးဗ်ာ ေရာင္းစားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ခင္ဗ်ားက လူဆိုးမွန္းမသိ လူေကာင္းမွန္းမသိ "
ဘယ္ႏွယ့္ေျပာရက္တာလဲ သူနဲ႔ ေလာက္ကိုင္ဘက္ကိုလိုက္ရမယ္တဲ့ ဆုေတာင္းေလ ပူေဖာင္းေတာင္အလကားမရဘူး
" ကိုယ္ကမင္းကို ေရာင္းစားမယ္လို႔ထင္ေနတာလား "
" ဟုတ္တယ္ ကြၽန္ေတာ့္ကလီစာေတြထုတ္ေရာင္းႏိုင္တယ္ေလ လုံးဝမလိုက္ဘူး "
" သေဘာတူစာခ်ဳပ္မွာ ကိုယ္ဘာေျပာေျပာမင္းလက္ခံရမယ္လို႔ပါတယ္ေနာ္ "
" ခင္ဗ်ား ဒါသက္သက္အႏိုင္က်င့္တာ "
ထန္တိုင္းသည္ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလဆိုသည့္ပုံစံႏွင့္ ပခုံးတြန္႔ျပသည္။
" ကိုေလး စိတ္ပူေနလိမ့္မယ္ ဦးေမာ္ေရာ ပိုးပိုးေရာ "
အသံေလးတိုးဝင္ကာ သနားစဖြယ္ေျပာလိုက္ေသာ
႐ွန္တေၾကာင့္ ထန္တိုင္းသည္ ၾကည့္လက္စ စေကာ့႐ွယ္ယာေဈးကြက္အားရပ္ကာ
" ဒီမွာ ငတုံးေလး ကိုယ့္ပုံစံကိုၾကည့္ လူကုန္ကူးတဲ့ ပုံေပါက္လား "
အင္း လူနည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ကူးမိရင္ ကူးမိမွာေပါ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး
" အဲ့ အဲ့ ဒါမ်ိဳးက အျပင္ပန္းၾကည့္ၿပီး ဆုံးျဖတ္လို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး "
" ဟ ငါသာ မင္းကိုေရာင္းစားခ်င္ရင္ ပထမစေတြ႕တည္းက ေဆးခတ္ၿပီး နယ္စပ္ပို႔လိုက္ၿပီ အခုက တကယ္ ငါနဲ႔လိုက္ဖို႔ အေဖာ္လိုေနတာ မင္းၾကည့္ၾကည့္စမ္းပါ ငါကမင္းထင္ထားတာထက္ပိုခ်မ္းသာတယ္ မင္းကိုေရာင္းစားစရာမလိုဘူး "
