Sıradan bir iş adamı sandığı babasının aslında hiçte öyle olmadığını en arzu edilmeyecek şekilde öğrenen Özgür ve babasının onu koruması için tuttuğu korumanın hikayesi...
BxB bir kurgudur rahatsız olacaklar okumasın...
~•~Elaine Laila Parker~•~
°|...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Görev değildi... İnan bana...
Peki neydi o zaman Korel..?
O gittiğinden beri bir buçuk saatten fazla geçmişdi. Yatağımda oturup sadece bunu düşünüyordum.
Görev değildi... Peki neydi..?
Ani değişen davranışları, birden bire benimle konuşmaya başlaması...
Yüzümü buruşturdum. Başım çatlayacak gibiydi.
"Özgür, ne yapıyorsun tek başına burada?" diye sordu Gülnur aralık kapıdan kafasını göstererek. "Koruman kemiklerini falan kırdı da haberimiz mi yok yoksa?"
Keşke kırsaydı...
Gülümsedim ve "İçeri gelsene." dedim.
Kapıyı kapatıp yatağıma doğru yürüdü ve oturdu.
"Özgür, ne oldu be? Rengin atmış. İyi misin sen? Hasta falan mı oldun?"
Elini alnıma koydu ateşimi kontrol etmek için.
"Bilmiyorum Gülnur." dedim gözlerimi kapatıp "Öğrenince söylerim sana da..."
"Anlat belki birlikte buluruz... Korkutma beni..." dedi endişeli sesiyle.
Gözlerimi açtım ve zorlukla gülümsedim.
"Yok ya... Korkma iyiyim. Hem Dodokan nerede?"
Gülümsedi.
Kuzenim çok şanslıydı. İsmini duymasıyla bile mutlu olan bir sevgilisi vardı.
"Dışarda. Korumanla."
Korumamla..?
"Ne yapıyorlar?" diye sordum merakla.
"Sanırım arkadaş oldular." dedi omuz silkerek.
Hızla yerimden doğruldum. Gülnur'a 'sen ciddi misin?' bakışları atdım.
