Sesi sonbahar

Test sonucu

HAZAN'IN AĞZINDAN 

Gidişi çok sinir bozucuydu..bu adama karşı bir şey diyememek...bir şey yapamamak sinirimi bozuyordu.

Ablama söyleyemezdim..evliliğinin bozulmasından hoşlanacağını sanmıyorum.

Ben gitmeliyim değil mi? şu anlık taslaklarımda.

Işığı kapattım ve yatağıma uzandım..uyuyabileceğimi hiç sanmıyorum.

YAZAR'DAN DEVAM

Saat 10 olmuştu..Yekta hızla odaya girdi ve kaldırdı.

"Hazan..Kalk!" dedi bağırarak.

Genç kız yüksek sesten hoşlanmadığından hemen kalktı.

Yekta kalktığını görünce odadan çıkıp kahvaltı masasına oturdu.

Hazra ortalıkta yoktu..büyük ihtimalle hala uyuyordu.

Batu ve Eslem'in nereler de olduğu da bilinmiyor.

Genç kız kahvaltı için merdivenden inerken Yekta konuştu;

"Giyin"

"İlk önce kahv—" demeden bir daha konuştu;

"Kahvaltı falan yapmıyorsun, git giyin hemen"

Hazan bunu duyduğunda ne kadar sinirlense de yine belli etmeden yukarı çıkıp giyindi.Eli ayağı titriyordu korkudan, sahi o adam öğrenecekti?

Olmayan kot pantolonunu sinirle yatağın üzerine fırlattı.

Tayt çıkarıp giydi.

Giyindikten sonra merdivenden aşağı indi.

"Ne o? dokunsam ağlayacaksın?" Yekta anlamıştı, bu yüzden şuan saçını başını yolmak istiyordu karşısında ki kadını.

Yekta, Hazan'la çok uğraşmadan(!) arabaya binip kendi hastanelerine gittiler.

Kapıdan girer girmez, yoğun ilgi vardı.

Yekta düşündü; Lan oğlum bu kadar mı hasta olmamı istiyordunuz? ne bu ilgi?

Hazan'ı hemşireler alıp götürdü.

Ne olduğu anlık söylenecekti Yekta'ya.

Hazan'a test için lavaboya göndermişlerdi.

Genç kadın testi yaptığında gördüğü görsele çok ta şaşırmadı.

Kapı da bekleyen hemşireler Hazan'dan daha heyecanlıydı.

"Tamam" dedi genç kadın, olacakları bilerek.

Söylediğini duyan hemşirelerin biri girdi içeri, ve elinde ki test çubuğunu almak için elini uzattı.

Hazan şansını denedi;

"Lütfen..bana yardımcı ol" dedi genç kıza.

Hemşire de yapamazdı.

"O YEKTA DAĞLI." dedi ve Hazan'ın elinde ki çubuğu çekip gittiler.

Yekta öğrendikleri karşısında pekte şaşırmadı, kurtulacağını biliyordu.

Hazan eve gitmek için yanına doğru ilerlediğinde, onu fark edip hastaneden hızlıca çıktıklar.

"Benim işim var, taksiyle git" dedi ve karşısında duran taksiye hiçbir şey söylemeden bindi.Bu süre içinde bir kere bile kafasını yerden kaldırmamıştı, utanıyordu.

Yekta ise mekanına gelen bakire haberini alır almaz oraya sürdü.

Onun için güzel bir gece olacaktı.

3 SAAT SONRA;

3 saat boyunca Hazan eve gitmeyip bu güzel hava da yürüdü.

Kulağına kulaklığını takıp başka bir dünyaya göç etti.

Ama yine de eve gitme zamanı gelmişti.

Eve geldiğinde Hazra telefonla konuşuyordu.Onu umursamadan odasına çıktı.

Odasına çıkmasıyla, Hazra geldi.

"Ablacım, ben arkadaşımla buluşacağım, gelecek misin?"

"Yok, evde rahatım ben"

"Her zaman evdesin Hazan"

"Olsun abla"

"Tamam, hadi görüşürüz"

"Görüşürüz" dedi ve Hazra kapıyı kapatıp çıktı.

Hazan'ın sabahtan beri midesi bulanıyordu..sessizce lavaboya girdi ve midesini rahatlattı.

Elini yüzünü yıkamak için kolunu sıyırdığında, o adamın izi duruyordu.

Suyu açmasıyla kolunu bir tuttuğu gibi çekti.Evet Yektaydı.

Yekta merdivenin başına getirdiği kızın arkasına geçti;

"Hazan..o bebeğin olmaması lazım.." dediğinde Hazan hıçkırıklar içerisinde ağlamaya başladı.

Ve yekta küçük bir hareketiyle itti.