FFI 31

187 16 5
                                    

Chapter 31 - "I'm not sooyoung..I'm summer"

Sooyoung's Pov

I felt so Tired. Ang sakit ng mga katawan ko. Ano bang nangyari sa akin? ........ I slowly opened my eyes at puro puti na kita ko. Asan ako? Inilibot ko ang paningin ko at dun ko napagtanto na nasa Ospital pala ako

"Sooyoung!" Sabi nung babae sa akin "Huh?" Sabi ko

Third Person's Pov

Nagulat ang mga magulang ni soo. Bakit parang wala sa sarili ang kanila anak

"Anak. Ayos ka lang?" Sabi ng mama ni soo
"Anak? Nanay kita?" Sabi ni Sooyoung
"Soo wag ka magbiro ng ganyan " sabi ng tatay ni Soo
"I'm not joking. You know" mataray na sabi ni soo

Agad nilang tinawagan ang doctor

"Maaring sobrang lakas ng pagkakabunggo sa kanya kaya nagkaroon siya ng amnesia. Pero wag po kayo mag alala babalik rin naman po alaala niya" sabi nung doktor
"Kailan naman po yun?" Sabi ng mama ni soo
"Matagal pa po un" sabi ng doktor at umalis na

Lumapit ulit ang mga magulang ni Soo sa kanya

"Kayo ba parents ko?" Tanong ni soo
"Oo anak. Kami ang parents mo" sabi ng mama niya
"Ahh. Cool" sabi ni soo
"Ahh.. Summer may kailangan ka ba?" Sabi ng mama niya
"Summer?" Nagtatakang sabi ni Soo
"Oo anak. Summer, Summer ang pangalan mo"sabi ng papa niya. Tumungo na lamang si soo

"So, gusto mo bang malaman ang past life mo" sabi ng papa niya
"Ne" sabi ni soo
"Your Summer. Summer Choi. You have a sister her name is Soojin. We have a company in new york. Kung saan dun ka nagtatrabaho." Sabi ng tatay niya
"Ehh kung may company tayo dun. Why are we here?" Tanong ni sooyoung
"Ahhh kasi nag babakasyon tayo dito"sabi ng papa niya
"So when are we going back?" Tanong ni soo
"Next week"sabi ng parents

Tuwang tuwa ang parents ni Soo dahil alam nilang magiging parte na talaga si soo ng companya nila dahil wala na itong maalala.

Sooyoung's Pov

Few days has passed

I'm here at the mall. Buying some stuffs para daw kay ate soojin. I was texting ng may makabunggo ako

"Sorry" sabi naming sabi
"Sooyoung...?" Sabi nung nakabunggo sa akin

I look at her . Full of curiosity

"Excuse me?" Nagtataka kong sabi
"S-sooyoung akala ko u-umalis ka na?" Sabi niya
"Sooyoung? Sino siya?.. I'm sorry miss, I'm not sooyoung. I'm Summer " sabi ko

Bigla namang may lumapit sa amin na anim na babae

"Hyo halika ka na. Uwi na tayo" sabi nung isang babaeng maliit sa kausap ko kanina

Napatingin naman sila sa aking lahat. Note, nakatulala

"Am i that pretty? Para may tulala kayo?" I asked
"Sooyoung Unnie Sorry! Di naman sinadya ung ginawa namin" sabi nung isa sabay yakap sa akin habang naiyak

Agad ko tinanggal ang pagkakayakap niya sa akin

"Okay. You guys are weird. First of All. Who the heck is sooyoung?! I'm Summer okay? Tsaka wag nga kayo tumulala sa akin. Its driving me sick" medyo naiinis kong sabi

Kung shock sila kanina. Mas shock sila ngayon.. Weirdos

"Tsk" i said while rolling my eyes. Iniwan ko na sila dun. Nakatulala

Pagkalabas ko sa mall i decided to take a walk minsan naman mas masarap mag lakad kaysa sumakay. I was texting my driver na ihatid na lang ung car ko pauwi ng biglang may humila sa akin

"Goddamit! Who the heck are you?" Sabi ko pero di niya ako pinansin patuloy lang siya sa paghila sa akin.

Nakarating kami sa isang park na wala halos na tao. Agad naman niya akong niyakap

"Damn! Soo I miss you. Bakit ka ba di nagpaparamdam. Alam mo bang sobra akong kinabahan. I miss you Soo baby. I love you" sabi nung lalaking nakayakap sa akin

Agad akong humiwalay sa pagkakayap niya. And gave him a confused look

"Who the heck are you?!" Sabi ko
"Come on soo. Don't Joke like that." sabi niya
"I'm not Joking" seryoso kong sabi
"What do you soo. Soo naman di na nakakatuwa yan. Seryoso na ako.Pasalamat ka mahal kita" sabi niya
"Di kita mahal. Sino ka ba?" Sabi ko
"Soo.. lu---" di pa siya tapos magsalita ng magsalita ulit ako

"I'm sorry. I don't care about your name. And could you stop calling me soo.I'm Summer okay? Dang. You guys are so weird" sabi ko

"Soo ano ba yang pinagsasabi" sabi niya
"Dang it! Di nga ako si soo. I'm summer! Gaano ba katigas yang ulo mo" inis kong sabi

Tiningnan ko siya ulit at Naglakad na palayo... Agad akong umupo sa sofa ng makarating ako sa bahay

"So, nakabili ka na ba ng Pasalubong mo?" Tanong ni mama
"Yah! Nakakapika nga ehh" inis kong sabi
"Why dear?" Sabi ni mama at tumabi sa akin
"Maraming tumatawag sa akin na Sooyoung. Dang! " sabi ko "Sino ba yun? Bakit ba nila ako tinatawag na sooyoung?" Tanong ko kay mama

Nakita kong nagpanic si mama. Bigla namang dumatin si papa

"Ahh Summer. May Artista kasi dito na kamukha mo.. Sooyoung yung name niya" sabi ni papa . I just nod as a response

Luhan's Pov

Nanghihina ako. Andito ako sa apartment ko. Bigla ko na nanamang naalala ung salita sinabi niya.

"Di kita Mahal. Sino ka ba?"

"Di kita Mahal. Sino ka ba?"

"Di kita Mahal. Sino ka ba?"

"Di kita Mahal. Sino ka ba?"

Sooyoung ano na bang nangyayari sayo?

----------------------------------------------------------------------------
A/N :

Hii Guys. Naiiyak ako. Sabi nila ang SNSD IS NOTHING . Bwiset hindi ako papayag :'( ... Papatayin ko na talaga ung nagsabi nun.. Sorry sa mga wrong spelling. Hope yah like it . Next na po yung epilouge :)

Finally Falling Inlove(SooExo)[Book 1 | UnEdited]Where stories live. Discover now