Sıradan bir iş adamı sandığı babasının aslında hiçte öyle olmadığını en arzu edilmeyecek şekilde öğrenen Özgür ve babasının onu koruması için tuttuğu korumanın hikayesi...
BxB bir kurgudur rahatsız olacaklar okumasın...
~•~Elaine Laila Parker~•~
°|...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
'Sevgili' korumam gariptir ki bugün ortalarda yoktu.
Merakla etrafa bakındığımı gören Leyla söylemişti. Babam ona bir görev mi ne vermiş öyle duymuş.
Sahi ne görevi verdi acaba?
Hayır tabii ki onu özlemedim. Etrafta olmadığı için de ayrıca mutluyum. Huzurla kahvaltı etmiştim bir kere. Sadece merak işte.
Kahvaltıdan sonra yapacak daha iyi bir işim olmadığı için ben de günlük aktivitem olan yatakta boş boş uzanma aktivitesini uyguluyordum. Ne yapayım? Zaten çok sıkılıyorum...
*** Kulaklığımı taktım ve müzik dinlemeye başladım. Tabii ki 5 dakika sonra deli gibi şarkılara eşlik ediyordum.
Kendimi o kadar kaptırmışım ki içeri birinin girdiğini bile duymamışım. Şarkıyı bitirip gözlerimi açtığımda gözlerim fal taşı gibi açıldı.
O, her zamanki yerinde oturmuş, baya baya bana bakarak sesli bir şekilde gülüyordu.
Gülüşü çok güzel be...
ÖZGÜR takıldığın şey bu mu? Kendine gel! REZİL OLDUN!!!
Yavaşça yandaki yastığı aldım va kafamı yastığa gömdüm. Gülmesi durmuştu. Hafif kıkırtıları da bir süre sonra durdu. Ayak sesleri duyunca kulaklarımı dört açtım. Bu sırada yastık kafamdan çekildi.
"Sesin çok güzel..." dedi gülümseyerek "Susma lütfen..."
Gözlerim mümkünmüş gibi daha da büyüdü.
İnanamıyorum... Konuştu mu lan o!?
"Sen konuştun..?"
"Hm hm..." dedi kafasını sallayarak "Benim de dilim var. Konuşa biliyorum."
Bir insanın gözleri ne kadar büyüyebilir?
"Benimle... Şey şarkı... Yani demek istediğim..."
Ne diyorum ben???
"Seninle şarkı söylememi mi istiyorsun?" diye sordu sırıtarak.
Gözlerimi kırpıştırdım ve şaşkınca yakınımdaki yüzüne baktım. Böyle bakmak ne zordu. Şaşı olacağım. Hayır direk kör olacağım...
Bu sırada bir ses duydum. Telefon zil sesi gibi. Telefon mu çalıyordu..?
Derken derinlerden birinin bana seslendiğini duydum.
"Özgür bey... Efendim, uyanın lütfen."
Biri beni sarsıyordu.
"Hah..? Neler oluyor?" diye sordum gözlerimi kırpıştırarak. "Leyla..?"
Şaşkınca karşımdaki kıza baktım. Elinde telefonum vardı.
"Telefonunuz çalıyor efendim. Aşağıda bırakmışsınız. İki saattir susmadı."
