Her Secret (FALL SERIES # 1)

Chapter Twelve

(Rein's P.O.V)

Unti unting lumingon ako sa kanya at ningitian siya

"H-hi" Sabi ko sa kanya at nag wave pa na para bang hindi ko inaasahan ang dating niya

He just stay calm while looking and giving me a cold stare "I have to talk to you" he said in a stern voice, napalunok naman ako ng narinig kong sabihin niya yun.

"Ummm" Hindi ko na alam kung ano ang sasabihin ko tuloy, tumingin naman ako sa dalawa pero wala silang ginawa kundi tignan lang ako tsaka umalis "W-what?" I said to him while still looking away

"I'm sorry" Bigla niyang sabi sa'kin dahilam kaya ako napalingon sa kanya "A-ano?" I ask to him I mean bakit siya nag s-sorry sa akin?

"I'm sorry dahil hindi kita pinapansin" sabi niya sa akin at hinawakan ang kanyang batok tsaka tumingin sa kabila "I really can't ignore you" He whisper even though i heard it

Nakatingin lang naman ako sa kanya na parang hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko o gagawin ko "O-okay" tanging sabi ko nalang

pag ka sabi ko non ngumiti naman siya "I miss that smile" I whisper

"May sinabi ka?" Tanong niya, napatingin naman ako sa kanya at nakita kong naka smirk na siya

Tumingin naman ako sa kabila "W-wala" Sabi ko pero umabante naman siya lalo sa akin "No, I heard something" He said while stepping forward and before i can step backward he spin me to the wall but he protect my head by his left hand while his right hand is still at my waist

"I... I didn't said anything" I said to him and he suddenly let me go "Oh, okay" He said and step backwards "but remember, alam kong alam mong may nararamdaman ako sayo kaya hindi ko na itatago ang nararamdaman kong ito"

napalunok naman ako ng umalis siya at tsaka naman lumabas ang mga dalawang traydor "uyyy ano yun teh?" Sabi bigla ni nada sa akin bago umupo tsaka naman sumabay patong Kapatid

"what should I do?" I said to them while looking straight without blinking "Ano? Edi mag pa bingitna" sabi naman ni marga kaya napalingon ako sa kanya "Ano kamo? Saan kaba kampi?" Sabi ko sa kanya na nakatingin lang sa akin bago ngumiti "pwedeng both?" She ask before i sigh "Joke lang, malamang sayo" she said

i smile "Joke lang din" i said before sighing again "So ano nga? Kayo na?" bigla niyang sabi sa'kin kaya binatukan ko naman

"shunga, yun nga ang problema niya ngayon tapos dumagdag kapa" sabi naman ni marga sa kanya "Pero ano nga yun? Sabihin mo na sa amin" Sabi niya sa akin

"Hindi ko alam. naguguluhan na ako. para bang hinahabol ako ng oras. ano yun? hinihintay niyang sagutin ko siya o ano?" nag pa-panick kong sabi sa kanila bago ako umupo sa couch nila.

"Hoy! shunga don't pressure yourself okay. just be it kung wala kang balak na sagutin siya bahala na niya yun hindi yung ikaw yung ginaganito niya" sabi naman ni marga na akala mo ibang tao ang sinasabihan niyang yun. napa sapo naman si nada nang noo niya

"Mga bobo nag sama. alam mo friend, totoo nga ang sabi ni marga don't presure yourslef pero hindi namna habang buhay e mag hihintay sayo ang lalake. pero eto lang yung akin, kung handa silang mag hintay edi re-respetuhin nila ang desiyon mo hindi naman kailangan na sagutin mo ngayon, sabihin mo nalang na hindi ka pa ready o di'kaya basta alam mona yun tsaka hindi kkung maka asta akala mo naman ngayon lang naranasan yung meorn ganito" mahabang paliwanag ni nada sa'kin

"T-teka bakit ba naman napunta sa'kin ang uspaan? nasa bahay nila tayo kung maka bilin ng payo akala mo nasa bundok ang lalakas pa ng mga boses niyo. hindi nako magugulat kung narinig niyan na lahat ng mga sinabi ninyo" sabi ko at bumalik nalang sa pag babasa ng mga libro