Epilog

519 21 4
                                    

1 Yıl Sonra

"Hala belli olmadı mı?" dedi Yavuz, sabırsız bir tavırla.

Elimdeki çubuktan gözlerimi ayırmazken "Kullanım kılavuzunda 2-3 dakika beklemek gerektiği yazıyordu," dedim. "Birazdan belli olur herhalde."

"Of, ne geçmek bilmeyen zaman bu böyle."

Çubuğun üzerindeki minik ekranda, ikinci çizgi belli belirsiz ortaya çıktığında "Aman Tanrım," dedim ve doğru gördüğümden emin olmak için gözlerimi kapatıp açtım. Doğruydu! İkinci çizgi gerçekten de oradaydı!

"Ne? Ne oldu?" dedi Yavuz, heyecanla.

"Yavuz, hamileyim! HAMİLEYİM! Aman Tanrım, hamileyim!"

"Ciddi misin?" dedi, gülerek. "Gerçekten hamile misin?"

"Evet! İkinci çizgi çıktı! Hamileyim! Başardık!" dedim ve sevinçle Yavuz'un boynuna sarıldım. İkimizde hem kahkahalarla gülüyor hem de mutluluktan ağlıyorduk. "Başardık aşkım. Oldu. Hamileyim. Anne olacağım, inanamıyorum!"

"Bir bebeğimiz olacak..." dedi Yavuz, titreyen sesiyle. "Baba olacağım, sonunda ben de baba olabileceğim..." Geri çekilip dudaklarıma ardı ardına öpücükler kondurdu. "Çok teşekkür ederim bebeğim, çok teşekkür ederim... Bütün dünyayı ayaklarının altına sersem, sana duyduğum minneti tarif etmeye yetmez yine de."

"Bunu yapmana da gerek yok. Sen benim yanımda ol, bana yeter. Yani, daha doğrusu bizim," dedim ve elimi karnımın üstüne koydum. "Çok iyi bir baba olacaksın Yavuz, adım kadar eminim buna."

Yavuz da elini karnımın üstüne yerleştirdi. "Sizin için elimden gelenin en iyisini yapacağım. Ailem için."

Ve sonra dudaklarımız aşk dolu bir öpücükle mühürlendi.

İkimiz de istediğimiz, ihtiyacımız olan her şeyi birbirimizde bulmuştuk ve artık her şekilde tam bir aileydik.

SON


İntikamın Adı; MevaWhere stories live. Discover now