Finally Falling Inlove(SooExo)[Book 1 | UnEdited]

Epilouge

Epilouge

"Honey! You ready?" Sigaw ni mama

"Yah! Just wait for minute!" I shouted back

For the last time i check my things. Wallet? Check !Clothes ? Check! Important Documents? Check ! Passport? Check? . I'm ready..
Pagkababa ko andun na agad sina mama at papa sa baba

"Let's Go" yaya ni papa

Lumabas na kami ni papa. We are using our car. I decided to look around muna. Ano kayang mga naging memories ko dito? Ano kayang mga naging memories ko dito? Naging masaya ba ako dati? Sino kayang mga naging kaibigan ko dito? Sayang lang di ko na maalala

Bigla namang may humila sa akin at dinala ako sa may kanto nang hindi nakikita nina mama . Nasa loob pa kasi si mama kasi kinakausap pa mga maid namin

Hinila niya ako and pinned me in the wall

"Ano ba?!" Inis kong sabi
"Sooyoung, aalis ka na . Iiwan mo na ako" malungkot niyang sabi
"The heck! For the last time, hindi nga ako si sooyoung. Summer ok? Tsk" sabi ko
"Wag mo nga ako lokohin sooyoung. Di ba mahal mo ako? Ano bang nangyayari sayo?"sabi niya

He stare at me habang ako ? Hindi ako natingin sa kanya. His driving me nuts

"Tingnan mo ako" seryoso niyang sabi. At ewan ko kung bakit pero napasunod niya ako.
I stared at him.Ngayon ko lang napansin na ang perfect niya .His nose , his lips and his eyes . His so perfect.Pero, Makikita mo sa mga mata niya ang sakit na nararamdaman niya. Ano ba talaga to?

"Sooyoung . Ano bang nangyayari sayo?" Sabi niya at unti unting pumatak ang mga luha niya

Bakit ganun? Bakit ako nasasaktan nung nakita ko siyang umiyak?

"I-im really sorry. I can see your pain but i really don't know what to do?. I don't know you, i don't know what your talking about. Actually , gulong gulo na ako" sabi ko

Binitawan niya ako. He was just looking down. Ano na ba talaga to? . Bigla ko namang narinig na tinawatawag na ako ni mama

"I-i have to g-go" sabi ko

Pero hindi siya umimik. I slowly come near to him. Nag aalinglangan pa ako pero ginawa ko pa rin. I hugged him. Naramdam ko rin na niyakap niya ako. He was crying

"As i told you a while ago . I don't know and i don't know what your talking about. But , i promise you. Everything will be alright " sabi ko, naramdaman ko naman siyang nag nod

Bakit ganun? I felt very comfortable with him. His hug , i love it... Halos ayoko nang alising ang yakap. I was out of control nang marinig ko ulit ang tawag ni mama kaya napahiwalay ulit ako sa yakap niya .

"Bye" sabi ko sabay smile

I was walking ng hawakan niya ulit ang kamay ko.

"Sooyoung hindi ko rin alam kung anong nangyayari. Nasasaktan ako dahil aalis ka na pero alam kong wala akong magagawa. Kahit gusto kitang pigilan wala akong magawa. Hindi ko alam kong anong nangyari sayo. Pero sana soo laging mong tatandaan. Mahal na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal kita. Walang katapusan" sabi niya and started crying again. I just nod

Pero nung nakatalikod na ako sa kanya biglang tumulo ang mga luha ko . Pero bakit?

"Asan ka ng galing?" Tanong ni mama
"Wala po may tiningnan lang" sabi ko

Sumakay na ako sa kotse. Nang paandarin na ni papa yung kotse. Napalingon ako sa likod . And there, i saw him . Standing while his tears were coming out . I hate it. Bakit parang sobrang nasasaktan ako ng makitang papalayo ng papalayo ako sa kanya

Sino ba siya?

Nakarating na kami sa airport. Buti naman at hindi delay ang flight namin . Nang makapasok ako sa airplane . Agad na akong umupo sa isa sa mga seats. Wala akong katabi mas pinili ko kasi sa may bintana . I was staring at the window. Habang naiyak. Dang that guy! Bakit ako naging ganto.

"Excuse me miss. May i sit beside you?......."

To be continued in Book 2 :)